XXVII. Lepus et bubulcus

Multos verbis blandos esse, pectore infideles

Cum venatorem celeri pede fugeret lepus
et a bubulco visus veprem inreperet:
"Per te oro superos perque spes omnes tuas,
ne me indices, bubulce; nihil umquam mali
huic agro feci." Et rusticus: "Ne timueris;
late securus." Iamque venator sequens:
"Quaeso, bubulce, numquid huc venit lepus?"
"Venit, sed abiit hac ad laevam," et dexteram
demonstrat nutu partem. Venator citus
non intellexit seque e conspectu abstulit.
Tunc sic bubulcus: "Ecquid est gratum tibi,
quod te celavi?" "Linguae prorsus non nego
habere atque agere maximas me gratias;
verum oculis ut priveris opto perfidis."