Cap.

 1 XIII  |  numeretur, quibus tandem tu, C. Eruci, argumentis accusatorem
 2 XV    |   reperire non possum.~Quid ais, Eruci? tot praedia tam pulchra,
 3 XV    |   amandatio appellabitur? Vides, Eruci, quantum distet argumentatio
 4 XVI   |         esse patiebatur. Quaeso, Eruci, ut hoc in bonam partem
 5 XVIII |               Caput XVIII~Ne tu, Eruci, accusator esses ridiculus,
 6 XVIII |         hoc, opinor, ostenditur, Eruci, quod hunc ruri esse patiebatur.
 7 XIX   |        quidem?~Nemo nostrum est, Eruci, quin sciat tibi inimicitias
 8 XXI   |   venerit. Cum hoc modo accusas, Eruci, nonne hoc palam dicis:
 9 XXII  |          quoniam te fefellerunt, Eruci, quoniamque vides versa
10 XXVI  |         constitutum, probare te, Eruci, censes posse talibus viris,
11 XXVII | occiderit. Ita quaero abs te, C. Eruci: quo modo, et sic tecum
12 XXVIII|     dicturum pollicitus sum, cum Eruci crimina diluissem.~
13 XXIX  |                 Caput XXIX~Nunc, Eruci, ad te venio. Conveniat
14 XXIX  |           Interdum mihi videris, Eruci, una mercede duas res adsequi
15 XXIX  |          rebus diutius disseram. Eruci criminatio tota, ut arbitror,
16 XXX   |          potest; iam intelleges, Eruci, certum crimen quam multis
17 XXXII |             Caput XXXII~Haec tu, Eruci, tot et tanta si nanctus
18 XXXVI |       profecto tua sponte non de Eruci sententia: nihil opus fuit
19 XLIV  |          quem hoc dicam quaeris, Eruci? Non in eum quem vis et