Lib.  Ver.

 1  1,   744|                     de bove nil superest formae nisi candor
 2  2,   796| vixque tenet lacrimas, quia nil lacrimabile cernit.~
 3  3,   435|                             nil habet ista sui; tecum venitque
 4  3,   568|      sic ego torrentem, qua nil obstabat eunti,~
 5  3,   610|                             nil ibi, quod credi posset mortale,
 6  4,   245|                             nil illo fertur volucrum moderator
 7  4,   426|                             nil poterit Iuno nisi inultos
 8  8,   139|                             nil agis, o frustra meritorum
 9  8,   438|            pectora Plexippi nil tale timentia ferro.~
10  9,   367|                             nil nisi iam faciem, quod non
11  9,   494|                             nil nisi frater eris. quod obest,
12  9,   626|          denique iam nequeo nil commisisse nefandum.~
13 10,    59|                             nil nisi cedentes infelix arripit
14 10,   189|                             nil prosunt artes: erat inmedicabile
15 10,   344|      osculaque admoveam, si nil conceditur ultra.~
16 10,   565|                             nil opus est, Atalanta, tibi:
17 11,   434|                             nil illis vetitum est: incommendataque
18 11,   661|                             nil opis, Alcyone, nobis tua
19 12,    84|                             nil tamen emissi profecit acumine
20 13,   210|     quid facis interea, qui nil nisi proelia nosti?~
21 13,   825|                             nil mihi credideris, praesens
22 14,   664|                             nil praeter frondes, quare peteretur,
23 15,    92|                terra parit, nil te nisi tristia mandere
24 15,   259|                             Nil equidem durare diu sub imagine
25 15,   873|  cum volet, illa dies, quae nil nisi corporis huius~