Cap.

 1 I      |       propterea, quod nondum ad rem publicam accessi, vel ignosci
 2 III    |         res reperietur, quam ob rem videantur illi non nihil
 3 VII    |       medio tolli posse; ad eam rem operam suam pollicentur.~
 4 IX     |   inorata reverterunt. Ac primo rem differre cotidie ac procrastinare
 5 X      | parricidio deferrent, ut ad eam rem aliquem accusatorem veterem
 6 XVI    |       hic Eutychus, et certe ad rem nihil intersit utrum hunc
 7 XVIII  |        et urbibus et nationibus rem publicam atque hoc imperium
 8 XVIII  |      nunc dicis aliquid quod ad rem pertineat; nam illa, opinor,
 9 XXII   |    diligenter attendere, populo rem indignam videri.~Quae quoniam
10 XXIV   |         opportune captus ad eam rem; paene dicam, respersas
11 XXVIII |    admiserit. O, di immortales, rem miseram et calamitosam!
12 XXXI   |   postremo, iudices, id quod ad rem mea sententia maxime pertinet,
13 XXXII  |       perstringere unam quamque rem, ut omnes intellegant me
14 XXXIII |      eras? Romae. Verum quid ad rem? et alii multi. Quasi nunc
15 XXXIV  |     possum ,inquit divinare. Eo rem iam adducam ut nihil divinatione
16 XXXVII |       qui non norat hominem aut rem. At qui ei venit in mentem
17 XXXVII |        simile est Roscios istam rem ad Chrysogonum detulisse;
18 XXXVII |       nihil aliud fecerunt nisi rem detulerunt, nonne satis
19 XXXVIII|        In privatis rebus si qui rem mandatam non modo malitiosius
20 XXXIX  |  iudicio damnabitur?~Si hanc ei rem privatim Sex. Roscius mandavisset
21 XXXIX  |      atque decideret, inque eam rem fidem suam, si quid opus
22 XXXIX  |       ex eo negotio tantulum in rem suam convertisset, damnatus
23 XXXIX  |        damnatus per arbitrum et rem restitueret et honestatem
24 XXXIX  |     amitteret?~Nunc non hanc ei rem Sex. Roscius mandavit sed,
25 XXXIX  |         paululum nescio quid in rem suam convertit sed hunc
26 XL     |       adiunxisse qui cum altero rem communicavit. Ad cuius igitur
27 XLI    |     nihil interesset, utrum eam rem recusares an de maleficio
28 XLV    |   iudices, L. Sullam, cum solus rem publicam regeret orbemque
29 XLVIII |       etiam potens esse volt? O rem miseram atque acerbam! Neque
30 XLIX   |     nobilitas armis atque ferro rem publicam reciperavit ut
31 XLIX   |    fortunis amplissimis in suam rem convertit, si nulla in re
32 L      |      posse, nihil umquam contra rem tuam cogitasse, et tamen
33 LII    |    immanitate versari.~Ad eamne rem vos reservati estis, ad
34 LII    |       reservati estis, ad eamne rem delecti ut eos condemnaretis
35 LIII   |        vos suscipitis et eam ad rem operam vestram profitemini,
36 LIII   |       immortalis! quem in locum rem publicam perventuram putetis!~