Lib.  Ver.

 1  1,    70|        cum, quae pressa diu fuerant caligine caeca,~
 2  1,   307|            quaesitisque diu terris, ubi sistere possit,~
 3  1,   384|              obstupuere diu: rumpitque silentia voce~
 4  3,    99|                    ille diu pavidus pariter cum mente
 5  3,   349|                    vana diu visa est vox auguris: exitus
 6  3,   549|                   stare diu Thebas, utinam tormenta
 7  5,   265|             quae mirata diu factas pedis ictibus undas~
 8  5,   511|            attonitaeque diu similis fuit, utque dolore~
 9  5,   519|             en quaesita diu tandem mihi nata reperta
10  5,   611|            sed tolerare diu cursus ego viribus inpar~
11  6,    38|       et nimium vixisse diu nocet. audiat istas,~
12  6,   685|              dilectaque diu caruit deus Orithyia,~
13  7,    10|              et luctata diu, postquam ratione furorem~
14  7,   446|            quae iactata diu fertur durasse vetustas~
15  7,   691|   flere facit facietque diu, si vivere nobis~
16  7,   692|                    fata diu dederint; hoc me cum coniuge
17  8,   441|   haud patitur dubitare diu calidumque priori~
18  8,   456|                    ille diu fuerat penetralibus abditus
19  8,   637|              servatoque diu resecat de tergore partem~
20  8,   672|               eluditque diu tandemque est visus ad ipsos~
21  9,   460|              mendacique diu pietatis fallitur umbra.~
22  9,   472| somnus abit; silet illa diu repetitque quietis~
23  9,   543|              pugnavique diu violenta Cupidinis arma~
24 10,   246|      vivebat thalamique diu consorte carebat.~
25 10,   662|            spectatosque diu vultus invita reliquit!~
26 13,   183|              exspectata diu, nulla aut contraria classi~
27 13,   208|              continuere diu, nec aperti copia Martis~
28 13,   570| nomen habet, veterumque diu memor illa malorum~
29 13,   707|                   ferre diu nequiere Iovem centumque
30 13,   940|      obstipui dubitoque diu causamque requiro,~
31 13,   947|       nec potui restare diu «repetenda» que «numquam~
32 14,   106|           orat. at illa diu vultum tellure moratum ~
33 14,   144|           quae patienda diu est. nam iam mihi saecula
34 14,   701|             luctatusque diu, postquam ratione furorem~
35 15,    27|  visa refert, pugnatque diu sententia secum:~
36 15,   147|                 quaeque diu latuere, canam; iuvat ire
37 15,   259|      Nil equidem durare diu sub imagine eadem~
38 15,   540|      ora mihi Cretenque diu dubitavit habendam~