| Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library |
| Publius Ovidius Naso Metamorphoses IntraText - Concordances (Hapax - words occurring once) |
bold = Main text
Lib. Ver. grey = Comment text
1 2, 686| arte sua silvis occultat abactas.~
2 15, 164| nuper Abanteis templo Iunonis in Argis!~
3 5, 87| Caucasiumque Abarin Sperchionidenque Lycetum~
4 6, 600| vultus hederarum frondibus abdit~
5 1, 677| dum venit abductas, et structis cantat avenis.~
6 3, 468| novum, vellem, quod amamus, abesset.~
7 3, 563| vinctum! iussis mora segnis abesto!»~
8 13, 769| cessant, et tutae veniuntque abeuntque carinae.~
9 10, 620| dum licet, hospes, abi thalamosque relinque cruentos.~
10 11, 696| vellem, quoniam periturus abibas,~
11 8, 858| ales, modo bos, modo cervus abibat~
12 12, 92| officium: tamen indestrictus abibo;~
13 10, 94| enodisque abies curvataque glandibus ilex~
14 14, 62| esse sui partes, refugitque abigitque timetque~
15 7, 202| nubilaque induco, ventos abigoque vocoque,~
16 3, 455| quove petitus abis? certe nec forma nec aetas~
17 15, 686| flectit et antiquas abiturus respicit aras~
18 9, 98| Huic tamen ablati doluit iactura decoris,~
19 1, 306| crura nec ablato prosunt velocia cervo, ~
20 14, 811| solvere et ablatum terris inponere caelo.~
21 10, 221| genuisse velit Propoetidas, abnuat aeque~
22 12, 524| abnuit Ampycides medioque ex aggere
23 15, 872| poterit ferrum nec edax abolere vetustas.~
24 9, 677| vires fortuna negat. quod abominor, ergo~
25 7, 732| coniugis abrepti: tu collige, qualis in illa,~
26 10, 160| abripit Iliaden; qui nunc quoque
27 8, 749| concidit, abrupta cruor e cervice profundi.~
28 2, 315| colla iugo eripiunt abruptaque lora relinquunt:~
29 6, 362| ni procul abscedat, conviciaque insuper addunt.~
30 5, 631| non tamen abscedit; neque enim vestigia cernit~
31 5, 377| abscessisse mihi? Cereris quoque filia
32 6, 509| absentes pro se memori rogat ore
33 11, 531| nec prius absistit fessam oppugnare carinam,~
34 3, 557| quidem ego actutum (modo vos absistite) cogam~
35 14, 32| neu dubites absitque tuae fiducia formae,~
36 15, 42| his damnare reos, illis absolvere culpa;~
37 15, 323| vina fugit gaudetque meris abstemius undis,~
38 8, 737| abstinuit famulosque iubet succidere
39 12, 534| nec prius abstitimus ferro exercere dolorem,~
40 3, 696| protinus abstractus solidis Tyrrhenus Acoetes~
41 3, 438| abstrahere inde potest, sed opaca fusus
42 5, 94| quandoquidem in partes» ait «abstrahor, accipe, Phineu,~
43 7, 413| Cerberon abstraxit, rabida qui concitus ira~
44 4, 770| artibus abstuleris crinita draconibus ora!»~
45 15, 157| abstulerit, mala posse pati non ulla
46 6, 618| abstulerunt ferro rapiam, aut per vulnera
47 3, 693| inquit «ut ira mora vires absumere posset.~
48 2, 575| tempora cum blandis absumpsit inania verbis,~
49 2, 292| decrescunt et ab aethere longius absunt?~
50 15, 759| generi, superi, favistis abunde!~
51 2, 764| semper, caligine semper abundet.~
52 13, 701| inaurato crater erat asper acantho.~
53 8, 568| Amnis Acarnanum, laetissimus hospite tanto.~
54 11, 409| Haemonio purgamina caedis Acasto.~
55 8, 304| ferox iaculoque insignis Acastus~
56 6, 181| inmensae spectantur opes; accedit eodem~
57 15, 311| admotis Athamanas aquis accendere lignum~
58 10, 279| flamma ter accensa est apicemque per aera duxit.~
59 9, 28| spectat, et accensae non fortiter imperat irae,~
60 15, 546| sub dominae lateo atque accenseor illi.»~
61 12, 12| ut vetus accensis incanduit ignibus ara,~
