Lib.  Ver.

 1  2,    75|                        obvius ire polis, ne te citus auferat
 2  2,   700|                               ire boves, fer opem furtoque
 3  3,    15|      incustoditam lente videt ire iuvencam~
 4  3,    26|     Iovi facturus erat: iubet ire ministros~
 5  3,    89|   cedendo arcebat nec longius ire sinebat,~
 6  3,   701|     Echionides, nec iam iubet ire, sed ipse~
 7  4,   447|                      Sustinet ire illuc caelesti sede relicta~
 8  4,   700|         aerias ausus iactatis ire per auras, ~
 9  5,   288|                       inpetus ire fuit; claudit sua tecta
10  5,   590|       omnis erat, quas tu vix ire putares.~
11  6,   309|                       nec pes ire potest; intra quoque viscera
12  6,   413|                  oravere suos ire ad solacia reges,~
13  7,   255|  Aesoniden, procul hinc iubet ire ministros~
14  7,   805| venatum in silvas iuvenaliter ire solebam~
15  7,   807|                               ire canes nec lina sequi nodosa
16  8,    76|    cur ulla foret me fortior? ire per ignes~
17  8,   680|  aberant summo, quantum semel ire sagitta~
18  9,   350|                               ire et adoratis vellet discedere
19 10,   173|                               ire comes, longaque alit adsuetudine
20 10,   341|                               ire libet procul hinc patriaeque
21 10,   588|  quamquam Scythica non setius ire sagitta~
22 11,   228|       et amplexus in virginis ire marinae.~
23 11,   333|                in medios fuit ire rogos, quater inde repulsus~
24 11,   384|                               ire, sed Alcyone coniunx excita
25 11,   413|              ad Clarium parat ire deum; nam templa profanus~
26 11,   510|       sumptis incursu viribus ire~
27 11,   698|                               ire mihi; neque enim de vitae
28 12,   427|                        arcuit ire meas, telo, quod inhaeserat
29 13,   242|     Diomede legi! nec me sors ire iubebat:~
30 13,   342|                               ire per excubias et se committere
31 14,   250|                               ire negabamus; sed tecta ignota
32 14,   360|      in densum trabibus nemus ire videri,~
33 15,   147|     diu latuere, canam; iuvat ire per alta~
34 15,   278| paenituisse ferunt, alia nunc ire Caicum;~
35 15,   458|                      possumus ire domos pecudumque in pectora