Cap.

 1 II    |       possem dicere, neque uti satis firmo praesidio defensus
 2 III   |      eis ne quid desit, quibus satis nihil est, si hoc solum
 3 IV    |  tantis tamque atrocibus neque satis me commode dicere neque
 4 IV    |        me commode dicere neque satis graviter conqueri neque
 5 IV    |        graviter conqueri neque satis libere vociferari posse
 6 XI    | defendat, id quod in hac causa satis est, non deest profecto,
 7 XII   |        laudare quidem quisquam satis commode posset, aiunt hominem,
 8 XIII  |        pietas, quod supplicium satis acre reperietur in eum,
 9 XXIX  |    quoniam verbo arguit, verbo satis est negare. Si quid est
10 XXXVII|     nisi rem detulerunt, nonne satis fuit eis gratias agi, denique,
11 LI    |     auderent libere defendere, satis copiose defenderetur; sin
12 LI    | iudices, suscepit; qui, si iam satis aetatis ac roboris haberet,
13 LII   |     est eripere cupiat, si non satis habet avaritiam suam pecunia