Cap.

 1 II   |  officere videatur, deleatis ex animo suo suspicionem omnem metumque
 2 II   |         consumere. Hunc sibi ex animo scrupulum, qui se dies noctesque
 3 IV   |       non spero, deserar, tamen animo non deficiam et id quod
 4 XI   |       Etenim quis tam dissoluto animo est, qui, haec cum videat,
 5 XVII | indignum est, feret tamen aequo animo, iudices, si per vos vitam
 6 XVIII|         nam istum exheredare in animo habebat. Audio; nunc dicis
 7 XIX  |      penitus insitum eiceret ex animo, ut denique patrem esse
 8 XXI  |         dicit. Habebat pater in animo. Planum fac. Nihil est;
 9 XXXII|         iudices, possum; sed in animo est, quem ad modum ante
10 XLIX |      indigna suspicione careat, animo aequo se carere suis omnibus