14-confu | congr-fruge | frui-metua | metue-prist | priva-timer | timor-xxxvi
bold = Main text
Cap. grey = Comment text
1501 VI | Neque enim, iudices, iniuria metuebat. Nam duo isti sunt T. Roscii,
1502 VIII | fieret, cum etiam, qui antea metuerant, redirent ac iam defunctos
1503 XL | possumus? quem etiam si metuimus, ius offici laedimus. Recte
1504 L | si metus, ab eone aliquid metuis quem vides ipsum ab se tam
1505 XLV | cenaverat Roscius. Maxime metuit] Sullam scilicet. Derivat
1506 II | animo suo suspicionem omnem metumque tollatis; sese hoc incolumi
1507 VII | nocturnis sex et quinquaginta milia passuum cisiis pervolavit,
1508 II | honoris causa nomino, duobus milibus nummum sese dicit emisse
1509 LII | hostium fore arbitrentur milites conlocent, in quos si qui
1510 XXXI | sententia maxime pertinet, utrum mimicus potius an fillus.~
1511 XI | hercules, undique omnes minae, terrores periculaque impendeant
1512 X | fugientem latronum tela et minas recepit domum hospitique
1513 XL | coiit, terret etiam nos ac minatur tribus praediis, hoc est
1514 II | relictus ex omnibus, qui minimo periculo possem dicere,
1515 XXVI | qui intellegunt neminem ne minimum quidem maleficium sine causa
1516 XXXV | Sex. Roscio intentasse et minitatum esse se omnia illa pro testimonio
1517 L | dignitate adficeretur, non minora illis ornamenta ex sua laude
1518 XXXV | quem contra morem maiorum minorem annis LX de ponte in Tiberim
1519 XL | non contaminarit. In rebus minoribus socium fallere turpissimum
1520 XVI | senex ille Caecilianus minoris facere Eutychum, filium
1521 XLV | impertiri videmus, quid miramur, iudices, L. Sullam, cum
1522 XXXII | omniaque miscebant; a quibus miror ne quod iudiciorum esset
1523 XXXII | ruebant in tenebris omniaque miscebant; a quibus miror ne quod
1524 XXVIII | iudices, in hac causa sunt misera atque indigna; tamen hoc
1525 XIX | quod aperte facis, huius miseri fortunis et horum virorum
1526 XVII | maxime fraudi, ut parum miseriae sit quod aliis coluit non
1527 V | huius hominis innocentissimi miserias et illorum audacias cognoscere
1528 XLVIII | vigilantes et boni et fortes et misericordes erunt, eis hominibus in
1529 XXXVII | etiam nunc quis eum nuntium miserit? nonne perspicuum est eundem
1530 XI | comparant; hanc condicionem misero ferunt, ut optet, utrum
1531 XLI | Postulabant autem pro homine miserrimo atque infelicissimo qui
1532 XLVIII | arbitrari, videant ne turpe miserumque sit eos qui equestrem splendorem
1533 LIII | audimus, etiam qui natura mitissimi sumus adsiduitate molestiarum
1534 XXXIX | inter vivos numerabitur? In mmimis privatisque rebus etiam
1535 LI | defenditur, non sane ut moleste ferre adversarii debeant
1536 LIII | mitissimi sumus adsiduitate molestiarum sensum omnem humanitatis
1537 XXIX | confiteris, fuit.~Vereor ne aut molestus sim vobis, iudices, aut
1538 VIII | despexerit, aliquid huiusce modi moliantur. Huc accedit, quod, quamvis
1539 XXXII | imperatoribus vis belli ac turba molitur. Dum is in aliis rebus erat
1540 XXXVIII| fallere, illum identidem monere ut caveret, hisce insidiose
1541 XXXVIII| voluntatem Chrysogono enuntiat, monet ut provideat ne palam res
1542 XXII | natura; portentum atque monstrum certissimum est esse aliquem
1543 L | sibi quicquam paternum ne monumenti quidem causa reservavit,
1544 XXXVIII| depecisci, hisce aliqua fretus mora semper omnis aditus ad Sullam
1545 XX | canes, qui et latrare et mordere possunt. Cibaria vobis praeberi
1546 XXXV | etiam dicere quem contra morem maiorum minorem annis LX
1547 XXXVIII| Vos totam vitam naturam moresque hominis ex ipsa legatione
1548 XXVII | poterat esse, in rusticis moribus, in victu arido, in hac
1549 XXVI | de caelo non queant, ita moriuntur ut eorum ossa terra non
1550 XXXIV | adsequeris nisi ut ab omnibus mortalibus audacia tua cognoscatur
1551 V | vides; quae sit omnium mortalium exspectatio, quae cupiditas,
1552 XXVIII | iniquius proferri potest: mortis paternae de servis paternis
1553 XXVI | quam spiritus vivis, terra mortuis, mare fluctuantibus, litus
1554 XXXIX | atque concreditae, ignominia mortuum, inopia vivum adfecerit,
1555 XV | haberet, illum alterum qui mortuus est secum omni tempore volebat
1556 XLIX | queritur. Putat homo imperitus morum, agricola et rusticus, ista
