Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library
Marcus Tullius Cicero
Pro Roscio Amerino

IntraText - Concordances

(Hapax - words occurring once)


14-confu | congr-fruge | frui-metua | metue-prist | priva-timer | timor-xxxvi

                                                    bold = Main text
     Cap.                                           grey = Comment text
501 XXII | in locum atque inter se congruere videntur, tamen non temere 502 XLII | disserendum, ea vestris ingeniis coniecturaeque committo.~ 503 XIV | cupiditate et cum officio coniuncta est.~Quae res igitur tantum 504 XXXV | non suis manibus in curru conlocat Automedontem illum, sui 505 LII | fore arbitrentur milites conlocent, in quos si qui ex acie 506 XXVII | numquam cum homine quoquam conlocutum esse, numquam in oppido 507 XXVII | fuit? ubi eos convenit? qui conlocutus est? quo modo persuasit? 508 XLIII | civitate ut de eo potissimum conqueramur verum ego hoc quaero: Qui 509 IX | vir Sex. Roscius fuerit, conquerantur de istorum scelere et iniuriis, 510 IV | dicere neque satis graviter conqueri neque satis libere vociferari 511 XXVI | ne ad saxa quidem mortui conquiescant. Tanti malefici crimen, 512 XXIV | noctesque parentium poenas a consceleratissimis filiis repetant.~Haec magnitudo 513 XXIV | suae malae cogitationes conscientiaeque animi terrent; hae sunt 514 XXIV | metus, amici improbi, servi conscii, tempus idoneum, locus opportune 515 XXXV | planum facere possum Erucium conscripsisse; quod aiunt illum Sex. Roscio 516 XXXVI | videamus, iudices, quae statim consecuta sunt.~ 517 XXIV | summus furor atque amentia consequatur.~Nolite enim putare, quem 518 IX | fili innocentis fortunas conservatas velit. Atque ipsum decretum, 519 XXI | imperaret, prorsus ut vestro consessu et hoc conventu pro summa 520 XVI | animum sis ad veritatem et considera non modo in Umbria atque 521 XXI | neglegentiam eius in accusando considerare. Credo, cum vidisset qui 522 XXV | sapientissimi fuisse dicuntur considerate.~Prudentissima civitas Atheniensium, 523 XIV | At is quidem fuit omnium constantissimus. Ergo illud iam perspicuum 524 XXVII | esse, numquam in oppido constitisse.~Qua in re praetereo illud 525 VIII | praeparet, cum et pacis constituendae rationem et belli gerendi 526 XXV | interrogaretur cur nullum supplicium constituisset in eum qui parentem necasset, 527 XLVIII | magistratus creavit legesque constituit, sua cuique procuratio auctoritasque 528 XV | rerum naturam contraque consuetudinem hominum contraque opiniones 529 XVIII | aratro arcessebantur qui consules fierent. Etenim qui praeesse 530 II | mirum est propterea, quod consulto ab accusatoribus eius rei, 531 XVIII | aliquantum operae temporisque consumpserint, ignosci oportere ei homini 532 XL | posse quo iste sese non contaminarit. In rebus minoribus socium 533 I | arbitrarentur; a me autem ei contenderunt, qui apud me et amicitia 534 XXXIII | id cum defensione nostra contendito; ita facillime causa Sex. 535 XII | quae res totum iudicium contineat et quibus de rebus nos dicere 536 XX | civitate utile est, ut metu contineatur audacia; verum tamen hoc 537 XXXI | et magnas rei familiaris controversias concedas necesse est.~Restat, 538 XXXVII | Chrysogoni fidem et clientelam contulerunt.~Haec possum omnia vere 539 XXXIII | me in gregem sicariorum contuli, sum sicarius. At ego profecto 540 XIII | ne obiciendi quidem causa contulisti.~ 541 V | Quanta multitudo hominum convenerit ad hoc iudicium, vides; 542 XVIII | spargentem semen qui missi erant convenerunt hominem turpissimum atque 543 XXXIV | propinqui cognatique optime convenientes, qua ratione factum est 544 XXIII | nemo in quem ea suspicio conveniret.~Tamen, cum planum iudicibus 545 XXII | etiam cum multae causae convenisse unum in locum atque inter 546 XXI | ut vestro consessu et hoc conventu pro summa solitudine abuteretur.~ 547 XXXVIII| neglecturus aut ad tuum commodum conversurus es? cur mihi te offers ac 548 XXXIX | negotio tantulum in rem suam convertisset, damnatus per arbitrum et 549 XL | illorum forte dubitabitur, convincatur. Quid tandem, quaeso, iudices? 550 XXIV | ostenditur, eo magis est, si convincitur, vindicandum.~ 551 XLVI | et tibiarum nocturnisque conviviis tota vicinitas personet. 552 XIV | Erucius, cum dixit hunc ne in convivio quidem ullo fere interfuisse. 553 LI | libere defendere, satis copiose defenderetur; sin autem 554 XXXII | tametsi nihil adrogo, ut te copiosius quam me putem posse dicere. 