62 2, 228| adspicit accensum nec tantos sustinet aestus~
63 11, 527| potitur tandem laudisque accensus amore~
64 3, 121| vivit et exspirat, modo quas acceperat auras,~
65 9, 575| proicit acceptas lecta sibi parte tabellas,~
66 2, 410| haesit, et accepti caluere sub ossibus ignes.~
67 13, 467| virgineo removete manus! acceptior illi,~
68 15, 20| Myscelus, illius dis acceptissimus aevi.~
69 7, 288| aut ore acceptos aut vulnere, barba comaeque~
70 3, 686| corpora et acceptum patulis mare naribus efflant.~
71 12, 153| et dis acceptus penetravit in aethera nidor,~
72 8, 663| accessere boni nec iners pauperque
73 13, 297| arguit incepto serum accessisse labori~
74 14, 636| intus et accessus prohibet refugitque viriles.~
75 7, 47| esse deos. quid tuta times? accingere et omnem~
76 4, 666| ab utraque pedes teloque accingitur unco~
77 10, 63| acciperet, dixit revolutaque rursus
78 9, 255| accipiam, cunctisque meum laetabile
79 4, 2| accipienda dei, sed adhuc temeraria
80 14, 276| adicit. accipimus sacra data pocula dextra.~
81 7, 620| accipio sintque ista precor felicia
82 12, 315| naris fronti committitur, accipis, imae.~
83 8, 488| accipite inferias, uteri mala pignora
84 6, 123| utque modo accipitris pennas, modo terga leonis~
85 14, 666| non nupta foret, terrae acclinata iaceret;~
86 15, 737| erigitur serpens summoque acclinia malo~
87 8, 208| tradit et ignotas umeris accommodat alas.~
88 13, 309| accusasse mihi, vobis damnasse decorum
89 13, 200| accusoque Parin praedamque Helenamque
90 12, 254| convulso mensae Pellaeus acernae~
91 4, 487| pallorque fores infecit acernas~
92 8, 344| truncoque dedit leve vulnus acerno;~
93 10, 95| et platanus genialis acerque coloribus inpar~
94 13, 703| sacerdoti custodem turis acerram,~
95 8, 265| muneribusque datis et acerris turis honorant;~
96 1, 24| evolvit caecoque exemit acervo,~
97 14, 83| Erycis fidumque relatus Acesten~
98 4, 212| rexit Achaemenias urbes pater Orchamus isque~
99 14, 163| servat, Achaemenide? cur» inquit «barbara Graium~
100 14, 161| noscit Achaemeniden inprovisoque repertum ~
101 14, 167| fatur Achaemenides: «iterum Polyphemon et illos~
102 4, 606| quem positis celebrabat Achai+a templis;~
103 12, 70| nec Phryges exiguo, quid Achaica dextera posset,~
104 5, 578| nympharum, quae sunt in Achaide,» dixit~
105 7, 504| imperiumque peti totius Achaidos addit. ~
106 9, 413| tum demum magno petet hos Acheloia supplex~
107 14, 87| sulphure fumantis Acheloiadumque relinquit~
108 5, 553| commeruisse potest; vobis, Acheloides, unde~
109 11, 504| despicere in valles imumque Acheronta videtur,~
110 5, 542| ex Acheronte suo silvis peperisse sub
111 13, 580| vidit Achillea pereuntem cuspide mater;~
112 13, 448| placet Achilleos mactata Polyxena manes!»~
113 7, 56| titulum servatae pubis Achivae~
114 14, 191| protendens gentem exsecratur Achivam~
115 13, 61| aut exilio vires subduxit Achivis,~
116 3, 381| hic stupet, utque aciem partes dimittit in omnis,~
117 14, 497| Acmona conripimus; cui respondere
118 3, 641| quis te furor,» inquit «Acoete,»~
119 7, 407| attulerat secum Scythicis aconiton ab oris.~
120 5, 202| Persei: pro quo dum pugnat, Aconteus~
121 15, 579| tamen; cum vero sustulit acre~
122 14, 344| acris equi laevaque hastilia bina
123 3, 559| an satis Acrisio est animi, contemnere vanum~
124 5, 240| Acrisioneas Proetus possederat arces.~
125 5, 71| Acrisioniades adigitque in pectus; at
126 4, 612| mox tamen Acrisium (tanta est praesentia veri)~
