Cap.

 1 XI   |       cumulant atque adaugent, crimen incredibile confingunt,
 2 XIII |       hoc tempore Sex. Roscio, crimen adversariorum et audacia
 3 XIII |  populus Romanus imposuit; ego crimen oportet diluam, vos et audaciae
 4 XIII |       et audaciam eius, qui in crimen vocetur, singularem ostendere
 5 XV   |    causa optima. Ille quo modo crimen commenticium confirmaret
 6 XXVI |   conquiescant. Tanti malefici crimen, cui maleficio tam insigne
 7 XXIX |        modi ut non modo ab hoc crimen resilire videas verum omnem
 8 XXIX |    commentaretur; ita neque ad crimen parricidi neque ad eum qui
 9 XXX  |      intelleges, Eruci, certum crimen quam multis suspicionibus
10 XXXI |      fuisset, sed eo perspicuo crimen et suspicionem potius ad
11 XXXIX|     rebus etiam neglegentia in crimen mandati iudiciumque infamiae
12 XLII | distribuisse initio causam: in crimen cuius tota argumentatio