Cap.

 1 VII   |        occisus, perfacile hunc hominem incautum et rusticum et
 2 XII   |                      Caput XII~Hominem longe audacissimum nuper
 3 XII   |    satis commode posset, aiunt hominem, ut erat furiosus, respondisse: "
 4 XIV   |      audistis. Luxuries igitur hominem nimirum et aeris alieni
 5 XVIII |        missi erant convenerunt hominem turpissimum atque inhonestissimum
 6 XXIII | Caelium quendam Terracinensem, hominem non obscurum, cum cenatus
 7 XXVI  |   iudices! Nonne videntur hunc hominem ex rerum natura sustulisse
 8 XXVII |       huiusce depinxeris; hunc hominem ferum atque agrestem fuisse,
 9 XXXVI |     atque possessor est et eum hominem occidendum curavit de cuius
10 XXXVII|  veneant statim; qui non norat hominem aut rem. At qui ei venit
11 XLVI  | videtis ut omnis despiciat, ut hominem prae se neminem putet, ut
12 L     |         Si spoliorum causa vis hominem occidere, spoliasti; quid