127 4, 608| Acrisius superest, qui moenibus arceat
128 13, 867| enim, laesusque exaestuat acrius ignis,~
129 10, 174| medius Titan venientis et actae~
130 6, 713| illic et gelidi coniunx Actaea tyranni~
131 2, 720| sic super Actaeas agilis Cyllenius arces~
132 7, 681| excipit Actaeis e fratribus alter et «usum ~
133 3, 720| Autonoe! moveant animos Actaeonis umbrae!»~
134 9, 134| fuit medii mora temporis, actaque magni~
135 8, 4| Cephaloque; quibus feliciter acti~
136 13, 715| iudicis, Actiaco quae nunc ab Apolline nota
137 8, 306| Actoridaeque pares et missus ab Elide
138 5, 80| At non Actoriden Erytum, cui lata bipennis~
139 13, 273| reppulit Actorides sub imagine tutus Achillis ~
140 2, 387| actorum sine fine mihi, sine honore
141 10, 182| protinus inprudens actusque cupidine lusus~
142 3, 557| quem quidem ego actutum (modo vos absistite) cogam~
143 6, 23| seu pingebat acu; scires a Pallade doctam.~
144 15, 776| non sinit; en acui sceleratos cernitis enses.~
145 11, 72| traxit et in solidam detrusit acumina terram,~
146 6, 590| Rhodope tinnitibus aeris acuti)~
147 5, 382| unam seposuit, sed qua nec acutior ulla~
148 12, 324| ut casu iacuit resupinus, adacta est.~
149 5, 79| costis, iugulo Phorbantis adactus. ~
150 9, 615| aut adamanta gerit, nec lac bibit ille
151 7, 104| ecce adamanteis Vulcanum naribus efflant~
152 4, 281| te quoque, nunc adamas, quondam fidissime parvo,~
153 10, 268| adpellatque tori sociam adclinataque colla~
154 5, 73| circumspexit Athin seque adclinavit ad illum~
155 2, 19| Quo simul adclivi Clymeneia limite proles~
156 4, 398| purpura fulgorem pictis adcommodat uvis.~
157 8, 645| adcubuere dei. mensam succincta tremensque ~
158 15, 361| Siqua fides rebus tamen est addenda probatis,~
159 8, 482| in scelus addendum scelus est, in funera funus:~
160 1, 617| quid faciat? crudele suos addicere amores,~
161 7, 816| forsitan addiderim (sic me mea fata trahebant),~
162 3, 593| addidici regimen dextra moderante
163 5, 668| additis et non est patientia libera
164 3, 198| additus et pavor est: fugit Autonoeius
165 10, 441| Myrrhae.» quam postquam adducere iussa est~
166 3, 397| adducitque cutem macies et in aera
167 3, 598| adplicor et dextris adducor litora remis~
168 8, 28| torserat adductis hastilia lenta lacertis:~
169 2, 121| quadripedes ducunt adduntque sonantia frena.~
170 6, 627| attulit et parvis adduxit colla lacertis~
171 13, 465| vos modo, ne Stygios adeam non libera manes,~
172 11, 628| Alcyonen adeant simulacraque naufraga fingant.~
173 14, 105| intrat et, ut manes adeat per Averna paternos,~
174 11, 331| accipit et natam delamentatur ademptam;~
175 2, 644| debebunt, animas tibi reddere ademptas~
176 2, 211| agit rimas et sucis aret ademptis;~
177 3, 337| fecisse deo) pro lumine adempto~
178 11, 273| dissimilisque sui fratrem lugebat ademptum.~
179 8, 150| et a tonso est hoc nomen adepta capillo.~
180 12, 213| Haemonii proceres aderant, aderamus et ipsi,~
181 2, 679| tunc aderas: Elin Messeniaque arva colebas.~
182 1, 560| tu ducibus Latiis aderis, cum laeta Triumphum~
183 10, 142| lugebisque alios aderisque dolentibus» inquit.~
184 3, 519| namque dies aderit, quam non procul auguror
185 14, 727| ipse ego, ne dubites, adero praesensque videbor,~
186 14, 76| rates, cum iam prope litus adessent~
187 2, 45| tribuente feras! promissi testis adesto~
188 11, 278| copia cum facta est adeundi prima tyranni,~
189 13, 677| cumque die surgunt adeuntque oracula Phoebi,~
190 6, 385| adfecit poena. «quid me mihi detrahis?»