555 II | patrimonium tam amplum et copiosum posse obtinere, damnato 556 XLVI | Mitto hasce artis volgaris, coquos, pistores, lecticarios; 557 XLVI | propinquum. Domus referta vasis Corinthiis et Deliacis, in quibus est 558 XLIII | est, sive Valeria est sive Cornelia non enim novi nec scio verum 559 II | tempore nostrae civitatis, L. Cornelius Chrysogonus. Is a vobis, 560 XXVI | dicuntur? Noluerunt feris corpus obicere ne bestiis quoque 561 XLIV | redierunt, tabulae publicae corruptae aliqua ratione sunt; nam 562 XIV | Qui homo? Adulescentulus corruptus et ab hominibus nequam inductus? 563 XXII | magis crebra et iam prope cotidiana sunt vel maxime et primum 564 XVI | expressamque imaginem vitae cotidianae videremus.~Age nunc, refer 565 XXVIII | habetis; unus puer victus cotidiani administer ex tanta familia 566 XLVI | causa tot homines habet ut cotidiano cantu vocum et nervorum 567 V | praetore manifestis maleficiis cotidianoque sanguine dignissimam sperant 568 XLVI | vita, iudices, quos sumptus cotidianos, quas effusiones fieri putatis, 569 XXX | horrebant ei quibus periculum creabatur ideo quod, tametsi veritatis 570 XXVII | nascitur. In urbe luxuries creatur, ex luxuria exsistat avaritia 571 XLVIII | postea quam magistratus creavit legesque constituit, sua 572 XXII | levioribus peccatis quae magis crebra et iam prope cotidiana sunt 573 XXXVI | agatur, utrum is quod dixerit credendum, ac non quod fecerit vindicandum 574 XXXVI | dicere: Si diceret, non crederetur. Videte nunc quam versa 575 XXII | tam atrox, tam nefaria credi non potest.~Magna est enim 576 XXXIX | qui laesus non esset, nisi credidisset.~Itane est? in minimis rebus 577 XXXIX | quisquam fere nisi amico neque credit nisi ei quem fidelem putat. 578 XXII | videntur, tamen non temere creditur, neque levi coniectura res 579 XXIV | tam immane, tam acerbum credituri sunt.~Qua re hoc quo minus 580 XXX | potius ex quibus possem crescere; quod certum est non facere, 581 XXVIII | pollicitus sum, cum Eruci crimina diluissem.~ 582 XV | benivolentia fit, id odio factum criminaris; quod honoris causa pater 583 XXIX | diutius disseram. Eruci criminatio tota, ut arbitror, dissoluta 584 XX | aliquid habeat, quod possit criminose ac suspiciose dicere, aperte 585 XVI | profecto te intelleges inopia criminum summam laudem Sex. Roscio 586 XLI | infelicissimo qui vel ipse sese in cruciatum dari cuperet, dum de patris 587 LIII | iudices, ne nova et multo crudelior per vos proscriptio instaurata 588 IX | florentissimi, Sex. Rosci, crudelissima, fili autem eius egestas 589 LIII | existimabatur hoc tempore domestica crudelitate laborare. Hanc tollite ex 590 LII | pecunia explere, nisi etiam crudelitati sanguis praebitus sit, unum 591 L | sanguine habere posset, cruenta spolia detrahere mallet?~ 592 VII | primus adferret, sed etiam cruorem inimici quam recentissimum 593 XXIII | autem duo filii propter cubantes ne sensisse quidem se dicerent, 594 XXIII | non obscurum, cum cenatus cubitum in idem conclave cum duobus 595 XXXIV | invitus ea dicam. Vereor enim, cuicuimodi es, T. Rosci, ne ita hunc 596 XLVII | locupletarentur et in fortunas unius cuiusque impetum facerent, et id 597 XXVIII | si suspicio reperta erit, culpam inesse concedam. Romae Sex. 598 XI | Tamen haec aliis nefariis cumulant atque adaugent, crimen incredibile 599 III | damnatio Sex. Rosci velut cumulus accedat, nonne cum multa 600 XLI | ipse sese in cruciatum dari cuperet, dum de patris morte quaereretur.~ 601 LII | quae communis est eripere cupiat, si non satis habet avaritiam 602 XVIII | studiose colebant, non alienos cupide appetebant; quibus rebus 603 XIV | vita maxime disiuncta a cupiditate et cum officio coniuncta 604 V | ostendetis, eo prorumpere hominum cupiditatem et scelus et audaciam, ut 605 XIX | est? Ita tamen quaestus te cupidum esse oportebat ut horum 606 I | istius quidem laudis ita sum cupidus, ut aliis eam praereptam 607 V | hunc ipsum iugulare summe cupierunt, causam dicit is, qui etiam 608 XLIX | crimine nefario solutus cupit a vobis discedere;~Si hac 609 XVI | agricolas adsiduos esse cupiunt. Verum homines notos sumere 610 XXIII | commiserunt non modo sine cura quiescere sed ne spirare 611 XII | insaniunt, insanissimum. Is cum curasset, in funere C. Mari ut Q. 612 XXXVII | est eundem qui Ameriam? Curat Chrysogonus ut eius bona 613 XLIV | mederi deheam, reduviam curem. Non enim laborat de pecunia, 614 XXXV | Roscius? non suis manibus in curru conlocat Automedontem illum, 615 XXII | nominavi. Postea homines cursare ultro et citro non destiterunt, 616 XXXIV | est. Quid hic incredibilis cursus, quid haec tanta celeritas 617 XXXII | necesse est omnis commemorare Curtios, Marios, denique Memmios 618 X | diligentia vitam Sex. Rosci custodiri neque sibi ullam caedis 619 XXXIX | adficietur aut quo iudicio damnabitur?