14-confu | congr-fruge | frui-metua | metue-prist | priva-timer | timor-xxxvi
bold = Main text
Cap. grey = Comment text
1001 XV | certis fundis patre vivo frui solitum esse, tamenne haec
1002 XLV | commoda quibus utimur qua fruimur spiritumque quem ducimus
1003 XIV | quaeramus, quae tanta vitia fuerint in unico filio, qua re is
1004 XXXI | accedit eodem ut tenuis antea fueris? quid si ut avarus? quid
1005 LII | committunt, ut in eo loco quo fugam hostium fore arbitrentur
1006 XXXIV | Tene, cum ceteri socii tui fugerent ac se occultarent, ut hoc
1007 LII | in quos si qui ex acie fugerint de improviso incidant. Nimirum
1008 XXX | Hunc quaesitorem ac iudicem fugiebant atque horrebant ei quibus
1009 X | expulsum ex suis bonis, fugientem latronum tela et minas recepit
1010 XXVIII | an ab eis qui quaestionem fugitant, bona possident, in caede
1011 XXXIX | suam convertit sed hunc funditus evertit bonis, ipse tria
1012 XLVI | praeco enumeraret audiebant fundum venire arbitrarentur. Quid
1013 XII | insanissimum. Is cum curasset, in funere C. Mari ut Q. Scaevola volneraretur,
1014 VIII | nondum etiam omnia paterno funeri iusta solvisset, nudum eicit
1015 XXIV | commiserint agitari et perterreri Furiarum taedis ardentibus. Sua quemque
1016 XII | aiunt hominem, ut erat furiosus, respondisse: "Quod non
1017 XIV | res igitur tantum istum furorem Sex. Roscio obiecit? Patri
1018 IX | emptio flagitiosa, possessio, furta, rapinae, donationes. Nemo
1019 XXXVIII| iudicium non minus turpe quam furti, credo, propterea quod quibus
1020 V | inter ipsa subsellia caedes futurae sint.~Etenim quid aliud
1021 V | sanguine dignissimam sperant futuram.~Qua vociferatione in ceteris
1022 XVI | et nemo vobis magis notus futurus sit quam est hic Eutychus,
1023 XLVII | honorem et gradum redditum gaudeo, iudices, vehementerque
1024 XL | improbitas, eadem impudentia, gemina audacia.~
1025 IX | indignum, ut urbe tota fletus gemitusque fieret. Etenim multa simul
1026 XLV | enumeret singula deliciarum genera, quod habeat pluris possessiones,
1027 VI | municeps Amerinus fuit, cum genere et nobilitate et pecunia
1028 XLIX | dicitis more, lege, iure gentium facta; culpa liberatus et
1029 XXXII | possent; nam, dum hominum genus erit, qui accuset eos non
1030 LI | superari putent.~Quae domi gerenda sunt, ea per Caeciliam transiguntur,
1031 VIII | constituendae rationem et belli gerendi potestatem solus habeat,
1032 XLVII | quorum opera eximia in rebus gerendis exstitit honos habitus est,
1033 XXXVIII| mandatam non modo malitiosius gessisset sui quaestus aut commodi
1034 L | eis rebus quas L. Sulla gessit. Quod si tibi causa nulla
1035 XXVII | vita istius modi maleficia gigni non solere. Ut non omnem
1036 XXVII | omnia scelera ac maleficia gignuntur; vita autem haec rustica
1037 VI | palmarum vetus ac nobilis gladiator habetur, hic autem nuper
1038 III | postulare homines sicarios atque gladiatores, non modo ut supplicia vitent,
1039 XL | ille lanista omnino iam a gladio recessisse videtur aut hic
1040 XLVII | et suum cuique honorem et gradum redditum gaudeo, iudices,
1041 XXXVIII| bonorum, illum pecuniam grandem amissurum, sese capitis
1042 XXXVII | detulerunt, nonne satis fuit eis gratias agi, denique, ut perliberaliter
1043 VII | homo tam splendidus et gratiosus, nullo negotio sit occisus,
1044 XLIX | nobilissimo cuique meam orationem gratissimam esse oportet. Quod si quis
1045 XX | qui merentur. Hoc populo gratissimum est. Deinde, si voletis,
1046 XVIII | nihil esset quod aut patri gratius aut sibi iucundius aut re
1047 XXXV | praeclarum testem, iudices! O gravitatem dignam expectatione! O vitam
1048 IV | Nam commoditati ingenium, gravitati aetas, libertati tempora
1049 IV | commode dicere neque satis graviter conqueri neque satis libere
1050 XXXII | multitudinem patronorum in grege adnumerer, te pugna Cannensis
1051 XXXIII | Non continuo, si me in gregem sicariorum contuli, sum
1052 XLV(1) | Schol. Gron. p. 436. 14
1053 XVIII | homines qui omni tempore ad gubernacula rei publicae sedere debebant
1054 XLV | regeret orbemque terrarum gubernaret imperique maiestatem quam
1055 VIII | unum spectent, unus omnia gubernet, cum tot tantisque negotiis
1056 XXXVIII| commodum mutuis officiis gubernetur.~Quid recipis mandatum,
1057 XLVI | modi domo, si domus haec habenda est potius quam officina
1058 XXXVII | Roscii patronos hospitesque haberent, omnis eos colere atque
1059 XVI | ut humanitatis non parum haberes; eo accessit studium doctrinae,
1060 VI | vetus ac nobilis gladiator habetur, hic autem nuper se ad eum
1061 XIV | accusator obiecit, ruri semper habitarit et in agro colendo vixerit?