191 2, 58| nescius adfectas; placeat sibi quisque licebit,~
192 1, 152| adfectasse ferunt regnum caeleste gigantas~
193 5, 378| patiemur, erit; nam spes adfectat easdem.~
194 7, 147| quod licet, adfectu tacito laetaris agisque~
195 7, 171| nec tamen adfectus talis confessa «quod» inquit~
196 8, 595| adfer opem, mersaeque, precor,
197 13, 345| eripere aede deam raptamque adferre per hostes?~
198 1, 271| aquas alimentaque nubibus adfert.~
199 6, 255| adficit: ictus erat, qua crus esse
200 5, 618| crinales vittas adflabat anhelitus oris.~
201 7, 29| nisi opem tulero, taurorum adflabitur ore~
202 6, 706| adflata est tellus latumque perhorruit
203 3, 49| hos necat adflati funesta tabe veneni.~
204 10, 313| stipite te Stygio tumidisque adflavit echidnis~
205 12, 571| corporis adflicti pressa est gravitate sagitta~
206 14, 206| ter quater adfligi sociorum corpora terrae,~
207 12, 139| vi multa vertit terraeque adflixit Achilles.~
208 1, 256| quoque in fatis reminiscitur, adfore tempus,~
209 8, 538| adfusaeque iacent tumulo signataque
210 9, 607| amplectique pedes, adfusaque poscere vitam.~
211 9, 366| adfusique suae radicibus arboris haerent.~
212 5, 213| adgnoscitque suos et nomine quemque vocatum~
213 5, 415| adgnovitque deam «ne» c «longius ibitis!»
214 13, 333| te tamen adgrediar mecumque reducere nitar~
215 7, 71| adgrediare nefas, et, dum licet, effuge
216 4, 694| ferunt vinctoque in corpore adhaerent,~
217 6, 643| Procne, lateri qua pectus adhaeret,~
218 14, 440| fateor, nactusque hoc litus adhaesi.»~
219 5, 112| quoque, Lampetide, non hos adhibendus ad usus,~
220 9, 654| praecipiunt, surdaeque adhibent solacia menti.~
221 15, 238| quasque vices peragant, animos adhibete: docebo.~
222 11, 766| Iliacos coetus nisi rarus adibat.~
223 9, 628| ut nihil adiciam, non possum innoxia dici. ~
224 11, 285| adicis huic animo momenta potentia,
225 7, 121| adiciuntque animos. galea tum sumit
226 15, 625| insula Romuleae sacris adiecerit urbis.~
227 10, 677| tollere et adieci sublato pondera malo~
228 15, 756| nominibus Pontum populo adiecisse Quirini~
229 13, 434| adiecisset opes, animi inritamen avari.~
230 7, 291| adiectoque cavae supplentur corpore
231 6, 214| adiectura preces erat his Latona relatis:~
232 5, 71| Acrisioniades adigitque in pectus; at ille~
233 10, 651| Hippomenen adii docuique, quis usus in illis.~
234 2, 474| haud inpune feres: adimam tibi namque figuram,~
235 8, 603| esse deos,» dixit «si dant adimuntque figuras.»~
236 12, 161| inque vices adita atque exhausta pericula
237 3, 623| inque aditu obsisto: furit audacissimus
238 14, 652| denique per multas aditum sibi saepe figuras~
239 4, 490| obstitit infelix aditumque obsedit Erinys,~
240 3, 226| per rupes scopulosque adituque carenti+a saxa,~
241 3, 659| est deus) adiuro, tam me tibi vera referre~
242 15, 224| constitit adiutis aliquo conamine nervis.~
243 7, 195| adiutrixque venis cantusque artisque
244 1, 540| tamen insequitur pennis adiutus Amoris,~
245 2, 732| quamquam iusta est, cura tamen adiuvat illam~
246 14, 243| multaque conquesti terris adlabimur illis,~
247 6, 249| ut gelidos conplexibus adlevet artus,~
248 4, 364| adligat et cauda spatiantes inplicat
249 4, 342| huc it et hinc illuc et in adludentibus undis~
250 2, 864| et nunc adludit viridique exsultat in herba,~
251 6, 14| huius ut adspicerent opus admirabile, saepe~