~Si hanc ei rem privatim 620 III | opimam praeclaramque praedam damnatio Sex. Rosci velut cumulus 621 II | copiosum posse obtinere, damnato et eiecto sperat se posse, 622 XXXIX | in rem suam convertisset, damnatus per arbitrum et rem restitueret 623 XXXVII | pecuniae statim Capitoni dantur? cur quae reliqua sunt iste 624 XI | malit cervices T. Roscio dare an insutus in culleum per 625 XXXIV | scelus resque manifesta dat: Ubi aut unde audivit Glaucia? 626 XLII | vobis, quoniam potestas data est, non modo infirmari 627 LI | moleste ferre adversarii debeant neque ut se potentia superari 628 L | praeter ceteros tu metuere non debeas ne quando liberis proscriptorum 629 I | nec voluntatem neglegere debebam.~ 630 XVIII | gubernacula rei publicae sedere debebant tamen in agris quoque colendis 631 XLII | proprium id Rosciorum esse debebit. Nimiam gratiam potentiamque 632 III | suis metuere atque horrere debent, verum etiam ut spoliis 633 LI | quem sua causa cupere ac debere intellegebat, ipse adsiduitate, 634 XLIX | publicae populoque Romano debet esse, tum vero optimo et 635 XXI | sed qua de causa vereri debuerit, nemo dicit. Habebat pater 636 XL | socium offici metuere non debuerunt, eius malitiam non viderunt, 637 XIV | interfuisse. Nihil autem umquam debuit. Cupiditates porro quae 638 XXVII | debeo, tamen de meo iure decedam et tibi quod in alia causa 639 XL | mandatorumque socios, induxit, decepit, destituit, adversariis 640 XXXVIII| fide ac potius perfidia decepti, id quod ex ipsis cognoscere 641 XLVIII | prohibet. Hoc decrevissem. Decerne, modo recte; omnes approbabunt. 642 XXXIX | Chrysogono transigeret atque decideret, inque eam rem fidem suam, 643 XXIX | visus est ex alia oratione declamare quam in alium reum commentaretur; 644 XXXVI | Africanus qui suo cognomine declarat tertiam partem orbis terrarum 645 XLVIII | licet; nemo prohibet. Hoc decrevissem. Decerne, modo recte; omnes 646 XXXIX | vita bonisque omnibus a decurionibus publice T. Roscio mandatus 647 III | libidini Sex. Rosci vita dedatur. Sin aliud agitur nihil 648 XXIV | effusi cum probro atque dedecore, nisi prorupta audacia, 649 XXXVII | quibus partem Chrysogonus dederit? Duo Roscii. Num quisnam 650 XXII | commode, at libere dici, quem dedi putabas defendi intellegis, 651 XVI | Roscio vitio et culpae dedisse.~ 652 VII | familiari vitaeque rusticae dedisset, iste autem frequens Romae 653 XXI | Quid mihi ad defendendum dedisti, bone accusator? quid hisce 654 XXXVI | facitis eius modi sint ut ea dedita opera a nobis contra vosmet 655 XIII | vitiis flagitiisque omnibus deditam, et denique omnia ad perniciem 656 XLV | suspicionem suam in alium deducit. Hoc enim dicebat Cbrysogonus: 657 XXXII | erit, qui accuset eos non deerit; dum civitas erit, iudicia 658 XI | hac causa satis est, non deest profecto, iudices.~Et forsitan 659 XI | libere dicat, qui cum fide defendat, id quod in hac causa satis 660 XXI | Caput XXI~Quid mihi ad defendendum dedisti, bone accusator? 661 LI | videtis, qui caput innocentis defenderent, qui iniuriae resisterent, 662 LI | defendere, satis copiose defenderetur; sin autem pro magnitudine 663 XLVII | componeretur, id maxime defendisse ut ei vincerent qui vicerunt. 664 VI | opera, studio, auctoritate defendit. Etenim rectum putabat pro 665 XXXIII | tu contra dixeris, id cum defensione nostra contendito; ita facillime 666 XII | Quid est in hac causa, quod defensionis indigeat? Qui locus ingenium 667 XXI | quaesisse num ille aut ille defensurus esset; de me ne suspicatum 668 XXXV | lemniscatam quae Roma ei deferatur; nullum modum esse hominis 669 III | illi non nihil tamen in deferendo nomine secuti, postremo 670 XLV | Chrysogonum? qui Sex. Rosci nomen deferendum curavit, cuius honoris causa 671 X | nomen huius de parricidio deferrent, ut ad eam rem aliquem accusatorem 672 VII | castra L. Sullae Volaterras defertur; magnitudo pecuniae demonstratur; 673 XXXII | hercule te citius quam oratio deficeret. Etenim in singulis rebus 674 IV | deserar, tamen animo non deficiam et id quod suscepi, quoad 675 VIII | metuerant, redirent ac iam defunctos sese periculis arbitrarentur, 676 XLIV | capiti Sex. Rosci mederi deheam, reduviam curem. Non enim 677 XXVI | non sic nudos in flumen deicere ne, cum delati essent in 678 XXV | vivos atque ita in flumen deici.