1062 III | indignissimum est vos idoneos habitos, per quorum sententias iusque
1063 XLVII | gerendis exstitit honos habitus est, laudo. Quae ut fierent
1064 XII | longe audacissimum nuper habuimus in civitate C. Fimbriam
1065 XLVI | ne quis alienum me animum habuisse a causa nobilitatis existimet~
1066 XXXIV | te; si quid forte ferri habuisti, non scrutor; nihil ad me
1067 XXIV | conscientiaeque animi terrent; hae sunt impiis adsiduae domesticaeque
1068 XLVI | habeat quid ego dicam?~Mitto hasce artis volgaris, coquos,
1069 I | sedeant, comparandus. Omnes hi, quos videtis adesse in
1070 XXXI | audax, ut alia obliviscar, hinc omnes intellegere potuerunt
1071 I | cum tot summi oratores hominesque nobilissimi sedeant, ego
1072 XVIII | consumpserint, ignosci oportere ei homini qui se fateatur esse rusticum,
1073 XXXV | dignam expectatione! O vitam honestam atque eius modi ut libentibus
1074 VI | rectum putabat pro eorum honestate se pugnare, propter quos
1075 XXXIX | arbitrum et rem restitueret et honestatem omnem amitteret?~Nunc non
1076 VI | ut aequum est, familias honestatis amplitudinisque gratia nomino.
1077 XVII | putas esse oportere, et honestissimam et suavissimam esse arbitrantur.~
1078 XVII | propinquis eius, hominibus honestissimis, audio, non tu in isto artificio
1079 XL | videtur, verum novem homines honestissimos, eiusdem muneris, legationis,
1080 VI | pugnare, propter quos ipse honestissimus inter suos numerabatur.
1081 XVIII | sibi iucundius aut re vera honestius facere posset.~Odium igitur
1082 XXXIX | vivum adfecerit, is inter honestos homines atque adeo inter
1083 XLVII | perfecta esse et suum cuique honorem et gradum redditum gaudeo,
1084 XLVII | rebus gerendis exstitit honos habitus est, laudo. Quae
1085 VII | Capitonis inimici; et cum Post horam primam noctis occisus esset,
1086 XXX | iudicem fugiebant atque horrebant ei quibus periculum creabatur
1087 III | maleficiis suis metuere atque horrere debent, verum etiam ut spoliis
1088 XXVII | in victu arido, in hac horrida incultaque vita istius modi
1089 XXXVIII| intercludere. Postremo isto hortatore, auctore, intercessore ad
1090 XXVII | homines? indidemne Ameria an hosce ex urbe sicarios? Si Ameria,
1091 LI | gratia vellent omnes huic hospites adesse et auderent libere
1092 XXXVII | maioribus Roscii patronos hospitesque haberent, omnis eos colere
1093 VI | fama et vita innocentis ab hospitibus amicisque paternis defenditur.~
1094 X | tela et minas recepit domum hospitique oppresso iam desperatoque
1095 VI | Scipionibus erat ei non modo hospitium, verum etiam domesticus
1096 LIII | populum Romanum qui quondam in hostis lenissimus existimabatur
1097 LII | ut in eo loco quo fugam hostium fore arbitrentur milites
1098 XLI | horum litteras adamarit aut humanitatem, non ut rei familiaris negotio
1099 XLVII | enim erat qui non videret humilitatem cum dignitate de amplitudine
1100 | I
1101 IX | atque honestissimi, bonis iactantem se ac dominantem T. Roscium.~
1102 XXVI | ossa terra non tangat, ita iactantur fluctibus ut numquam adluantur,
1103 XXXII | diu diceres? quo te modo iactares! tempus hercule te citius
1104 XLVII | est, iudices. Non modo non Iaedetur causa nobilitatis, si istis
1105 XLIX | Caput XLIX~Idcircone exspectata nobilitas armis
1106 III | hoc indignissimum est vos idoneos habitos, per quorum sententias
1107 XXIV | improbi, servi conscii, tempus idoneum, locus opportune captus
1108 XXXV | iudices? non illum miserum, ignarum casus sui, redeuntem a cena
1109 XXXII | prohibebant. Iam quos nemo propter ignobilitatem nominat, sescenti sunt qui
1110 XXXIX | sunt atque concreditae, ignominia mortuum, inopia vivum adfecerit,
1111 XLIX | Chrysogonus vituperetur, is causam ignorat, se ipsum probe novit; causa
1112 I | poterit; tametsi non modo ignoscendi ratio verum etiam cognoscendi
1113 XX | accuset, possim aliquo modo ignoscere. Cum enim aliquid habeat,
1114 XXXVII | praedia concupiscere hominis ignoti quem omino numquam viderat?
1115 VII | incautum et rusticum et Romae ignotum de medio tolli posse; ad
1116 II | Caput II~His de causis ego huic causae
1117 XI | quoniam quidem semel suscepi, Iicet, hercules, undique omnes
1118 III | Caput III~Primum a Chrysogono peto,
1119 I | civitate sublata est.~Accedit iIla quoque causa, quod a ceteris
1120 | illos
1121 XVI | alienis personis expressamque imaginem vitae cotidianae videremus.~
1122 XXIV | si tantum facinus, tam immane, tam acerbum credituri sunt.~
1123 XIII | ostendere et mores feros immanemque naturam et vitam vitiis
1124 XXVI | tantum scelus attigissent immanioribus uteremur; non sic nudos
