Lib.  Ver.

 1  1,   166|                 ingentes animo et dignas Iove concipit
 2  1,   587| esse putat nusquam atque animo peiora veretur.~
 3  2,    77|                concipias animo delubraque ditia donis~
 4  2,   188|    ante oculos plus est: animo metitur utrumque~
 5  3,   231|                    verba animo desunt; resonat latratibus
 6  5,   262|   has tibi, diva, domos, animo gratissima nostro es.~
 7  6,   515|       exsultatque et vix animo sua gaudia differt~
 8  7,    44|         non ea nobilitas animo est, ea gratia formae,~
 9  7,   633|     sperabam tamen atque animo mea vota fovebam.~
10  8,   605|      ante omnesque Lelex animo maturus et aevo,~
11  9,   433|    vos etiam, quoque hoc animo meliore feratis,~
12  9,   468|      Spes tamen obscenas animo demittere non est~
13  9,   540|      ipsa tamen, quamvis animo grave vulnus habebam,~
14  9,   778|     sistrorum, memorique animo tua iussa notavi.~
15 10,   352|             passa nefas, animo ne concipe neve potentis~
16 11,   118|       vix spes ipse suas animo capit aurea fingens~
17 11,   285|              adicis huic animo momenta potentia, clarum~
18 11,   694|           hoc erat, hoc, animo quod divinante timebam,~
19 12,   373|         ipse dolor vires animo dabat: aeger in hostem~
20 12,   597|             adnuit atque animo pariter patruique suoque~
21 13,   366|                      nos animo; quantoque ratem qui temperat,
22 14,   813|     nam memoro memorique animo pia verba notavi)~
23 15,     5|      gentis habet ritus, animo maiora capaci~
24 15,    65|                   cumque animo et vigili perspexerat omnia