~ 679 XXXV | annis LX de ponte in Tiberim deiecerit. Quae, si prodierit atque 680 XXIII | nomina filiorum de parricidio delata sunt. Quid poterat tam esse 681 XXVI | in flumen deicere ne, cum delati essent in mare, ipsum polluerent 682 II | atque officere videatur, deleatis ex animo suo suspicionem 683 XLV | hominibus nocuit, urbis delevit, fruges perdidit, quorum 684 XLVI | referta vasis Corinthiis et Deliacis, in quibus est authepsa 685 XI | succurram ac subibo. Certum est deliberatumque, quae ad causam pertinere 686 XXI | fac. Nihil est; non quicum deliberaverit, quem certiorem fecerit, 687 IX | lentius nihil agere atque deludere, postremo, id quod facile 688 XXX | fortissimus et ab innocentia dementissimus, tamen facile me paterer 689 VII | et solitudo commemoratur; demonstrant, cum pater huiusce Sex. 690 VII | defertur; magnitudo pecuniae demonstratur; bonitas praediorum nam 691 XLI | video ne in quaestionem dentur, suspiciosum est; quod vero 692 XXXVIII| voluerit testimonium eis denuntiare, pro re certa spem falsam 693 XI | a quibus auxilium petam? Deorumne immortalium, populine Romani, 694 XXXVIII| enuntiare, cum illo partem suam depecisci, hisce aliqua fretus mora 695 XXXIX | ipse tria praedia sibi depectus est, voluntatem decurionum 696 XXVII | quem ad modum vitam huiusce depinxeris; hunc hominem ferum atque 697 XVII | obliviscatur et studium deponat licebit. Quod tametsi miserum 698 IV | propter infirmitatem animi deponere.~Te quoque magno opere, 699 XXXIV | potissimum tibi partis istas depoposcisse ut in iudicio versarere 700 XXI | futurum; de bonorum emptione deque ea societate neminem esse 701 XLV | metuit] Sullam scilicet. Derivat tamen et ait se] id est 702 XXXII | possum; non enim tantum mihi derogo, tametsi nihil adrogo, ut 703 XLVI | nuntium possunt.~Alter tibi descendit de Palatio et aedibus suis; 704 IV | vobis, id quod non spero, deserar, tamen animo non deficiam 705 II | Roscius, verum uti ne omnino desertus esset. Forsitan quaeratis, 706 XII | eloquentiam magno opere desiderat? Totam causam, iudices, 707 XXXVI | quisquam ex vobis audire desideret, cum quae facitis eius modi 708 XXX | incommodum et calamitatem. Desinamus aliquando ea scrutari quae 709 XXXVI | mihi ausculta: vide ne tibi desis; tua quoque res permagna 710 III | nihil nisi, ut eis ne quid desit, quibus satis nihil est, 711 X | hospitique oppresso iam desperatoque ab omnibus opitulata est. 712 VIII | aucupentur ut, simul atque ille despexerit, aliquid huiusce modi moliantur. 713 XLVI | iudices; videtis ut omnis despiciat, ut hominem prae se neminem 714 XL | socios, induxit, decepit, destituit, adversariis tradidit, omni 715 XI | huic defuturos putaverunt; desunt; qui libere dicat, qui cum 716 XLVIII | laesus sit, de se aliquid detractum arbitrari, videant ne turpe 717 XXXVII | aliud fecerunt nisi rem detulerunt, nonne satis fuit eis gratias 718 XXXVII | istam rem ad Chrysogonum detulisse; erat enim eis cum Chrysogono 719 XLVI | quam officina nequitiae ac deversorium flagitiorum omnium.~Ipse 720 XLV | alium deducit. Hoc enim dicebat Cbrysogonus: Non quia timui 721 XLIII | haec audientur ac libere dicentur, non fuit tantus homo Sex. 722 XXXII | nanctus esses in reo, quam diu diceres? quo te modo iactares! tempus 723 XXXIII | Rosci cum tua conferetur.~Dices: Quid postea, si Romae adsiduus 724 I | Deinde quod ceterorum neque dictum obscurum potest esse propter 725 IX | reverterunt. Ac primo rem differre cotidie ac procrastinare 726 XVI | inquies. Quasi vero mihi difficile sit quamvis multos nominatim 727 XL | animadvertenda peccata maxime quae difficillime praecaventur. Tecti esse 728 XXIX | ingeniis vestris videar diffidere, si de tam perspicuis rebus 729 XLIX | tectus erat anulumque e digito suum tibi tradidit, si ex 730 XXXV | testem, iudices! O gravitatem dignam expectatione! O vitam honestam 731 V | maleficiis cotidianoque sanguine dignissimam sperant futuram.~Qua vociferatione 732 III | civitate in senatum propter dignitatem, ex senatu in hoc consilium 733 XIX | et horum virorum talium dignitati inludere. Exheredare filium 734 XLVI | quem ad modum composito et dilibuto capillo passim per forum 735 XXVII | agrestem vocas parsimoniae, diligentiae, iustitiae magistra est.~ 736 XLI | ut rei familiaris negotio diligentiam cognorit eorum et fidem. 737 XXVI | Chrysogonus praeesset, tamen diligentius paratiusque venisses. ~Utrum 738 VII | noctis occisus esset, primo diluculo nuntius hic Ameriam venit; 739 XXVIII | pollicitus sum, cum Eruci crimina diluissem.~ 740 XVI | haberet, alterum a se non dimittebat, alterum ruri esse patiebatur. 741 XI | bona adempta, possessa, direpta, fili vita infesta, saepe 742 XXXVI | oculos poneret. Alter, si dis immortalibus placet, testimonium 743 III | iudicio ornati auctique discedant?~ 744 XLIX | nefario solutus cupit a vobis discedere;~Si hac indigna suspicione 745 XXIX | de praediis umquam temere discesserit. Restare tibi videbatur 746 XLI | paene operarios, ex Amerina disciplina patris familiae rusticani.