1125 L | crudelitas est, quae tam fera immanisque natura? Quis umquam praedo
1126 XXXVIII| atque perfidia violarit et imminuerit, virum optimum esse eum
1127 | Immo
1128 XLV | ventis vehementioribus aut immoderatis tempestatibus aut nimio
1129 XXXVI | oculos poneret. Alter, si dis immortalibus placet, testimonium etiam
1130 XXXIV | fide possim parcere, rursus immuto voluntatem meam; venit enim
1131 II | quae tot ac talis viros impediat, quo minus pro capite et
1132 XXXIII | esse permultas quae istum impellerent; videamus nunc ecquae facultas
1133 XI | minae, terrores periculaque impendeant omnia, succurram ac subibo.
1134 XXI | vocaret, credo, cui cenam imperaret, prorsus ut vestro consessu
1135 LII | potuissent? Solent hoc boni imperatores facere cum proelium committunt,
1136 XXXII | multa saepe imprudentibus imperatoribus vis belli ac turba molitur.
1137 XLVII | populi Romani, consilio et imperio et felicitate L. Sullae
1138 XLV | orbemque terrarum gubernaret imperique maiestatem quam armis receperat
1139 XLVI | vereor, iudices, ne quis imperitior existimet me causam nobilitatis
1140 XLIX | patrimonio queritur. Putat homo imperitus morum, agricola et rusticus,
1141 XVIII | nationibus rem publicam atque hoc imperium et populi Romani nomen auxerunt.~
1142 IV | rei publicae hoc tempore impertias.~
1143 XLV | ducimus ab eo nobis dari atque impertiri videmus, quid miramur, iudices,
1144 LII | Chrysogono, iudices, non impetramus ut pecunia nostra contentus
1145 XLI | postulabant indigni erant qui impetrarent, an is te non commovebat
1146 XXIV | videtis, eos qui aliquid impie scelerateque commiserint
1147 XXIV | animi terrent; hae sunt impiis adsiduae domesticaeque Furiae
1148 XXV | hac re vel maxime quod in impios singulare supplicium invenerunt.
1149 XI | habetis, hoc tempore fidem implorem?~Pater occisus nefarie,
1150 XLII | audaciam cuius partes Rosciis impositae sunt. Quicquid malefici,
1151 IV | quod mihi cum fide semel impositum est aut propter perfidiam
1152 XIII | reliquas vobis populus Romanus imposuit; ego crimen oportet diluam,
1153 XLV | rerum multa multos partim improbante, partim imprudente L. Sulla
1154 XLIX | cuique resistetur, ille improbissimus Chrysogoni fautor qui sibi
1155 XL | Par est avaritia, similis improbitas, eadem impudentia, gemina
1156 VIII | neque servum neque libertum improbum habeat.~Interea iste T.
1157 XLVIII | aut tam stultus aut tam improbus sit qui dicat: Vellem quidem
1158 LII | qui ex acie fugerint de improviso incidant. Nimirum similiter
1159 XLV | igitur in his rebus aliquid imprudentia praeteriri? Non placet,
1160 XXXII | Verum, ut fit, multa saepe imprudentibus imperatoribus vis belli
1161 XIV | cupiditates ad hoc scelus impulerunt. De luxuria purgavit Erucius,
1162 X | consilio atque adeo hac amentia impulsi, quem ipsi, cum cuperent,
1163 XXXVII | bona Chrysogonum accessisse impulsu suo. Si eum qui indici causa
1164 XI | suscipienda causa temere impulsus adulescentia fecerim; quoniam
1165 XXX | aliquando ea scrutari quae sunt inania; quaeramus ibi maleficium
1166 XXIX | modi rebus commenticiis inaudita nobis ante hoc tempus ac
1167 VII | perfacile hunc hominem incautum et rusticum et Romae ignotum
1168 XVII | quisque vestrum qui et ipsi incensi sunt studio quod ad agrum
1169 XIX | vitia ac peccata fili quibus incensus parens potuerit animum inducere
1170 XVI | odiosum est, cum et illud incertum sit velintne ei sese nominari,
1171 XXII | res penditur, neque testis incertus auditur, neque accusatoris
1172 LII | acie fugerint de improviso incidant. Nimirum similiter arbitrantur
1173 XLVII | se ad eos iungere quibus incolumibus et domi dignitas et foris
1174 LIII | misericordiam consuetudine incommodorum. Nam cum omnibus horis aliquid
1175 XXX | qui ascendit per alierius incommodum et calamitatem. Desinamus
1176 XXXIV | Ameriae scitum est. Quid hic incredibilis cursus, quid haec tanta
1177 XXVII | victu arido, in hac horrida incultaque vita istius modi maleficia
1178 LIII | atque ad infantium puerorum incunabula pertinet nisi hoc iudicio
1179 | inde
1180 XXXVII | aut vicinum; ei plerumque indicant, per eos plerique produntur.
1181 XXXVII | poteritisne dubitare, iudices, qui indicarit? Qui sunt igitur in istis
1182 XXXVII | impulsu suo. Si eum qui indici causa partem acceperit oculis
1183 XXVII | Si liberos, quos homines? indidemne Ameria an hosce ex urbe
1184 XII | causa, quod defensionis indigeat? Qui locus ingenium patroni
1185 XXII | diligenter attendere, populo rem indignam videri.~Quae quoniam te
1186 XLVIII | acerbam! Neque me hercules hoc indigne fero, quod verear ne quid
