Cap.

 1 III   |              nonne cum multa indigna tum vel hoc indignissimum est
 2 VI    |           vicinitatis facile primus, tum gratia atque hospitiis florens
 3 VI    |          nobilitatis fautor fuisset, tum hoc tumultu proximo, cum
 4 XX    | suffringantur, quod acres sint etiam tum, cum suspicio nulla sit.~
 5 XX    |            Deinde, si voletis, etiam tum cum verisimile erit aliquem
 6 XXII  |           vita hominis perditissima, tum singularis audacia ostendatur
 7 XXV   |      consilio sapientiaque potuisse, tum ex hac re vel maxime quod
 8 XXVIII|          pertinet, de quorum audacia tum me dicturum pollicitus sum,
 9 XXIX  |              bonorum?~Ei denique qui tum armati dies noctesque concursabant,
10 XXX   |             audio, testis prodierit; tum alias quoque suas palmas
11 XXXIII|        facultates consideremus. Erat tum multitudo sicariorum, id
12 XXXIII|      caedibus velim commemorare quae tum factae sunt ista eadem ratione
13 XLVII |            verbis quidem vituperare, tum vero in isto beIlo non recreatus
14 XLIX  |         populoque Romano debet esse, tum vero optimo et nobilissimo