~ 747 XLI | cognostis, cognoscite nunc discipuli aequitatem. Dixi iam antea 748 XL | recessisse videtur aut hic discipulus magistro tantulum de arte 749 VI | nobilium dignitas et salus in discrimen veniret, praeter ceteros 750 XIV | vixerit? Quae vita maxime disiuncta a cupiditate et cum officio 751 XIV | unico filio, qua re is patri displiceret. At perspicuum est nullum 752 XLVI | aptam et ratione dispositam se habere existimant, qui 753 XXXVII | occupetis.~Non enim ego ita disputabo: Veri simile est Roscios 754 VIII | domo atque focis patriis disque penatibus praecipitem, iudices, 755 XXIX | perspicuis rebus diutius disseram. Eruci criminatio tota, 756 XLII | dicere, pluribus verbis sit disserendum, ea vestris ingeniis coniecturaeque 757 XXXVI | magistrum suum misit ut, si dissimulare omnes cuperent se scire 758 XXXI | hominis eius modi est ut dissimulari non queat atque eo magis 759 XLV | Rosci ideo eius praedia dissipavi, sed, quia aedificabam, 760 XXIX | criminatio tota, ut arbitror, dissoluta est; nisi forte exspectatis 761 XI | quam fides.~Etenim quis tam dissoluto animo est, qui, haec cum 762 XXXIX | hominis simul et amicitiam dissolvere et fallere eum qui laesus 763 VIII | cum tot tantisque negotiis distentus sit, ut respirare libere 764 XV | appellabitur? Vides, Eruci, quantum distet argumentatio tua ab re ipsa 765 XLII | dicere. Meministis me ita distribuisse initio causam: in crimen 766 XXXVIII| et, quantum in ipso est, disturbat vitae societatem. Non enim 767 XXXIII | numero qui nostra pecunia dives es; sin eos quos qui leviore 768 XXXIV | Ameriam? Non possum ,inquit divinare. Eo rem iam adducam ut nihil 769 XXXIV | rem iam adducam ut nihil divinatione opus sit. Qua ratione T. 770 XLV | quorum nihil pernicii causa divino consilio sed vi ipsa et 771 XXXI | occiderit, is ad quem morte eius divitiae venerint, an is ad quem 772 XXI | antea causam publicam nullam dixerim. Postea quam invenit neminem 773 XLI | sciant aliquid, quod si dixerint perniciosum vobis futurum 774 XXXIII | et, quicquid tu contra dixeris, id cum defensione nostra 775 XXXVI | nunc agatur, utrum is quod dixerit credendum, ac non quod fecerit 776 XLVIII | Vellem quidem liceret; hoc dixissem. Dicas licet. Hoc fecissem. 777 IX | proficiscantur ad L. Sullam doceantque eum, qui vir Sex. Roscius 778 XXXVIII| minus de his rebus Sulla doceatur, ceterorum legatorum consilia 779 XVI | haberes; eo accessit studium doctrinae, ut ne a litteris quidem 780 XLIX | qua me uti res publica et dolor meus et istorum iniuria 781 XLIV | ipso ex animi mei sensu ac dolore pronuntio; quae ad huius 782 LIII | existimabatur hoc tempore domestica crudelitate laborare. Hanc 783 XXIV | hae sunt impiis adsiduae domesticaeque Furiae quae dies noctesque 784 VI | reliquit; nam patrimonium domestici praedones vi ereptum possident, 785 VI | modo hospitium, verum etiam domesticus usus et consuetudo, quas, 786 IX | honestissimi, bonis iactantem se ac dominantem T. Roscium.~Itaque decurionum 787 XLVIII | ferre posse. Quae quidem dominatio, iudices, in aliis rebus 788 XLVIII | potuerunt servi nequissimi dominationem ferre posse. Quae quidem 789 IX | diutius alienam pecuniam domino incolumi obtinere.~ 790 XXXVII | Chrysogono tantis praemiis donabantur? si nihil aliud fecerunt 791 VIII | adiutoribus large effuseque donabat, reliqua constituta auctione 792 IX | possessio, furta, rapinae, donationes. Nemo erat, qui non audere 793 XXIII | esset factum aperto ostio dormientis eos repertos esse, iudicio 794 XL | si quo de illorum forte dubitabitur, convincatur. Quid tandem, 795 XXXVII | oculis cernetis, poteritisne dubitare, iudices, qui indicarit? 796 XXVIII | facitis? cur recusatis? Dubitate etiam nunc, iudices, si 797 XXXI | Restat, iudices, ut hoc dubitemus, uter potius Sex. Roscium 798 XXVI | vivunt, dum possunt, ut ducere animam de caelo non queant, 799 XXIX | multitudinem in qua ipsi duces ac principes erant huic 800 XLV | fruimur spiritumque quem ducimus ab eo nobis dari atque impertiri 801 XLI | et urbanitate Chrysogonus ducitur ut inter suos omnium deliciarum 802 LII | fieri profecto non potest duriores acerbioresque reddit, actum 803 XLVII | iudices, vehementerque laetor eaque omnia deorum voluntate, 804 | earum 805 XXXIII | impellerent; videamus nunc ecquae facultas suscipiendi malefici 806 XXII | inter sese partus atque educatio et natura ipsa conciliet.