Cap.
1 III | severitatem, ab his hoc postulare homines sicarios atque gladiatores,
2 VI | recessimus, cum proscriberentur homines atque ex omni regione caperentur
3 VI | qui adest, Magnus vocatur, homines eius modi: Alter plurimarum
4 IX | et ipse ad eos accedit et homines nobilis adlegat, qui peterent,
5 IX | his rebus Sullam doceri. Homines antiqui, qui ex sua natura
6 X | ipso pugnarent. Ita loqui homines: Quod iudicia tam diu facta
7 XV | liberos habent, praesertim homines illius ordinis ex municipiis
8 XVI | adsiduos esse cupiunt. Verum homines notos sumere odiosum est,
9 XVIII | summi viri clarissimique homines qui omni tempore ad gubernacula
10 XXI | Credo, cum vidisset qui homines in hisce subselliis sederent,
11 XXII | tertio nominavi. Postea homines cursare ultro et citro non
12 XXVI | suscipi non potest; apud homines autem prudentissimos agitur
13 XXVII | liberos? Si liberos, quos homines? indidemne Ameria an hosce
14 XXVIII| tute dicis, numquam inter homines fuerit, per quos homines
15 XXVIII| homines fuerit, per quos homines hoc tantum facinus, tam
16 XXIX | modi tempus erat inquit ut homines volgo impune occiderentur;
17 XXXIII| commemoravit Erucius, et homines impune occidebantur. Quid?
18 XXXVI | est ut in minimis rebus homines amplissimi testimonium de
19 XXXIX | adfecerit, is inter honestos homines atque adeo inter vivos numerabitur?
20 XL | ferri videtur, verum novem homines honestissimos, eiusdem muneris,
21 XL | crediderunt. Itaque nunc illi homines honestissimi propter istius
22 XLI | iniqua videbatur? Postulabant homines nobilissimi atque integerrimi
23 XLI | lectos velit hos versari, homines paene operarios, ex Amerina
24 XLVI | animi et aurium causa tot homines habet ut cotidiano cantu
25 XLVII | idcirco arma sumpta sunt ut homines postremi pecuniis alienis
26 LIII | publicam perventuram putetis!~Homines sapientes et ista auctoritate
|