Lib.  Ver.

 1  1,   195|                   quas dedimus, certe terras habitare sinamus.~
 2  1,   558|                      arbor eris certe» dixit «mea! semper habebunt~
 3  2,   423|                             hoc certe furtum coniunx mea nesciet»
 4  2,   543|         placuit tibi, Delphice, certe,~
 5  3,   266|            et soror et coniunx, certe soror. at, puto, furto est~
 6  3,   455|             quove petitus abis? certe nec forma nec aetas~
 7  4,   701|              praeferrer cunctis certe gener; addere tantis~
 8  5,   346|              carmina digna dea! certe dea carmine digna est.~
 9  5,   617|                             sed certe sonitusque pedum terrebat
10  7,    13|                     aut aliquid certe simile huic, quod amare
11  7,    28|              ore movere potest? certe mea pectora movit.~
12  7,   677|                iamdudum dubito: certe si fraxinus esset,~
13  8,    58|                     iusta gerit certe pro nato bella perempto:~
14  8,    64|                      non metuam certe, ne quis tua pectora, Minos,~
15  8,    98|                                 certe ego non patiar Iovis incunabula,
16  8,   185|             obstruat: et caelum certe patet; ibimus illac:~
17  9,   624|                             vel certe non hoc, qui plurimus urget
18 10,   400|             quid rear ulterius? certe fortuna domusque~
19 10,   488| confessis aliquod patet: ultima certe~
20 11,   321|                     obfuit huic certe! quae se praeferre Dianae~
21 11,   441|          me quoque tolle simul! certe iactabimur una,~
22 11,   478|                  aut minus, aut certe medium non amplius aequor~
23 11,   696|                              at certe vellem, quoniam periturus
24 12,   108|                             nam certe valuit, vel cum Lyrnesia
25 12,   540|              acta tibi, senior; certe mihi saepe referre~
26 13,    57|                     viveret aut certe letum sine crimine haberet]~
27 13,   287|                      est animus certe vestros sensurus honores:~
28 13,   387|                    et «meus hic certe est! an et hunc sibi poscit
29 13,   502|                            nunc certe, dixi, non est metuendus
30 13,   840|                                 certe ego me novi liquidaeque
31 14,   176|                  aut tumulo aut certe non illa condar in alvo.~
32 14,   722|                                 certe aliquid laudare mei cogeris
33 15,   461|                     aut hominum certe, tuta esse et honesta sinamus~