Sat. Ver.

 1   I, 103 | dubitemur locum defendere, quamuis~
 2 III, 1   |                            Quamuis digressu ueteris confusus
 3 III, 61  |             Graecam urbem. quamuis quota portio faecis Achaei?~
 4 III, 282 |     somnum rixa facit. sed quamuis inprobus annis~
 5  IV, 104 |           nec melior uultu quamuis ignobilis ibat ~
 6   V, 5   |                            quamuis iurato metuam tibi credere
 7   V, 15  |                         et quamuis rarum tamen inputat. ergo
 8  VI, 93  |  Ionium constanti pectore, quamuis~
 9  IX, 35  |                            quamuis te nudum spumanti Virro
10   X, 206 |                        et, quamuis tota palpetur nocte, iacebit.~
11 XIII, 3  | nocens absoluitur, improba quamuis~
12 XIII, 13 |                         tu quamuis leuium minimam exiguamque
13 XIII, 207|                         et quamuis longa deductis gente propinquis.~
14 XVI, 56  |                            quamuis iam tremulus captat pater;