1187 XLI | te: Eine qui postulabant indigni erant qui impetrarent, an
1188 V | iudices, ea, quae facta sunt indigniora esse, quam haec sunt, quae
1189 IX | fili autem eius egestas indignissima, cui de tanto patrimonio
1190 V | committitur, cum interea caedes indignissimae maximaeque factae sunt;
1191 XXII | suavissimam lucem aspexerit, eos indignissime luce privarit, cum etiam
1192 III | multa indigna tum vel hoc indignissimum est vos idoneos habitos,
1193 XII | populus Romanus nihil vidit indignius nisi eiusdem viri mortem,
1194 XIV | aeris alieni magnitudo et indomitae animi cupiditates ad hoc
1195 XIV | corruptus et ab hominibus nequam inductus? Annos natus maior quadraginta.
1196 IV | feram ut potero studio et industria, iudices; sin a vobis, id
1197 XVIII | concedis levia esse atque inepta: Convivia cum patre non
1198 XVI | relegasse?~Quid ad istas ineptias abis? inquies. Quasi vero
1199 XLIX | illis senserim; tametsi inermis, iudices, sensi. Sin autem
1200 XXVIII | suspicio reperta erit, culpam inesse concedam. Romae Sex. Roscius
1201 XXXIX | crimen mandati iudiciumque infamiae vocatur, propterea quod,
1202 XXXV | Capitonem conferri; multas esse infamis eius palmas, hanc primam
1203 LIII | ad eorum liberos atque ad infantium puerorum incunabula pertinet
1204 XLI | pro homine miserrimo atque infelicissimo qui vel ipse sese in cruciatum
1205 XI | possessa, direpta, fili vita infesta, saepe ferro atque insidiis
1206 XXXI | ardens avaritia feratur infestus in suos, an is qui semper
1207 XLVII | norunt me pro mea tenui infirmaque parte, postea quam id quod
1208 XLII | potestas data est, non modo infirmari verum etiam vindicari oportere.~
1209 XV | res tam levis qua ratione infirmem ac diluam reperire non possum.~
1210 IV | perfidiam abicere aut propter infirmitatem animi deponere.~Te quoque
1211 XVIII | hominem turpissimum atque inhonestissimum iudicares. At hercule maiores
1212 XVIII | Convivia cum patre non inibat. Quippe, qui ne in oppidum
1213 XXXIV | de morte ac de bonis eius inieras nullamque societatem neque
1214 XI | nefarie, domus obsessa ab inimicis, bona adempta, possessa,
1215 XXXI | ut illius qui occisus est inimicissimus? num quaerenda causa quae
1216 L | quid quaeris amplius? si inimicitiarum, quae sunt tibi inimicitiae
1217 VII | pervolavit, non modo ut exoptatum inimico nuntium primus adferret,
1218 LII | ex altera parte sectorem, inimicum, sicarium eundemque accusatorem
1219 XIX | omnes qua de causa huic inimicus venias; sciunt huiusce pecunia
1220 XLI | postulabant, an res ipsa tibi iniqua videbatur? Postulabant homines
1221 I | defendere ipsi propter iniquitatem temporum non audent. Ita
1222 XXIX | temporis illius acerbitatem iniquitatemque obicient et illam sicariorum
1223 XXVIII | nihil neque acerbius neque iniquius proferri potest: mortis
1224 XLI | dominos quaeri de servis iniquum est. At non quaeritur; Sex.
1225 XXXVIII| ostendere, cum illo contra hos inire consilia, horum consilia
1226 LII | ratione tollantur, et eius rei initium in vestro iure iurando atque
1227 IX | conquerantur de istorum scelere et iniuriis, orent, ut et illius mortui
1228 XX | ita est utile, ut ne plane inludamur ab accusatoribus. Innocens
1229 XIX | virorum talium dignitati inludere. Exheredare filium voluit.
1230 XX | utilius est autem absolvi innocentem quam nocentem causam non
1231 XXVII | maximo argumento ad huius innocentiam poterat esse, in rusticis
1232 V | facilius et huius hominis innocentissimi miserias et illorum audacias
1233 III | audacium sceleri resistatis, innocentium calamitatem levetis et in
1234 X | remanent. Ea Sex. Roscium inopem, eiectum domo atque expulsum
1235 IX | crediderunt; Ameriam re inorata reverterunt. Ac primo rem
1236 XXXIX | transigeret atque decideret, inque eam rem fidem suam, si quid
1237 XVI | ad istas ineptias abis? inquies. Quasi vero mihi difficile
1238 XXIV | nisi omnibus flagitiis vita inquinata, nisi sumptus effusi cum
1239 XXIV | non procul abhorreat ab insania. Accedat huc oportet odium
1240 XLIX | qui hoc maluerim, fateor insanisse qui cum illis senserim;
1241 XII | qui ipsi quoque insaniunt, insanissimum. Is cum curasset, in funere
1242 XII | inter eos, qui ipsi quoque insaniunt, insanissimum. Is cum curasset,
1243 L | Quid vis amplius? quid insequeris, quid oppugnas? qua in re
1244 XXXVIII| monere ut caveret, hisce insidiose spem falsam ostendere, cum
1245 XXVI | crimen, cui maleficio tam insigne supplicium est constitutum,
1246 XIX | ut amorem illum penitus insitum eiceret ex animo, ut denique
1247 VIII | egentissimus, erat, ut fit, insolens in aliena; multa palam domum