1557 L | haberet, tamen, cum esset mulier, virtute perfecit ut, quanto
1558 X | usus erat plurimum; in qua muliere, iudices, etiam nunc, id
1559 XXXII | ubi permulti observandi multaque servanda sunt.~Verum, ut
1560 XXXV | primum in Capitonem conferri; multas esse infamis eius palmas,
1561 XXXIII | id agatur quis ex tanta multitudine occiderit, ac non hoc quaeratur,
1562 XXII | est enim vis humanitatis; multum valet communio sanguinis;
1563 XL | homines honestissimos, eiusdem muneris, legationis, offici mandatorumque
1564 VI | Roscius, pater huiusce, municeps Amerinus fuit, cum genere
1565 XXXVII | Necesse est aliquem dixisse municipem aut vicinum; ei plerumque
1566 VI | et pecunia non modo sui municipi, verum etiam eius vicinitatis
1567 XXXI | qui societatem coleris de municipis cognatique fortunis cum
1568 XXXIX | voluntatem decurionum ac municipum omnium tantidem quanti fidem
1569 XLVIII | versabatur, nunc vero quam viam munitet et quod iter adfectet videtis,
1570 XXXVI | Videte nunc quam versa et mutata in peiorem partem sint omnia.
1571 XXXVI | sedere. Neque enim accusatore muto neque teste quisquam utitur
1572 XXXVIII| comparantur ut commune commodum mutuis officiis gubernetur.~Quid
1573 XXXII | Eruci, tot et tanta si nanctus esses in reo, quam diu diceres?
1574 XVI | non dedit, ut patre certo nascerere, ex quo intellegere posses,
1575 XXVII | omne facinus in omni vita nascitur. In urbe luxuries creatur,
1576 XXVI | omnibus ex quibus omnia nata esse dicuntur? Noluerunt
1577 LI | si omnes qui eodem loco nati sunt facerent, et res publica
1578 XXV | armis plus quam ceteras nationes verum etiam consilio sapientiaque
1579 XVIII | rebus et agris et urbibus et nationibus rem publicam atque hoc imperium
1580 L | tu e patrimonio tamquam e naufragio nudum expulisti. Quasi vero
1581 XLIV | redierunt nosque ab isto nebulone facetius eludimur quam putamus,
1582 XIV | causis multis et magnis et necessariis.~Rursus igitur eodem revertamur
1583 XLII | Verum ego quod invitus ac necessario facio neque diu neque diligenter
1584 XXIV | iudices: magnam vim, magnam necessitatem, magnam possidet religionem
1585 XXXV | sui sceleris acerbissimi nefariaeque victoriae nuntium? non orat
1586 II | ad hanc suam praedam tam nefariam adiutores vos profiteamini.~
1587 XI | implorem?~Pater occisus nefarie, domus obsessa ab inimicis,
1588 XI | videtur? Tamen haec aliis nefariis cumulant atque adaugent,
1589 XIII | Scelestum, di immortales, ac nefarium facinus atque eius modi,
1590 XXXI | adduxerit? Quid ergo horum negari potest? Tenuitas hominis
1591 XXIX | sua manu fecisse, id quod negas, aut per aliquos liberos
1592 XXXVIII| recipis mandatum, si aut neglecturus aut ad tuum commodum conversurus
1593 XXI | qui possunt et solent ita neglegens esse coepit ut, cum in mentem
1594 XXI | animadvertistis, iudices, neglegentiam eius in accusando considerare.
1595 XXXVIII| commodi causa verum etiam neglegentius, eum maiores summum admisisse
1596 XXII | gratiam potentiamque eius neglegi, iudices diligenter attendere,
1597 XXXIX | minimis rebus qui mandatum neglexerit, turpissimo iudicio condemnetur
1598 VIII | gubernet, cum tot tantisque negotiis distentus sit, ut respirare
1599 XIX | Cogitabat. Cogitabat? cui dixit? Nemini. Quid est aliud iudicio
1600 I | dicenda sunt, libere dixero, nequaquam tamen similiter oratio mea
1601 XLVIII | pati non potuerunt servi nequissimi dominationem ferre posse.
1602 XLIX | enim splendidior fiet, si nequissimo cuique resistetur, ille
1603 XLVI | est potius quam officina nequitiae ac deversorium flagitiorum
1604 XLVI | cotidiano cantu vocum et nervorum et tibiarum nocturnisque
1605 L | nudum expulisti. Quasi vero nescias hunc et ali et vestiri a
1606 XLV | egerit; nemo est enim qui nesciat propter magnitudinem rerum
1607 XXIX | adductum esse? Quid postea? Nescimus per ista tempora eosdem
1608 XXIX | omnino quid Romae ageretur nescivit, propterea quod ruri adsiduus,
1609 XXIII | poterat tam esse suspiciosum? neutrumne sensisse? ausum autem esse
1610 XLVII | Verum longe aliter est; nil horum est, iudices. Non
1611 XLII | Rosciorum esse debebit. Nimiam gratiam potentiamque Chrysogoni
1612 XLV | immoderatis tempestatibus aut nimio calore aut intolerabili
