Lib., Fab., Ver.
1 I, 2, 9 | Aesopus talem tum fabellam rettulit.~
2 I, 2, 24| Tum misit illis hydrum, qui
3 I, 3, 12| Tum quidam ex illis quos prius
4 I, 5, 9 | tum, quia plus valeo, me sequetur
5 I, 6, 6 | causam querellae. Quaedam tum stagni incola~
6 I, 12, 9 | canes elusit. Silva tum excepit ferum;~
7 I, 12, 12| Tum moriens edidisse vocem hanc
8 I, 13, 12| Tum demum ingemuit corvi deceptus
9 I, 14, 10| Timore mortis ille tum confessus est,~
10 I, 24, 4 | rugosam inflavit pellem. Tum natos suos~
11 II, 4, 4 | tum fortuitum feles contubernium~
12 II, 5, 22| tum sic iocata est tanta maiestas
13 II, 8, 13| nec ille quicquam sentit. tum gaudens ferus~
14 III, 2, 15| Tum sibi timentes qui ferae
15 III, 4, 3 | quaesivit quidnam saperet. Tum lanius iocans~
16 III, 10, 39| A divo Augusto tum petiere iudices~
17 III, 14, 9 | Novissime succumbit. Tum victor sophus:~
18 III, 17, 10| Tum sic deorum genitor atque
19 III, 18, 20| tum circumeunti fuerat quod
20 IV, 4, 10| Tum maestus ille: "Parvae vindictam
21 IV, 5, 10| possideant aut fruantur"; tum "simul~
22 IV, 9, 10| Immisit se barbatus. Tum vulpecula~
23 IV, 15, 1 | tum materia eadem usus formavit
24 IV, 16, 11| Tum semisomno corde et errore
25 IV, 19, 10| Tum vero vultum magni ut viderunt
26 IV, 19, 23| Consedit genitor tum deorum maximus~
27 App, 9, 8 | Tum Magnus: "Quid ais? Tune
28 App, 9, 12| si vidi aut tetigi." Tum vir animi simplicis~
29 App, 9, 22| Tum quidam senior ex amicis
30 App, 10, 11| Tum denique illa fassa est naturae
31 App, 22, 10| AVE usque ingessit. Tum se lusum intelligens~
|