1248 XXXI | propter fori iudiciorumque insolentiam non modo subsellia verum
1249 VIII | reparet et ea, quae videntur instare, praeparet, cum et pacis
1250 LIII | crudelior per vos proscriptio instaurata esse videatur. Illam priorem
1251 XXV | maleficio summoverentur. Insui voluerunt in culleum vivos
1252 XI | cervices T. Roscio dare an insutus in culleum per summum dedecus
1253 XLI | homines nobilissimi atque integerrimi nostrae civitatis quos iam
1254 L | pirata tam barbarus ut, cum integram praedam sine sanguine habere
1255 XXXVIII| nullum ius tam sanctum atque integrum quod non eius scelus atque
1256 IX | postremo, id quod facile intellectum est, insidias vitae huiusce
1257 XXXII | unam quamque rem, ut omnes intellegant me non studio accusare sed
1258 XXIX | in vosmet ipsos recidere intellegas.~Quid ergo est quo tamen
1259 LIII | convenit. Vestrum nemo est quin intellegat populum Romanum qui quondam
1260 XL | porro cetera, iudices, ut intellegatis fingi maleficium nullum
1261 LI | sua causa cupere ac debere intellegebat, ipse adsiduitate, consilio,
1262 XVII | Roscium quo studio et qua intellegentia esse in rusticis rebus?
1263 XXV | maiores sapientius! qui cum intellegerent nihil esse tam sanctum quod
1264 XII | quid vos sequi conveniat, intellegetis.~
1265 XXV | Itaque cum multis ex rebus intellegi potest maiores nostros non
1266 LII | An vero, iudices, vos non intellegitis nihil aliud agi nisi ut
1267 IX | Legati in castra veniunt. Intellegitur, iudices, id quod iam ante
1268 XXVI | prudentissimos agitur qui intellegunt neminem ne minimum quidem
1269 XXXVIII| legatione cognoscite. Nisi intellexeritis, iudices, nullum esse officium,
1270 X | referretur.~Nam postquam isti intellexerunt summa diligentia vitam Sex.
1271 XXII | erexit, mirari visus est. Intellexi quid eum pepugisset. Iterum
1272 III | periculum, quod in omnis intenditur, propulsetis.~Quod si aut
1273 XXXV | aiunt illum Sex. Roscio intentasse et minitatum esse se omnia
1274 XXXVIII| isto hortatore, auctore, intercessore ad Sullam legati non adierunt;
1275 XXXVIII| semper omnis aditus ad Sullam intercludere. Postremo isto hortatore,
1276 | Interdum
1277 XII | compositionem volebat, ipse ab eis interemptus est.~Estne hoc illi dicto
1278 XXXIV | nuntiat. Quid, quaeso, eius intererat? An, cum Ameriam non huiusce
1279 XXXVIII| quod quibus in rebus ipsi interesse non possumus, in eis operae
1280 XLI | modi postulabatur ut nihil interesset, utrum eam rem recusares
1281 XXXII | testis omnis, si cuperent, interficere non possent; nam, dum hominum
1282 XIV | convivio quidem ullo fere interfuisse. Nihil autem umquam debuit.
1283 XX | fures venerint. At fures internoscere non possunt, significant
1284 XXVII | loco vel respondendi vel interpellandi tibi potestatem faciam vel
1285 XXXIX | quid opus esse putaret, interponeret, ille qui sese facturum
1286 XXVII | vel etiam, si quid voles, interrogandi.~Quo modo occidit? ipse
1287 XXV | utuntur scripserit.~Is cum interrogaretur cur nullum supplicium constituisset
1288 XVI | Eutychus, et certe ad rem nihil intersit utrum hunc ego comicum adulescentem
1289 V | fiant, intellegis. Longo intervallo iudicium inter sicarios
1290 XL | esse ad alienos possumus, intimi multa apertiora videant
1291 XLV | tempestatibus aut nimio calore aut intolerabili frigore hominibus nocuit,
1292 XLIV | Quae enim mihi indigna et intolerabilia videntur quaeque ad omnis,
1293 XIII | eius modi perniciosam atque intolerandam potentiam primo quoque tempore
1294 VIII | venit, in praedia huius invadit, hunc miserum, luctu perditum,
1295 II | atque praeclaram nullo iure invaserit, quoniamque ei pecuniae
1296 V | ei qui in fortunas huius invaserunt, causam dicit is, cui praeter
1297 III | dixi, quicquam aliud causae inveneritis, non recusamus, quin illorum
1298 XXV | impios singulare supplicium invenerunt. Qua in re quantum prudentia
1299 XV | commenticium confirmaret non inveniebat, ego res tam levis qua ratione
1300 XXXIV | cuius consilio occisus sit invenio, cuius manu sit percussus
1301 XXI | nullam dixerim. Postea quam invenit neminem eorum qui possunt
1302 XXIII | adulescentibus filiis isset, inventum esse mane iugulatum.Cum
1303 XXXI | ex tot sicariis, solus tu inventus es qui cum accusatoribus
1304 LI | publica ex illis et ipsi ex invidia minus laborarent.~
1305 XLV | capite de potentia Chrysogoni invidiam facit, ut enumeret singula
1306 XXX | esset, et id erit signi me invitum facere, quod non persequar
1307 XXII | animadverti, iudices, eum iocari atque alias res agere ante
1308 XXVIII | ita multo postea, ad hunc Iocum; nam hoc totum ad Roscios