~ 807 XLVI | potentem putet. Quae vero efficiat et quae conetur si velim 808 XVI | arbitror esse a poetis ut effictos nostros mores in alienis 809 LII | eos qui de suis manibus effugerint. Di prohibeant, iudices, 810 II | scelus, id per luxuriam effundere atque consumere. Hunc sibi 811 VIII | pauca suis adiutoribus large effuseque donabat, reliqua constituta 812 XXIV | inquinata, nisi sumptus effusi cum probro atque dedecore, 813 XLVI | sumptus cotidianos, quas effusiones fieri putatis, quae vero 814 LII | tempore, ex altera parte egentem, probatum suis filium, in 815 XLV | voluerit conferre, nihil egerit; nemo est enim qui nesciat 816 IX | crudelissima, fili autem eius egestas indignissima, cui de tanto 817 XIX | amorem illum penitus insitum eiceret ex animo, ut denique patrem 818 VIII | funeri iusta solvisset, nudum eicit domo atque focis patriis 819 XXVI | adluantur, ita postremo eiciuntur ut ne ad saxa quidem mortui 820 IV | Romano praebuisti, cum huic eidem quaestioni iudex praeesses, 821 XXVI | mare fluctuantibus, litus eiectis? Ita vivunt, dum possunt, 822 II | posse obtinere, damnato et eiecto sperat se posse, quod adeptus 823 X | Ea Sex. Roscium inopem, eiectum domo atque expulsum ex suis 824 XLI | recusasti. Quaero abs te: Eine qui postulabant indigni 825 XXVI | emptores ipsos accusares eique iudicio Chrysogonus praeesset, 826 XII | explicemus atque ante oculos eitam consideremus; ita facillime, 827 II | causae patronus exstiti, non electus unus, qui maximo ingenio, 828 XLI | omnium artium puerulos ex tot elegantissimis familiis lectos velit hos 829 XII | patroni requirit aut oratoris eloquentiam magno opere desiderat? Totam 830 XXXI | non queat atque eo magis eluceat quo magis occultatur.~Avaritiam 831 XLIV | ab isto nebulone facetius eludimur quam putamus, aut, si redierunt, 832 XXIV | macula concepta est, non modo elui non potest verum usque eo 833 I | mea exire atque in volgus emanare poterit. Deinde quod ceterorum 834 XLIV | Chrysogonum fecisse dico, ut ementiretur, ut malum civem Sex. Roscium 835 XLI | et absconditur, eo magis eminet et apparet.~ 836 II | milibus nummum sese dicit emisse adulescens vel potentissimus 837 IX | patrium reliquisset, bonorum emptio flagitiosa, possessio, furta, 838 XXI | patronum futurum; de bonorum emptione deque ea societate neminem 839 XXII | existimaret, aperiri bonorum emptionem, vexari pessime societatem, 840 L | Chrysogone, si maiorem spem emptionis tuae in huius exitio ponis 841 XIX | tametsi te dicere atque enumerare causas omnis oportebat, 842 XLVI | praetereuntes quid praeco enumeraret audiebant fundum venire 843 XLV | Chrysogoni invidiam facit, ut enumeret singula deliciarum genera, 844 XXXVIII| consilia, horum consilia illi enuntiare, cum illo partem suam depecisci, 845 XXXVIII| et voluntatem Chrysogono enuntiat, monet ut provideat ne palam 846 XL | sociorum consilia adversariis enuntiavit, deinde societatem cum ipsis 847 XXIX | Nescimus per ista tempora eosdem fere sectores fuisse collorum 848 XLVIII | turpe miserumque sit eos qui equestrem splendorem pati non potuerunt 849 | eras 850 LI | perfecit ut Sex. Rosci vita erepta de manibus sectorum sententiis 851 VI | patrimonium domestici praedones vi ereptum possident, fama et vita 852 XXII | atque attigi, statim homo se erexit, mirari visus est. Intellexi 853 I | quorum ego nec benivolentiam erga me ignorare nec auctoritatem 854 LII | quoque hanc quae communis est eripere cupiat, si non satis habet 855 XXVI | rerum natura sustulisse et eripuisse cui repente caelum, solem, 856 XLIV | scrutari et prope modum errare qui, cum capiti Sex. Rosci 857 XLIX | id actum est, fateor me errasse qui hoc maluerim, fateor 858 XXXV | ei planum facere possum Erucium conscripsisse; quod aiunt 859 XXVII | necesse est, ex avaritia erumpat audacia, inde omnia scelera 860 XII | ab eis interemptus est.~Estne hoc illi dicto atque facto 861 | Esto 862 XXXVII | miserit? nonne perspicuum est eundem qui Ameriam? Curat Chrysogonus 863 LII | sectorem, inimicum, sicarium eundemque accusatorem hoc tempore, 864 XVI | Caecilianus minoris facere Eutychum, filium rusticum, quam illum 865 XVI | futurus sit quam est hic Eutychus, et certe ad rem nihil intersit 866 II | noctesque stimulat ac pungit, ut evellatis, postulat, ut ad hanc suam 867 XXXIX | convertit sed hunc funditus evertit bonis, ipse tria praedia 868 XLIX | neque praeterea quicquam excepit, ut sibi per te liceat innocenti 869 LII | talis viros, sedere qui excipiatis eos qui de suis manibus 870 XXV | in parricidas singulare excogitaverunt ut, quos natura ipsa retinere 871 XXXIV | Glaucia, quod metuas; non excutio te; si quid forte ferri 872 X | semper existimaverunt, quasi exempli causa vestigia antiqui offici 873 IX | nomen Sex. Rosci de tabulis exempturum, praedia vacua filio traditurum, 874 XXI | autem ad suspicandum? Ne exheredaretur, veritus est. Audio, sed 875 XIX | Quam ob causam? Nescio. Exheredavitne? Non. Quis prohibuit? Cogitabat. 