Lib.  Ver.

 1  1,   102|    saucia vomeribus per se dabat omnia tellus,~
 2  1,   529|    et levis inpulsos retro dabat aura capillos,~
 3  1,   576|                 undis iura dabat nymphisque colentibus undas.~
 4  3,    88|             laesaque colla dabat retro plagamque sedere~
 5  3,   340|               inreprehensa dabat populo responsa petenti;~
 6  3,   619|                       voce dabat remis, animorum hortator,
 7  4,   448|       tantum odiis iraeque dabat) Saturnia Iuno;~
 8  4,   597|                         et dabat amplexus adsuetaque colla
 9  5,    33|                quantas ira dabat, nequiquam in Persea misit.~
10  6,   231|                      frena dabat Sipylus, veluti cum praescius
11  6,   505|   mandabat pariterque suae dabat oscula natae,~
12  7,    73|     constiterant, et victa dabat iam terga Cupido.~
13  7,   725|             castaque signa dabat dominoque erat anxia rapto:~
14  8,   464|  saepe suum fervens oculis dabat ira ruborem,~
15  9,   159|                       Tura dabat primis et verba precantia
16  9,   600|             signaque certa dabat, si non male sana fuissem.~
17 12,   373|     ipse dolor vires animo dabat: aeger in hostem~
18 12,   383| Huic ego (nam viris animus dabat) «aspice,» dixi~
19 14,   140|        hos tamen ille mihi dabat aeternamque iuventam,~
20 15,    66|         in medium discenda dabat coetusque silentum~
21 15,   564|            non exspectatas dabat admirantibus umbras;~