1309 | ipsorum
1310 XXIII | duobus adulescentibus filiis isset, inventum esse mane iugulatum.
1311 XLV | codicem. Hic ego audire istos cupio] In hoc capite de
1312 XXXIX | esset, nisi credidisset.~Itane est? in minimis rebus qui
1313 | Iterum
1314 XXXIV | res eum nocte una tantum itineris contendere coegit? quae
1315 XVIII | aut patri gratius aut sibi iucundius aut re vera honestius facere
1316 IV | cum huic eidem quaestioni iudex praeesses, talem te et nobis
1317 XXII | tradituros sperabas vides iudicare, restitue nobis aliquando
1318 XVIII | turpissimum atque inhonestissimum iudicares. At hercule maiores nostri
1319 XLVIII | omnes, si recte et ordine iudicaris.~Dum necesse erat resque
1320 XLVIII | omnes approbabunt. Hoc iudicassem. Laudabunt omnes, si recte
1321 XXII | accusatoris ingenio res iudicatur. Cum multa antea commissa
1322 XXX | paterer vel illo ipso acerrimo iudice quaerente vel apud Cassianos
1323 XXIII | conveniret.~Tamen, cum planum iudicibus esset factum aperto ostio
1324 V | vociferatione in ceteris iudiciis accusatores uti consuerunt,
1325 XXXII | a quibus miror ne quod iudiciorum esset vestigium non subsellia
1326 XXXI | an is qui propter fori iudiciorumque insolentiam non modo subsellia
1327 LI | Caeciliam transiguntur, fori iudicique rationem M. Messala, ut
1328 XXXIX | neglegentia in crimen mandati iudiciumque infamiae vocatur, propterea
1329 LI | manibus sectorum sententiis iudicum permitteretur. Nimirum,
1330 X | potuerunt occidere, eum iugulandum vobis tradiderunt.~
1331 XI | cum proscriptus non esset, iugulastis, occisum in proscriptorum
1332 XXIII | isset, inventum esse mane iugulatum.Cum neque servus quisquam
1333 XI | telis venistis, ut hic aut iuguletis aut condemnetis?~
1334 XLVII | civis erat non se ad eos iungere quibus incolumibus et domi
1335 XLIV | fiant, nimirum Kalendas Iunias. Aliquot post mensis et
1336 XLV | sed necesse est. Etenim si Iuppiter Optimus Maximus cuius nutu
1337 LII | rei initium in vestro iure iurando atque in Sex. Rosci periculo
1338 III | habitos, per quorum sententias iusque iurandum id adsequantur,
1339 XXIV | praesertim deorum immortalium iussis atque oraculis id fecisse
1340 VIII | etiam omnia paterno funeri iusta solvisset, nudum eicit domo
1341 XIV | necesse est enim eam quoque iustam et magnam et perspicuam
1342 XXVII | parsimoniae, diligentiae, iustitiae magistra est.~
1343 IV | Caput IV~His de rebus tantis tamque
1344 IX | Caput IX~Quod Amerinis usque eo visum
1345 XX | eo inimici estis ut etiam Kal. omnis oderitis ita vehementer
1346 XLIV | venditionesque fiant, nimirum Kalendas Iunias. Aliquot post mensis
1347 LIII | tempore domestica crudelitate laborare. Hanc tollite ex civitate,
1348 LI | et ipsi ex invidia minus laborarent.~
1349 XXXI | fructum autem eum solum quem labore peperisset, is qui omnium
1350 XXXV | pervigilet, ut honoris sui causa laboret, ut Capitoni quam primum
1351 XXXIV | cuius manu sit percussus non laboro. Unum hoc sumo quod mihi
1352 XXXII | caesos non ad Trasumennum lacum, sed ad Servilium vidimus.~"
1353 XLVI | nobilitatis victoriamque voluisse laedere. Tametsi meo iure possum,
1354 XL | si metuimus, ius offici laedimus. Recte igitur maiores eum
1355 XXXVIII| amicorum supponitur; quam qui laedit, oppugnat omnium commune
1356 XXXIX | privatum aliquod commodum laeserit sed perfidia legationis
1357 XLIII | sed alii quoque plures laesos se putent. Tametsi ita se
1358 XLVII | iudices, vehementerque laetor eaque omnia deorum voluntate,
1359 XL | quaeso, iudices? num aut ille lanista omnino iam a gladio recessisse
1360 VI | hic autem nuper se ad eum lanistam contulit, quique ante hanc
1361 VIII | non pauca suis adiutoribus large effuseque donabat, reliqua
1362 XL | videbitis, ibi scelus quoque latere inter illa tot flagitia
1363 XL | Tametsi hoc quidem minime latet quod ita promptum et propositum
1364 XX | tantum modo sine suspicione latrabitis, crura quidem vobis nemo
1365 XX | possunt, alii canes, qui et latrare et mordere possunt. Cibaria
1366 XX | commisisse, in suspicione latratote; id quoque concedi potest.
1367 XX | Quod si luce quoque canes latrent, cum deos salutatum aliqui
1368 XXII | venisse quod putares hic latrocinium, non iudicium futurum. De
1369 X | ex suis bonis, fugientem latronum tela et minas recepit domum
1370 XLIII | quo nomine tota societas latuit; de quo, iudices, neque
1371 XLIV | facile egestatem suam se laturum putat, si hac indigna suspicione
1372 XLVIII | approbabunt. Hoc iudicassem. Laudabunt omnes, si recte et ordine
1373 XVI | intelleges inopia criminum summam laudem Sex. Roscio vitio et culpae
