Cap.

 1 I      |         non modo ignoscendi ratio verum etiam cognoscendi consuetudo
 2 II     |  praesidio defensus Sex. Roscius, verum uti ne omnino desertus esset.
 3 III    |     metuere atque horrere debent, verum etiam ut spoliis ex hoc
 4 V      |       audaciam, ut non modo clam, verum etiam hic in foro ante tribunal
 5 V      |       luctum mors patris attulit, verum etiam egestatem; accusant
 6 VI     |    pecunia non modo sui municipi, verum etiam eius vicinitatis facile
 7 VI     |       erat ei non modo hospitium, verum etiam domesticus usus et
 8 VII    |      suspicio malefici pertineat; verum id, quod adhuc est suspiciosum,
 9 XI     |            omnia non modo dicere, verum etiam libenter, audacter
10 XV     |         contra nos dicendum putes verum etiam contra rerum naturam
11 XVI    |  agricolas adsiduos esse cupiunt. Verum homines notos sumere odiosum
12 XVII   |     callidior es quam hic in suo. Verum, ut opinor, quoniam ita
13 XIX    |                         Caput XIX~Verum haec tu quoque intellegis
14 XIX    |   accidere potuisse non arbitror.~Verum concedo tibi ut ea praetereas
15 XIX    |        facere non modo non possis verum ne coneris quidem?~Nemo
16 XX     |         metu contineatur audacia; verum tamen hoc ita est utile,
17 XX     |            Innocens est quispiam, verum tamen, quamquam abest a
18 XXIV   |          non modo elui non potest verum usque eo permanat ad animum
19 XXV    |        plus quam ceteras nationes verum etiam consilio sapientiaque
20 XXVIII |                      Caput XXVIII~Verum haec missa facio; illud
21 XXIX   |        hoc crimen resilire videas verum omnem suspicionem in vosmet
22 XXXI   |    insolentiam non modo subsellia verum etiam urbem ipsam reformidet,
23 XXXII  |       quam me putem posse dicere. Verum ego forsitan propter multitudinem
24 XXXII  |           multaque servanda sunt.~Verum, ut fit, multa saepe imprudentibus
25 XXXII  |      civitas erit, iudicia fient. Verum, ut coepi dicere, et Erucius,
26 XXXIII |      Rosci, ubi tunc eras? Romae. Verum quid ad rem? et alii multi.
27 XXXIII |          Fateor me sectorem esse, verum et alii multi. At ego, ut
28 XXXIII |         ipsum non libenter accuso verum eo magis etiam quod, si
29 XXXVIII|        quaestus aut commodi causa verum etiam neglegentius, eum
30 XL     |         modo posse ferri videtur, verum novem homines honestissimos,
31 XL     |     constat esse hoc intellegatur verum ex hoc etiam, si quo de
32 XLII   |           est, non modo infirmari verum etiam vindicari oportere.~
33 XLII   |         sit, adfuisse, eum cupere verum inveniri; qui id recuset,
34 XLII   |           argumentis dici potest. Verum ego quod invitus ac necessario
35 XLIII  |         eo potissimum conqueramur verum ego hoc quaero: Qui potuerunt
36 XLIII  |   Cornelia non enim novi nec scio verum ista ipsa lege bona Sex.
37 XLIII  |      omnis non modo veteres leges verum etiam novas occisum esse,
38 XLIV   |      ficto crimine liberatus sit.~Verum quaeso a vobis, iudices,
39 XLV    |       mens humana adepta non sit.~Verum ut haec missa faciam quae
40 XLVII  | oppressusque populus Romanus est.~Verum longe aliter est; nil horum
41 XLVII  |       istis hominibus resistetis, verum etiam ornabitur.~
42 XLVIII |       quod verear ne quid possit, verum quod ausus est, quod speravit
43 XLIX   |       splendore causae separatur.~Verum haec omnis oratio, ut iam
44 LII    |                         Caput LII~Verum si a Chrysogono, iudices,
45 LIII   |        civis atrocissime sustulit verum etiam hominibus lenissimis