Sat. Ver.

 1   I, 85 |            quidquid agunt homines, uotum, timor, ira, uoluptas,               
 2  II, 167|                 hic fiunt homines. nam si mora longior urbem~
 3 III, 153|       quam quod ridiculos homines facit. "exeat" inquit,~
 4   V, 131|                non audent homines pertusa dicere laena.~
 5  VI, 12 |                  uiuebant homines, qui rupto robore nati~
 6  VI, 333|       quaeritur et desunt homines, mora nulla per ipsam~
 7  VI, 632| quae steriles facit atque homines in uentre necandos~
 8  IX, 32 |               fata regunt homines, fatum est et partibus illis~
 9   X, 346|         nil ergo optabunt homines? si consilium uis,~
10 XIII, 5 |        quid sentire putas homines, Caluine, recenti               
11  XV, 70 |               terra malos homines nunc educat atque pusillos;               
12  XV, 117|                 inuentrix homines, ut iam quae carmina tradunt~