1374 XVI | patribus familias maxime laudentur; iam profecto te intelleges
1375 I | ceteri? Ne istius quidem laudis ita sum cupidus, ut aliis
1376 XLVII | exstitit honos habitus est, laudo. Quae ut fierent idcirco
1377 XLVI | volgaris, coquos, pistores, lecticarios; animi et aurium causa tot
1378 XLI | elegantissimis familiis lectos velit hos versari, homines
1379 XXXVIII| moresque hominis ex ipsa legatione cognoscite. Nisi intellexeritis,
1380 XXXVIII| Sulla doceatur, ceterorum legatorum consilia et voluntatem Chrysogono
1381 XXXVIII| XXXVIII~Venit in decem primis legatus in castra Capito. Vos totam
1382 XIX | horum existimationem et legem Remmiam putares aliquid
1383 XLVIII | quam magistratus creavit legesque constituit, sua cuique procuratio
1384 XXXV | hanc primam esse tamen lemniscatam quae Roma ei deferatur;
1385 LIII | sustulit verum etiam hominibus lenissimis ademit misericordiam consuetudine
1386 LIII | Romanum qui quondam in hostis lenissimus existimabatur hoc tempore
1387 IX | coeperunt, deinde aliquanto lentius nihil agere atque deludere,
1388 XXXVIII| grave eis qui minime ipsi leves sunt.~
1389 III | innocentium calamitatem levetis et in causa Sex. Rosci periculum,
1390 XXII | non temere creditur, neque levi coniectura res penditur,
1391 XVIII | opinor, tu quoque concedis levia esse atque inepta: Convivia
1392 XXXIII | dives es; sin eos quos qui leviore nomine appellant percussores
1393 XXII | minimis noxiis et in his levioribus peccatis quae magis crebra
1394 XV | inveniebat, ego res tam levis qua ratione infirmem ac
1395 XLV | venierint, cum in eos solos lex scripta sit, deinde qua
1396 LI | Caput LI~An, quod diligenter defenditur,
1397 XXXV | honestam atque eius modi ut libentibus animis ad eius testimonium
1398 XXIII | quisquam reperiretur neque liber ad quem ea suspicio pertineret,
1399 XXIII | adulescentes et suspicione omni liberati sunt. Nemo enim putabat
1400 XI | etiam libenter, audacter libereque dicere; nulla res tanta
1401 XXX | ducit sed fides. Nam si mihi liberet accusare, accusarem alios
1402 XXXIV | Ameriae Sex. Rosci domus uxor liberique essent, cum tot propinqui
1403 L | metuere non debeas ne quando liberis proscriptorum bona patria
1404 I | prudentiam. Ego si quid liberius dixero, vel occultum esse
1405 XXIX | aliquos liberos aut servos. Liberosne? quos neque ut convenire
1406 IV | ingenium, gravitati aetas, libertati tempora sunt impedimento.
1407 VII | Glaucia quidam, homo tenuis, libertinus, cliens et familiaris istius
1408 VIII | neminem neque servum neque libertum improbum habeat.~Interea
1409 III | recusamus, quin illorum libidini Sex. Rosci vita dedatur.
1410 XLIV | postea, si per vos, iudices, licitum erit, aperietur.~Opinor
1411 LII | Caput LII~Verum si a Chrysogono, iudices,
1412 LIII | Caput LIII~Quod si id vos suscipitis
1413 XX | sed, si ego hos bene novi, litteram illam cui vos usque eo inimici
1414 XXVI | mortuis, mare fluctuantibus, litus eiectis? Ita vivunt, dum
1415 XX | Anseribus cibaria publice locantur et canes aluntur in Capitolio,
1416 XLVII | postremi pecuniis alienis locupletarentur et in fortunas unius cuiusque
1417 XLVIII | aliquando dicere male aliquem locutum esse, si qui vere ac libere
1418 XLVIII | esse, si qui vere ac libere locutus sit, desinant suam causam
1419 V | iudicia fiant, intellegis. Longo intervallo iudicium inter
1420 X | tempore ipso pugnarent. Ita loqui homines: Quod iudicia tam
1421 XXXIV | est a cena rediens; nondum lucebat cum Ameriae scitum est.
1422 VIII | huius invadit, hunc miserum, luctu perditum, qui nondum etiam
1423 V | causam dicit is, cui non modo luctum mors patris attulit, verum
1424 XX | suspiciose dicere, aperte ludificari et calumniari sciens non
1425 II | adeptus est per scelus, id per luxuriam effundere atque consumere.
1426 XXXV | morem maiorum minorem annis LX de ponte in Tiberim deiecerit.
1427 XLV | intellegere omnium architectum et machinatorem unum esse Chrysogonum? qui
1428 XXIV | maternusque sanguis; ex quo si qua macula concepta est, non modo elui
1429 XXXIX | ipsius caerimoniam polluerit maculaque adfecerit, qua is tandem
1430 XXVII | diligentiae, iustitiae magistra est.~
1431 XLVIII | poterat; qui postea quam magistratus creavit legesque constituit,
1432 XLI | XLI~Etenim, quoniam fidem magistri cognostis, cognoscite nunc
1433 XL | videtur aut hic discipulus magistro tantulum de arte concedere?
1434 XXXI | fuisse cum Sex. Roscio et magnas rei familiaris controversias
1435 XLV | enim qui nesciat propter magnitudinem rerum multa multos partim
1436 VI | cognomen est, iste, qui adest, Magnus vocatur, homines eius modi:
