Cap.

 1 I      |             amplitudo, si verbum de re publica fecisset, id, quod
 2 VIII   |             fit dominus. Qui in sua re fuisset egentissimus, erat,
 3 IX     | appromitteret, crediderunt; Ameriam re inorata reverterunt. Ac
 4 X      |      veterem compararent, qui de ea re posset dicere aliquid, in
 5 X      |       posset dicere aliquid, in qua re nulla subesset suspicio,
 6 XIV    |         fuerint in unico filio, qua re is patri displiceret. At
 7 XV     |          distet argumentatio tua ab re ipsa atque a veritate. Quod
 8 XVIII  |             ex minima tenuissimaque re publica maximam et florentissimam
 9 XVIII  |      gratius aut sibi iucundius aut re vera honestius facere posset.~
10 XIX    |         debes. Quid ergo adfers qua re id factum putemus? Vere
11 XX     |           sciens non videatur. ~Qua re facile omnes patimur esse
12 XX     |             dicere possitis aut qua re aut quo modo, ac tantum
13 XXIV   |         acerbum credituri sunt.~Qua re hoc quo minus est credibile,
14 XXV    |   sapientiaque potuisse, tum ex hac re vel maxime quod in impios
15 XXV    |       supplicium invenerunt. Qua in re quantum prudentia praestiterint
16 XXVII  |   innocentia. Non quaero abs te qua re patrem Sex. Roscius occiderit,
17 XXVII  |          oppido constitisse.~Qua in re praetereo illud quod mihi
18 XXIX   |            impune occiderentur; qua re hoc tu propter multitudinem
19 XXXIII |          sunt quae dici possunt qua re intellegatur summam tibi
20 XXXIV  |      sederes cum accusatore? Qua in re nihil aliud adsequeris nisi
21 XXXVI  |       amplissimi testimonium de sua re non dicerent.~Africanus
22 XXXVII |        manubias Rosciis Chrysogonum re cognita concessisse?~
23 XXXVIII|     testimonium eis denuntiare, pro re certa spem falsam domum
24 XXXVIII|            agere; alius in alia est re magis utilis. Idcirco amicitiae
25 XXXIX  |         condemnetur necesse est, in re tanta cum is cui fama mortui,
26 XXXIX  |          qui mandatum receperit; in re tanta quae publice gesta
27 XLII   |             verbo non audeat, tamen re ipsa de maleficio suo confiteri.
28 XLV    |           Roscio quaero, primum qua re civis optimi bona venierint,
29 XLV    |          bona venierint, deinde qua re hominis eius qui neque proscriptus
30 XLV    |             scripta sit, deinde qua re aliquanto post eam diem
31 XLVII  |            facerent, et id non modo re prohibere non licet sed
32 XLIX   |          rem convertit, si nulla in re te fraudavit, si tibi optima
33 L      |   insequeris, quid oppugnas? qua in re tuam voluntatem laedi a
34 LII    |      crudelitas quae hoc tempore in re publica versata est vestros
35 LIII   |          pati nolite diutius in hac re publica versari; quae non