876 I | tamen similiter oratio mea exire atque in volgus emanare 877 LIII | quondam in hostis lenissimus existimabatur hoc tempore domestica crudelitate 878 XLVI | ratione dispositam se habere existimant, qui in Sallentinis aut 879 XIII | Tres sunt res, quantum ego existimare possum, quae obstent hoc 880 XXII | aliter causam agi atque ille existimaret, aperiri bonorum emptionem, 881 XIX | esse oportebat ut horum existimationem et legem Remmiam putares 882 X | nunc, id quod omnes semper existimaverunt, quasi exempli causa vestigia 883 LII | voluerunt praesidium sectorum existimetur!~An vero, iudices, vos non 884 XLII | vindicari oportere.~Ego sic existimo, qui quaeri velit ex eis 885 VII | pervolavit, non modo ut exoptatum inimico nuntium primus adferret, 886 XXXV | iudices! O gravitatem dignam expectatione! O vitam honestam atque 887 XXVI | cetera quae violata sunt expiari putantur; denique nihil 888 LII | habet avaritiam suam pecunia explere, nisi etiam crudelitati 889 XIX | tanti sceleris argueret explicare omnia vitia ac peccata fili 890 XII | Totam causam, iudices, explicemus atque ante oculos eitam 891 XXXV | esse audiet.~Veniat modo, explicet suum volumen illud quod 892 V | ad modum gesta sit, vobis exponemus, quo facilius et huius hominis 893 XXII | omnia, tamen exstent oportet expressa sceleris vestigia, ubi, 894 XVI | mores in alienis personis expressamque imaginem vitae cotidianae 895 XVI | partem accipias; non enim exprobrandi causa sed commonendi gratia 896 L | tamquam e naufragio nudum expulisti. Quasi vero nescias hunc 897 XI | rettulistis, me domo mea per vim expulistis, patrimonium meum possidetis. 898 X | inopem, eiectum domo atque expulsum ex suis bonis, fugientem 899 XXVII | luxuries creatur, ex luxuria exsistat avaritia necesse est, ex 900 XI | dicere; nulla res tanta exsistet, iudices, ut possit vim 901 XLIX | Caput XLIX~Idcircone exspectata nobilitas armis atque ferro 902 V | quae sit omnium mortalium exspectatio, quae cupiditas, ut acria 903 XXIX | dissoluta est; nisi forte exspectatis ut illa diluam quae de peculatu 904 XXII | Haec cum sint omnia, tamen exstent oportet expressa sceleris 905 XIII | potentiam primo quoque tempore exstinguere atque opprimere debetis.~ 906 II | ego huic causae patronus exstiti, non electus unus, qui maximo 907 VI | cotidie versabatur, magis ut exsultare victoria nobilitatis videretur 908 VII | telumque paulo ante e corpore extractum ostenderet.~Quadriduo quo 909 XLIV | condicione contentus sit iam in extrema oratione nostra, iudices, 910 VIII | penatibus praecipitem, iudices, exturbat, ipse amplissimae pecuniae 911 XVI | tandem tibi videtur, ut ad fabulas veniamus, senex ille Caecilianus 912 XXIV | putare, quem ad modum in fabulis saepenumero videtis, eos 913 XXX | quidque tangam. Neque enim id facerem, nisi necesse esset, et 914 XXXIV | sua sponte iter Ameriam faceret, id temporis Roma proficisceretur, 915 XLIV | nosque ab isto nebulone facetius eludimur quam putamus, aut, 916 XLVIII | Dicas licet. Hoc fecissem. Facias licet; nemo prohibet. Hoc 917 X | neque sibi ullam caedis faciendae potestatem dari, consilium 918 XLVIII | tamque profusos sumptus aut facient aut approbabunt nolo in 919 XXVII | simul tibi in mentem veniat facito quem ad modum vitam huiusce 920 III | si aut causa criminis aut facti suspicio aut quaelibet denique 921 XII | Estne hoc illi dicto atque facto Fimbriano simillimum? Accusatis 922 XXXI | fuerit, an is qui postea factus sit egentissimus, is qui 923 XXXIII | impellerent; videamus nunc ecquae facultas suscipiendi malefici fuerit. 924 XXXIII | intellegatur summam tibi facultatem fuisse malefici suscipiendi; 925 XXXIII | Age nunc ceteras quoque facultates consideremus. Erat tum multitudo 926 XVII | et ego novi et, nisi me fallit animus, unus quisque vestrum 927 XLVI | coacervari una in domo potuit. Familiam vero quantam et quam variis 928 XVIII | oportere ei homini qui se fateatur esse rusticum, cum ruri 929 XXXVII | quod operae pretium esset fecerant, quam ob causam a Chrysogono 930 XI | temere impulsus adulescentia fecerim; quoniam quidem semel suscepi, 931 XXXVII | donabantur? si nihil aliud fecerunt nisi rem detulerunt, nonne 932 XLVIII | dixissem. Dicas licet. Hoc fecissem. Facias licet; nemo prohibet. 933 XXI | non me hercules verbum fecisses, si tibi quemquam responsurum 934 I | si verbum de re publica fecisset, id, quod in hac causa fieri 935 XXXVI | audaciter, multa improbe fecisti, unum stultissime, profecto 936 XXII | videri.