1437 XIX | aliud iudicio ac legibus ac maiestate vestra abuti ad quaestum
1438 XLV | terrarum gubernaret imperique maiestatem quam armis receperat iam
1439 XIV | nequam inductus? Annos natus maior quadraginta. Vetus videlicet
1440 XXXVII | nam cum multos veteres a maioribus Roscii patronos hospitesque
1441 XV | Quod Erucio accidebat in mala nugatoriaque accusatione,
1442 XXIV | amentiaque adficit, suae malae cogitationes conscientiaeque
1443 XLVIII | desinant aliquando dicere male aliquem locutum esse, si
1444 XI | ferunt, ut optet, utrum malit cervices T. Roscio dare
1445 XL | metuere non debuerunt, eius malitiam non viderunt, orationi vanae
1446 XXXVIII| qui rem mandatam non modo malitiosius gessisset sui quaestus aut
1447 LI | alterius quam in exitio mallent ostendere; quod si omnes
1448 IV | opprimi me onere offici malo quam id, quod mihi cum fide
1449 XLIX | fateor me errasse qui hoc maluerim, fateor insanisse qui cum
1450 XLIV | dico, ut ementiretur, ut malum civem Sex. Roscium fuisse
1451 VIII | studiosissimi nobilitatis; manceps fit Chrysogonus; tria praedia
1452 XLV | habeat pluris possessiones, mancipia, quae omnia dicit de rapinis
1453 XXXIX | illum neglegere oporteat qui mandarit non illum qui mandatum receperit;
1454 XXXIX | amicitiam et fidem. Nam neque mandat quisquam fere nisi amico
1455 XXXVIII| privatis rebus si qui rem mandatam non modo malitiosius gessisset
1456 XL | muneris, legationis, offici mandatorumque socios, induxit, decepit,
1457 XXXIX | decurionibus publice T. Roscio mandatus est; et ex eo T. Roscius
1458 XXXIX | rem privatim Sex. Roscius mandavisset ut cum Chrysogono transigeret
1459 XXXIX | hanc ei rem Sex. Roscius mandavit sed, id quod multo gravius
1460 XXIII | filiis isset, inventum esse mane iugulatum.Cum neque servus
1461 LII | et misericordia. Quae si manet, salvi etiam nunc esse possumus;
1462 V | quaestionem te praetore manifestis maleficiis cotidianoque
1463 XXIV | malefici facit ut, nisi paene manifestum parricidium proferatur,
1464 XXXVII | perspicuum est, iudices, has manubias Rosciis Chrysogonum re cognita
1465 XLV | ad modum dicimus: fac ad manum illum codicem. Hic ego audire
1466 XXIV | paene dicam, respersas manus sanguine paterno iudices
1467 XII | cum curasset, in funere C. Mari ut Q. Scaevola volneraretur,
1468 XLV | et arbitrio caelum terra mariaque reguntur saepe ventis vehementioribus
1469 XXXII | omnis commemorare Curtios, Marios, denique Memmios quos iam
1470 XLVI | tabularum, quid signorum, quid marmoris apud illum putatis esse?
1471 XXXII | singulis rebus eius modi materies est ut dies singulos possis
1472 XXIV | possidet religionem paternus maternusque sanguis; ex quo si qua macula
1473 XXIV | ulciscendi causa supplicium de matre sumpsisse, cum praesertim
1474 V | interea caedes indignissimae maximaeque factae sunt; omnes hanc
1475 XIV | a filio sine plurimis et maximis causis, sic hoc veri simile
1476 XLV | Etenim si Iuppiter Optimus Maximus cuius nutu et arbitrio caelum
1477 | meae
1478 XXXII | interea qui suis volneribus mederentur; qui, tamquam si offusa
1479 XXXIV | aperta et manifesta sunt ut medius fidius, iudices, invitus
1480 | mei
1481 XXXVIII| es? cur mihi te offers ac meis commodis officio simulato
1482 XLII | in mentem venit dicere. Meministis me ita distribuisse initio
1483 XXVIII | Sex. Roscius postulavit; meministisne T. Roscium recusare? Quid?
1484 XXXII | Curtios, Marios, denique Memmios quos iam aetas a proeliis
1485 XII | possunt, quam populus Romanus memoria retinet, diem Scaevolae
1486 XXXI | venerint, an is ad quem mendicitas, is qui antea tenuis fuerit,
1487 XXXI | possidere, hunc in summa mendicitate esse, illud quidem non quaererent,
1488 XLV | adsequi non possit, si id mens humana adepta non sit.~Verum
1489 XLIV | Kalendas Iunias. Aliquot post mensis et homo occisus est et bona
1490 | meos
1491 XLVII | idcirco pugnatum esse arbitror meque in eo studio partium fuisse
1492 XLVI | quam tanto pretio nuper mercatus est ut qui praetereuntes
1493 XXIX | mihi videris, Eruci, una mercede duas res adsequi velle,
1494 XXIX | autem eos ipsos a quibus mercedem accepisti. Quid ais? volgo
1495 XX | eos impetum facere, qui merentur. Hoc populo gratissimum
1496 LI | fori iudicique rationem M. Messala, ut videtis, iudices, suscepit;
1497 LI | hoc facerent quod facere Messalam videtis, qui caput innocentis
1498 XXVIII | appello, P. Scipio, te, M. Metelle; vobis advocatis, vobis
1499 VI | nobilissimorum. Nam cum Metellis, Serviliis, Scipionibus
1500 XXXIV | nihil est, Glaucia, quod metuas; non excutio te; si quid
|