Lib.  Ver.

 1  2,   414|      et modo leve manu iaculum, modo sumpserat arcum,~
 2  3,    54|                     et iaculum teloque animus praestantior
 3  3,    65|         at non duritia iaculum quoque vicit eadem,~
 4  3,   166|              armigerae iaculum pharetramque arcusque retentos,~
 5  4,   306|           Salmaci, vel iaculum vel pictas sume pharetras~
 6  4,   308|                    nec iaculum sumit nec pictas illa pharetras,~
 7  5,    91|              intorquet iaculum, quod detulit error in Idan,~
 8  5,   144|   fraxinus acta femur, iaculum Clanis ore momordit.~
 9  5,   183|  Thescelus; utque manu iaculum fatale parabat~
10  7,   673|             ferre manu iaculum, cuius fuit aurea cuspis.~
11  7,   756|           dat simul et iaculum, manibus quod, cernis, habemus.~
12  8,    36|     mentis erat: felix iaculum, quod tangeret ille,~
13  8,   409|     misit et Aesonides iaculum: quod casus ab illo~
14 12,   323|      in iuvenem torsit iaculum, ferrataque collo~
15 12,   385|                     et iaculum torsi: quod cum vitare nequiret,~
16 12,   419| auctor in incerto est) iaculum de parte sinistra~
17 12,   443|          gesserat, hic iaculum; iaculo mihi vulnera fecit:~