~Quae quoniam te fefellerunt, Eruci, quoniamque vides 937 XL | igitur maiores eum qui socium fefellisset in virorum bonorum numero 938 VIII | accedit, quod, quamvis ille felix sit, sicut est, tamen in 939 L | Nepotis sorore, spectatissima femina, quae cum patrem clarissimum, 940 L | crudelitas est, quae tam fera immanisque natura? Quis 941 IV | aliqua ex parte adlevabitis, feram ut potero studio et industria, 942 XXXI | is qui ardens avaritia feratur infestus in suos, an is 943 XVII | miserum et indignum est, feret tamen aequo animo, iudices, 944 XXVI | esse dicuntur? Noluerunt feris corpus obicere ne bestiis 945 XIII | singularem ostendere et mores feros immanemque naturam et vitam 946 XXVII | depinxeris; hunc hominem ferum atque agrestem fuisse, numquam 947 XI | hanc condicionem misero ferunt, ut optet, utrum malit cervices 948 XXXIV | quid haec tanta celeritas festinatioque significat? Non quaero quis 949 XXXIX | propterea quod, si recte fiat, illum neglegere oporteat 950 XLIV | hac indigna suspicione et ficto crimine liberatus sit.~Verum 951 XXXIX | neque credit nisi ei quem fidelem putat. Perditissimi est 952 XXXIV | manifesta sunt ut medius fidius, iudices, invitus ea dicam. 953 XXXII | dum civitas erit, iudicia fient. Verum, ut coepi dicere, 954 XLIX | causa enim splendidior fiet, si nequissimo cuique resistetur, 955 XXII | aliquem humana specie et figura qui tantum immanitate bestias 956 L | vestiri a Caecilia Baliarici filia, Nepotis sorore, spectatissima 957 X | Nepotis sororem, Baliarici filiam, quam honoris causa nomino, 958 XXIII | quidem se dicerent, nomina filiorum de parricidio delata sunt. 959 XXXI | utrum mimicus potius an fillus.~ 960 XII | habuimus in civitate C. Fimbriam et, quod inter omnis constat, 961 XII | hoc illi dicto atque facto Fimbriano simillimum? Accusatis Sex. 962 XIX | Vere nihil potes dicere; finge aliquid saltem commode ut 963 IX | qui ex sua natura ceteros fingerent, cum ille confirmaret sese 964 XLIV | civem Sex. Roscium fuisse fingeret, ut eum apud adversarios 965 XL | iudices, ut intellegatis fingi maleficium nullum posse 966 II | dicere, neque uti satis firmo praesidio defensus Sex. 967 XLV | eis quae nunc cum maxime fiunt nonne quivis potest intellegere 968 XIII | naturam et vitam vitiis flagitiisque omnibus deditam, et denique 969 XLVI | nequitiae ac deversorium flagitiorum omnium.~Ipse vero quem ad 970 IX | reliquisset, bonorum emptio flagitiosa, possessio, furta, rapinae, 971 XVIII | qui praeesse agro colendo flagitium putes, profecto illum Atilium 972 IX | est indignum, ut urbe tota fletus gemitusque fieret. Etenim 973 VI | tum gratia atque hospitiis florens hominum nobilissimorum. 974 XVIII | tenuissimaque re publica maximam et florentissimam nobis reliquerunt. Suos 975 IX | versabantur, mors hominis florentissimi, Sex. Rosci, crudelissima, 976 XXVI | non tangat, ita iactantur fluctibus ut numquam adluantur, ita 977 XXVI | vivis, terra mortuis, mare fluctuantibus, litus eiectis? Ita vivunt, 978 VIII | nudum eicit domo atque focis patriis disque penatibus 979 XLVII | incolumibus et domi dignitas et foris auctoritas retineretur. 980 II | terror sit et quae tanta formido, quae tot ac talis viros 981 XLVIII | nisi vigilantes et boni et fortes et misericordes erunt, eis 982 XLVII | reprehendere; quod viris fortibus quorum opera eximia in rebus 983 V | maleficia vindicetis, ut quam fortissime hominibus audacissimis resistatis, 984 II | sexagiens, quae de viro fortissimo et clarissimo L. Sulla, 985 XXX | quaestioni vir et contra audaciam fortissimus et ab innocentia dementissimus, 986 XVI | commonendi gratia dicam.~Si tibi fortuna non dedit, ut patre certo 987 XXXIX | cum is cui fama mortui, fortunae vivi commendatae sunt atque 988 III | Chrysogono peto, ut pecunia fortunisque nostris contentus sit, sanguinem 989 XLVI | dilibuto capillo passim per forum volitet cum magna caterva 990 L | amplissimos patruos, ornatissimum fratrem haberet, tamen, cum esset 991 XLIX | convertit, si nulla in re te fraudavit, si tibi optima fide sua 992 XL | adversariis tradidit, omni fraude et perfidia fefellit; qui 993 XXI | te opinio falsa in istam fraudem impulit; non me hercules 994 XVII | coluit, id erit ei maxime fraudi, ut parum miseriae sit quod 995 XXIV | ardentibus. Sua quemque fraus et suus terror maxime vexat, 996 XLV | calore aut intolerabili frigore hominibus nocuit, urbis 997 XXXI | quaestum nosset nullum, fructum autem eum solum quem labore 998 XV | praedia tam pulchra, tam fructuosa Sex. Roscius filio suo relegationis 999 XXVII | non solere. Ut non omnem frugem neque arborem in omni agro 1000 XLV | hominibus nocuit, urbis delevit, fruges perdidit, quorum nihil pernicii


14-confu | congr-fruge | frui-metua | metue-prist | priva-timer | timor-xxxvi

Best viewed with any browser at 800x600 or 768x1024 on Tablet PC
IntraText® (V89) - Some rights reserved by EuloTech SRL - 1996-2007. Content in this page is licensed under a Creative Commons License