252 3, 662| illi admirantes remorum in verbere perstant~
253 2, 209| admiratur equos, ambustaque nubila
254 13, 913| ille sit, ignorans admiraturque colorem~
255 13, 307| admiremur eum, vobis quoque digna
256 11, 512| sic, ubi se ventis admiserat unda coortis,~
257 11, 256| admisitque suos in verba novissima
258 11, 380| sed memor admissi Nereida conligit orbam~
259 1, 532| ipse Amor, admisso sequitur vestigia passu.~
260 9, 83| admissumque trahens sequitur, depressaque
261 13, 881| dixerat «et vestris periturum admittite regnis!»~
262 13, 603| exhalat nebulas, nec sol admittitur infra;~
263 3, 602| admoneo monstroque viam, quae ducat
264 11, 473| Alcyonae lacrimas et quae pars admonet absit.~
265 4, 664| admonitorque operum caelo clarissimus
266 10, 134| admonuit! gemit ille tamen munusque
267 10, 463| admotam lecto cum traderet «accipe,»
268 3, 374| admotas rapiunt vivacia sulphura
269 7, 593| admoti quotiens templis, dum vota
270 11, 724| admotum terrae, iam quod cognoscere
271 6, 513| admotumque fretum remis tellusque repulsa
272 10, 344| osculaque admoveam, si nil conceditur ultra.~
273 1, 139| recondiderat Stygiisque admoverat umbris,~
274 6, 691| admovique preces, quarum me dedecet
275 10, 511| admovitque manus et verba puerpera
276 7, 178| adiuvet et praesens ingentibus adnuat ausis.»~
277 2, 531| Di maris adnuerant: habili Saturnia curru,~
278 5, 285| adnuimusque viro primasque intravimus
279 1, 492| utque leves stipulae demptis adolentur aristis,~
280 8, 725| sperneret et nullos aris adoleret odores;~
281 4, 376| crescendo iungi pariterque adolescere cernit,~
282 10, 532| caelo: caelo praefertur Adonis.~
283 15, 688| inde per iniectis adopertam floribus ingens~
284 11, 392| numen adorandum pelagi est!» erat ardua
285 1, 320| nymphas et numina montis adorant~
286 9, 350| ire et adoratis vellet discedere nymphis,~
287 2, 734| collocat, ut limbus totumque adpareat aurum,~
288 4, 391| tympana cum subito non adparentia raucis~
289 12, 444| signa vides! adparet adhuc vetus inde cicatrix.~
290 3, 107| primaque de sulcis acies adparuit hastae,~
291 10, 268| adpellatque tori sociam adclinataque
292 7, 473| Oenopiam veteres adpellavere, sed ipse~
293 4, 352| ille cavis velox adplauso corpore palmis~
294 3, 598| adplicor et dextris adducor litora
295 2, 561| infantemque vident adporrectumque draconem.~
296 8, 569| protinus adpositas nudae vestigia nymphae~
297 4, 601| donec in adpositi nemoris subiere latebras,~
298 8, 816| poscit et adpositis queritur ieiunia mensis~
299 15, 584| adpropera! sic fata iubent; namque
300 11, 353| adpuleram, medio cum Sol altissimus
301 11, 717| dubium; postquam paulum adpulit unda,~
302 7, 459| ante tamen bello vires adquirit amicas,~
303 15, 516| ad freta convertunt adrectisque auribus horrent~
304 3, 459| cum risi, adrides; lacrimas quoque saepe notavi~
305 1, 245| adiciunt, alii partes adsensibus inplent.~
306 3, 406| dixerat: adsensit precibus Rhamnusia iustis.~
307 7, 451| consonat adsensu populi precibusque faventum~
308 2, 70| adde, quod adsidua rapitur vertigine caelum~
309 2, 486| adsiduoque suos gemitu testata dolores~
310 6, 107| adsilientis aquae timidasque reducere
311 11, 526| cum saepe adsiluit defensae moenibus urbis,~
312 2, 513| sedibus huc adsim? pro me tenet altera caelum!~
313 5, 6| adsimilare freto possis, quod saeva
314 14, 656| adsimulavit anum: cultosque intravit
