Lib.  Ver.

 1  1,   278|             nunc» ait «utendum; vires effundite vestras:~
 2  1,   305|          unda vehit tigres; nec vires fulminis apro,~
 3  2,   392|             tum sciet ignipedum vires expertus equorum~
 4  3,   302|         qua tamen usque potest, vires sibi demere temptat~
 5  3,   469|                    iamque dolor vires adimit, nec tempora vitae~
 6  3,   492|                    nec vigor et vires et quae modo visa placebant,~
 7  3,   693|             inquit «ut ira mora vires absumere posset.~
 8  4,   150|      amor: dabit hic in vulnera vires.~
 9  4,   417|        magnasque novi matertera vires~
10  4,   528|                   occupat hunc (vires insania fecerat) Ino~
11  5,   375|             spernimur, ac mecum vires minuuntur Amoris.~
12  6,   690|                    saevitiam et vires iramque animosque minaces,~
13  7,    81|       veteres agitata resurgere vires,~
14  7,   417|                 fecundique soli vires cepisse nocendi;~
15  7,   459|                ante tamen bello vires adquirit amicas,~
16  7,   489|    atque suas ibi praeconsumere vires.~
17  7,   508|                       nec dubie vires, quas haec habet insula,
18  7,   573|         si prohibent consistere vires,~
19  7,   859|     parvae fugiunt cum sanguine vires,~
20  8,     7|              praetemptatque sui vires Mavortis in urbe~
21  8,   142|         rates faciente cupidine vires~
22  8,   778|       superetque meas certamine vires,~
23  8,   867|                armenti modo dux vires in cornua sumo,~
24  9,    59| anhelanti, prohibetque resumere vires,~
25  9,   154|                   mittere, quae vires defecto reddat amori,~
26  9,   193|      damnum geminasque resumere vires?~
27  9,   677|                              et vires fortuna negat. quod abominor,
28  9,   788|                    permanet, et vires augentur, et acrior ipse
29 11,   343|       antiquam, maiores corpore vires,~
30 12,   107|       quasque» ait «ante habuit vires, effudit in uno?~
31 12,   373|                      ipse dolor vires animo dabat: aeger in hostem~
32 12,   502|                    quid geminae vires et quod fortissima rerum~
33 13,    61|                 ergo aut exilio vires subduxit Achivis,~
34 13,    80|      eripui, cui standi vulnera vires~
35 13,   286|       valeant in talia pondera, vires,~
36 13,   363|                              tu vires sine mente geris, mihi cura
37 13,   864|     esse mihi tanto pro corpore vires!~
38 13,   886|                     fecimus, ut vires adsumeret Acis avitas.~
39 13,   942|         quae tamen has» inquam «vires habet herba?» manuque~
40 14,   454|     uterque suas externo robore vires,~
41 14,   461|              auxiliumque petit, vires Aetolius heros~
42 15,   335|       aliasque lacus et flumina vires~
43 15,   350|     bitumineae rapiunt incendia vires,~
44 15,   403|            cum dedit huic aetas vires, onerique ferendo est,~
45 15,   521|                   nec tamen has vires rabies superasset equorum,~