Lib. Ver.

 1    I, 51 |        cedetur, iurisque tui natura relinquet~
 2    I, 585|                   protulerat natura rapi sterilique nefandos~
 3   II, 3  |  praescia monstrifero vertit natura tumultu~
 4   II, 620|                     opposuit natura mari flatusque removit,~
 5   IV, 378|                   et quantum natura petat. Non erigit aegros~
 6    V, 445|                      aequora natura cessant, Pontusque vetustas ~
 7    V, 635|                     Extimuit natura chaos; rupisse videntur ~
 8   VI, 59 |   aut aliquem mundi, quamvis natura negasset, ~
 9   VI, 558| vulnere sic ventris, non qua natura vocabat, ~
10   VI, 670|     Huc quicquid fetu genuit natura sinistro~
11  VII, 202|                  Thessalicum natura diem : si cuncta perito ~
12  VII, 810|   rogus haut refert; placido natura receptat ~
13   IX, 302| regna Iubae, sed iter mediis natura vetabat ~
14   IX, 304|      Syrtes vel primam mundo natura figuram ~
15   IX, 312|                  hanc partem natura sui. Vel plenior alto ~
16   IX, 437|        cura Iovis terra est; natura deside torpet ~
17   IX, 622|                    miscuerit natura solo, non cura laborque ~
18   IX, 630|                   Hoc primum natura nocens in corpore saevas ~
19   IX, 780|      homo est aperit pestis. Natura profana ~
20   IX, 856|                   nec de te, natura, queror: tot monstra ferentem ~
21   IX, 868|                  et premitur natura poli. Sed longius ista ~
22   IX, 896|   vel cantu cessante potens. Natura locorum~
23    X, 238|                   Sic iussit natura parens discurrere Nilum, ~
24    X, 271|   notitiam; sed vincit adhuc natura latendi. ~
25    X, 295|                      Arcanum natura caput non prodidit ulli, ~
26    X, 327|                  Hinc montes natura vagis circumdedit undis, ~