315 7, 640| se tollere humo rectoque adsistere trunco~
316 10, 641| adsit» ait «nostris et quos dedit,
317 3, 507| planxerunt dryades; plangentibus adsonat Echo.~
318 5, 40| calcitrat et positas adspergit sanguine mensas.~
319 5, 673| adspexere suos, operiri bracchia plumis,~
320 11, 186| effodit et, domini quales adspexerit aures,~
321 14, 218| hanc procul adspexi longo post tempore navem~
322 7, 624| hic nos frugilegas adspeximus agmine longo~
323 3, 479| adspicere et misero praebere alimenta
324 6, 14| huius ut adspicerent opus admirabile, saepe~
325 14, 168| adspiciam fluidos humano sanguine
326 4, 466| Sisyphon adspiciens «cur hic e fratribus» inquit~
327 11, 395| cum gemitu adspiciunt vastatoremque cruento~
328 1, 3| adspirate meis primaque ab origine
329 5, 115| quem procul adstantem plectrumque inbelle tenentem~
330 3, 78| interdum longa trabe rectior adstat,~
331 2, 343| nocte dieque vocant adsternunturque sepulcro.~
332 1, 120| canduit, et ventis glacies adstricta pependit;~
333 11, 75| plangitur ac trepidans adstringit vincula motu:~
334 3, 418| adstupet ipse sibi vultuque inmotus
335 8, 333| adsuerant pluvialis aquae; tenet ima
336 11, 315| qui facere adsuerat, patriae non degener artis;~
337 15, 484| adsuetam bello pacis traduxit ad
338 15, 687| adsuetasque domos habitataque templa
339 2, 165| sic onere adsueto vacuus dat in aera saltus~
340 11, 690| adsuetos vultus nec quo prius, ore
341 10, 173| ire comes, longaque alit adsuetudine flammas.~
342 13, 554| credidit Odrysius praedaeque adsuetus amore~
343 13, 886| fecimus, ut vires adsumeret Acis avitas.~
344 3, 705| dedit tubicen pugnaeque adsumit amorem,~
345 11, 789| exire, utque novas umeris adsumpserat alas,~
346 12, 1| Nescius adsumptis Priamus pater Aesacon alis~
347 3, 558| adsumptumque patrem commentaque sacra
348 3, 605| adsumus en» inquit sociorum primus
349 14, 259| nostraque adulantes comitant vestigia, donec~
350 14, 46| agmen adulantum media procedit ab aula~
351 9, 25| matris adulterio patrem petis. elige, fictum~
352 14, 550| capitum faciem puppes mutantur aduncae,~
353 2, 286| officiique refers, quod adunci vulnera aratri~
354 9, 128| exstabat ferrum de pectore aduncum. ~
355 4, 20| est; Oriens tibi victus, adusque~
356 5, 500| advehar Ortygiam, veniet narratibus
357 5, 641| advehor Ortygiam, quae me cognomine
358 9, 145| quae quoniam adveniet, properandum aliquidque
359 12, 65| adventare rates, neque inexspectatus
360 1, 610| coniugis adventum praesenserat inque nitentem~
361 15, 671| adventuque suo signumque arasque foresque~
362 11, 484| hic iubet; inpediunt adversae iussa procellae,~
363 2, 476| dixit et adversam prensis a fronte capillis~
364 14, 270| novit et advertens pensas examinat herbas.~
365 15, 719| huc ubi veliferam nautae advertere carinam,~
366 6, 180| in quamcumque domus adverti lumina partem,~
367 5, 650| erat iuvenis: Scythicas advertitur oras.~
368 7, 138| auxiliare canit secretasque advocat artes.~
369 15, 636| hanc adyto vocem pavefactaque pectora
370 7, 472| Oenopiam Minos petit, Aeacideia regna:~
371 4, 205| nec tenet Aeaeae genetrix pulcherrima Circes~
372 1, 580| senex lenisque Amphrysos et Aeas,~
373 7, 644| superis opis esse nihil; at in aedibus ingens~
374 11, 204| aedificat muros pactus pro moenibus
375 7, 170| dissimilemque animum subiit Aeeta relictus;~
376 9, 448| Aegaeas metiris aquas, et in Aside
377 11, 663| nubilus Aegaeo deprendit in aequore navem~
378 2, 10| Aegaeona suis inmania terga lacertis~
379 15, 856| Aegea sic Theseus, sic Pelea vicit
380 12, 373| dolor vires animo dabat: aeger in hostem~
381 2, 755| aegida concuteret: subit, hanc
382 7, 616| dicta sub amplexus Aeginae Asopidos isse,~
383 7, 474| Aeacus Aeginam genetricis nomine dixit. ~
384 9, 179| tibi sum, diris cruciatibus aegram~
385 7, 540| gregibus balatus dantibus aegros~
386 13, 17| aemulus: Aiaci non est tenuisse
387 7, 121| animos. galea tum sumit aena~
388 7, 227| succidit curvamine falcis aenae.~
389 15, 804| pectus et Aeneaden molitur condere nube,~
390 14, 588| Aeneaeque meo, qui te de sanguine
391 6, 647| pars inde cavis exsultat aenis,~
392 6, 61| Tyrium quae purpura sensit aenum~
393 6, 116| virgine in Aeolia posuit; tu visus Enipeus~
394 7, 357| Aeoliam Pitanen a laeva parte relinquit~
395 11, 444| Talibus Aeolidis dictis lacrimisque movetur~
396 4, 487| Aeolii pallorque fores infecit
397 14, 232| Aeoliique ratem portus repetisse tyranni.~
398 1, 262| Protinus Aeoliis Aquilonem claudit in antris~
399 11, 573| Aeolis interea, tantorum ignara
400 11, 748| Aeolus egressu praestatque nepotibus
401 8, 247| vinxit, ut aequali spatio distantibus illis~
402 2, 26| Saeculaque et positae spatiis aequalibus Horae~
403 11, 463| aequalique ictu scindunt freta: sustulit
404 6, 21| vellera mollibat nebulas aequantia tractu,~
405 15, 857| denique, ut exemplis ipsos aequantibus utar,~
406 8, 286| spuma fluit, dentes aequantur dentibus Indis,~
407 11, 497| fluctibus erigitur caelumque aequare videtur~
408 2, 537| ales, ut aequaret totas sine labe columbas,~
409 14, 805| Occiderat Tatius, populisque aequata duobus,~
410 8, 648| sustulit, aequatam mentae tersere virentes.~
411 15, 838| nisi cum senior meritis aequaverit annos,~
412 14, 145| superest, numeros ut pulveris aequem,~
413 11, 626| Somnia, quae veras aequent imitamine formas,~
414 10, 617| quid, quod ab aequorea numeratur origine quartus?~
415 12, 580| At deus, aequoreas qui cuspide temperat undas,~
416 10, 78| Tertius aequoreis inclusum Piscibus annum~
417 11, 212| poscitur aequoreo, quam dura ad saxa revinctam~
418 15, 752| scilicet aequoreos plus est domuisse Britannos~
419 11, 488| egerit hic fluctus aequorque refundit in aequor,~
420 2, 134| utque ferant aequos et caelum et terra calores,~
421 9, 720| tetigit rude pectus, et aequum~
422 11, 344| nunc accipiter, nulli satis aequus, in omnes~
423 9, 370| iter, tales effundit in aëra questus:~
424 3, 532| mentes?» Pentheus ait; «aerane tantum~
425 8, 406| dixit et aerata torsit grave cuspide cornum;~
426 5, 9| fraxineam quatiens aeratae cuspidis hastam~
427 15, 620| cornuaque aeratis miram referentia formam~
428 9, 584| linguaque vix tales icto dedit aëre voces:~
429 2, 226| aeriaeque Alpes et nubifer Appenninus.~
430 9, 219| ille per aërias pendens induruit auras:~
431 6, 711| nec prius aerii cursus suppressit habenas,~
432 7, 105| aeripedes tauri, tactaeque vaporibus
433 12, 96| misit in Aeaciden, quod et aes et proxima rupit~
434 11, 791| pluma levat casus: furit Aesacos inque profundum~
435 15, 54| invenit Aesarei fatalia fluminis ora~
436 15, 23| pete diversi lapidosas Aesaris undas!»~
437 8, 408| obstitit aesculea frondosus ab arbore ramus.~
438 1, 449| vicerat, aesculeae capiebat frondis honorem.~
439 10, 91| Heliadum, non frondibus aesculus altis,~
440 7, 156| heros Aesonius potitur spolioque superbus~
441 2, 28| stabat nuda Aestas et spicea serta gerebat,~
442 15, 206| transit in aestatem post ver robustior annus~
443 13, 793| solibus hibernis, aestiva gratior umbra,~
444 1, 117| perque hiemes aestusque et inaequalis autumnos~
445 14, 140| hos tamen ille mihi dabat aeternamque iuventam,~
446 15, 551| fecit et aeternas artus tenuavit in undas.~
447 2, 653| teque ex aeterno patientem numina mortis~
448 3, 647| e quibus Aethalion «te scilicet omnis in uno~
449 15, 449| aetheriae sedes, caelumque erit exitus
450 1, 424| aetherioque recens exarsit sidere limus,~
451 3, 309| non tulit aetherios donisque iugalibus arsit.~
452 15, 195| aetheris est terraeque procul contagia
453 6, 175| est avus, aetherium qui fert cervicibus axem;~
454 5, 147| Aethionque sagax quondam ventura videre,~
455 1, 779| Aethiopasque suos positosque sub ignibus
456 15, 320| Aethiopesque lacus? quos si quis faucibus
457 2, 153| volucres Pyrois et Eous et Aethon,~
458 14, 160| quondam mediis qui rupibus Aetnae~
459 8, 259| Iamque fatigatum tellus Aetnaea tenebat~
460 4, 663| Clauserat Hippotades Aetnaeo carcere ventos,~
461 14, 188| totam gemebundus obambulat Aetnam~
462 14, 528| arma Aetola sibi, Rutuli sine viribus
463 14, 461| auxiliumque petit, vires Aetolius heros~
464 2, 649| pater, nunc inmortalis et aevis~
465 8, 697| donec vita data est; annis aevoque soluti~
466 15, 485| postquam senior regnumque aevumque peregit,~
467 9, 325| ingemuit. quam sic nurus est affata dolentem:~
468 8, 471| Thestias haud aliter dubiis affectibus errat~
469 8, 287| fulmen ab ore venit, frondes afflatibus ardent.~
470 7, 718| sed tamen afueram, sed et haec erat, unde
471 10, 55| nec procul afuerunt telluris margine summae:~
472 10, 90| loco venit: non Chaonis afuit arbor,~
473 15, 855| sic magnus cedit titulis Agamemnonis Atreus,~
474 5, 313| fonte Medusaeo et Hyantea Aganippe,~
475 3, 444| ecquem, cum vestrae tot agantur saecula vitae,~
476 3, 725| mater!» ait. visis ululavit Agave~
477 7, 700| alter agebatur post sacra iugalia mensis,~
478 3, 308| intrat Agenoream. corpus mortale tumultus~
479 9, 107| pro se, curam de coniuge agentem~
480 10, 243| Pygmalion aevum per crimen agentis~
481 1, 349| et desolatas agere alta silentia terras,~
482 10, 681| Dignane, cui grates ageret, cui turis honorem~
483 2, 74| finge datos currus: quid ages? poterisne rotatis~
484 9, 234| avidis comprenditur ignibus agger,~
485 15, 592| velat et aggeribus factis a milite forti~
486 9, 533| posset agi mea causa meo, nec cognita
487 2, 720| sic super Actaeas agilis Cyllenius arces~
488 13, 5| intendensque manus «agimus, pro Iuppiter!» inquit~
489 8, 139| nil agis, o frustra meritorum oblite
490 7, 147| adfectu tacito laetaris agisque~
491 1, 75| terra feras cepit, volucres agitabilis aer.~
492 9, 410| vultibus Eumenidum matrisque agitabitur umbris,~
493 7, 431| inluxisse dies: agitant convivia patres~
494 15, 555| sponte sua primum nulloque agitante moveri,~
495 3, 356| adspicit hunc trepidos agitantem in retia cervos~
496 1, 571| deiectuque gravi tenues agitantia fumos~
497 5, 662| Mopsopium iuvenem sacros agitare iugales.»~
498 6, 710| dum volat, arserunt agitati fortius ignes,~
499 7, 336| pietas ulla est nec spes agitatis inanis,~
500 7, 221| permulsit manibusque leves agitavit habenas,~