1613 VIII | Chrysogonus; tria praedia vel nobilissima Capitoni propria traduntur,
1614 XLIX | esse, tum vero optimo et nobilissimo cuique meam orationem gratissimam
1615 VI | hospitiis florens hominum nobilissimorum. Nam cum Metellis, Serviliis,
1616 XXXV | tribus et decem fundis tris nobilissimos fundos eum video possidere.~
1617 XLIX | XLIX~Idcircone exspectata nobilitas armis atque ferro rem publicam
1618 I | obscurum potest esse propter nobilitatem et amplitudinem neque temere
1619 XX | accusatus sit, absolvi potest, nocens, nisi accusatus fuerit,
1620 XX | absolvi innocentem quam nocentem causam non dicere. Anseribus
1621 XX | qui tantum modo clamant, nocere non possunt, alii canes,
1622 XXXIV | audisse statim; quae res eum nocte una tantum itineris contendere
1623 XXXV | nuntium? non orat ut eam noctem pervigilet, ut honoris sui
1624 XX | significant tamen, si qui noctu in Capitolium venerint et
1625 VII | Ameriam venit; decem horis nocturnis sex et quinquaginta milia
1626 XLVI | et nervorum et tibiarum nocturnisque conviviis tota vicinitas
1627 XLV | intolerabili frigore hominibus nocuit, urbis delevit, fruges perdidit,
1628 XLII | confiteri. Dixi initio, iudices, nolle me plura de istorum scelere
1629 XLVIII | facient aut approbabunt nolo in eos gravius quicquam
1630 XXVI | omnia nata esse dicuntur? Noluerunt feris corpus obicere ne
1631 LIII | tamen senatus suscipere noluit, ne quid acrius quam more
1632 XXIII | sensisse quidem se dicerent, nomina filiorum de parricidio delata
1633 XXVII | Ameria, qui sunt ei? cur non nominantur? si Roma, unde eos noverat
1634 XVI | incertum sit velintne ei sese nominari, et nemo vobis magis notus
1635 XXXII | nemo propter ignobilitatem nominat, sescenti sunt qui inter
1636 XVI | difficile sit quamvis multos nominatim proferre, ne longius abeam,
1637 XVI | aliquem ex agro Veienti nominem. Etenim haec conficta arbitror
1638 XXXVII | veneant statim; qui non norat hominem aut rem. At qui
1639 XLVII | Caput XLVII~Sciunt ei qui me norunt me pro mea tenui infirmaque
1640 XLIV | publicas nulla redierunt nosque ab isto nebulone facetius
1641 XXXI | ita vixerit ut quaestum nosset nullum, fructum autem eum
1642 XLIX | nobilium bona fortunas vitasque nostras vexare possent?~Si id actum
1643 | nostris
1644 | nostrum
1645 XVI | esse cupiunt. Verum homines notos sumere odiosum est, cum
1646 XVI | nominari, et nemo vobis magis notus futurus sit quam est hic
1647 XLIII | veteres leges verum etiam novas occisum esse, bona quo iure
1648 XL | posse ferri videtur, verum novem homines honestissimos, eiusdem
1649 XLIX | ignorat, se ipsum probe novit; causa enim splendidior
1650 I | adesse in hac causa, iniuriam novo scelere conflatam putant
1651 XV | patres faciunt, id quasi novum reprehendis; quod benivolentia
1652 XXXII | rei publicae sempiterna nox esset, ita ruebant in tenebris
1653 XXII | occiderit.~Quod in minimis noxiis et in his levioribus peccatis
1654 XXVI | immanioribus uteremur; non sic nudos in flumen deicere ne, cum
1655 XIX | tu quoque intellegis esse nugatoria; illud quod coepimus videamus,
1656 XV | Erucio accidebat in mala nugatoriaque accusatione, idem mihi usu
1657 XXXIV | ac de bonis eius inieras nullamque societatem neque sceleris
1658 XIX | inimicitias cum Sex. Roscio nullas esse; vident omnes qua de
1659 VI | honestissimus inter suos numerabatur. Postea quam victoria constituta
1660 XXXIX | homines atque adeo inter vivos numerabitur? In mmimis privatisque rebus
1661 XIII | portenti ac prodigi simile numeretur, quibus tandem tu, C. Eruci,
1662 XI | occisum in proscriptorum numerum rettulistis, me domo mea
1663 II | causa nomino, duobus milibus nummum sese dicit emisse adulescens
1664 XXXIV | attinuit eum potissimum nuntiare quod, si nullum iam ante
1665 XXII | destiterunt, credo, qui Chrysogono nuntiarent esse aliquem in civitate
1666 XXXVII | is occisus est Chrysogono nuntiatur. Quaeritur etiam nunc quis
1667 XXXIV | T. Roscio Capitoni primo nuntiavit? Cum Ameriae Sex. Rosci
1668 XXXV | ut Capitoni quam primum nuntiet?~Quid erat quod Capitonem
1669 XLV | Iuppiter Optimus Maximus cuius nutu et arbitrio caelum terra
1670 XIII | nihil in Sex. Roscium ne obiciendi quidem causa contulisti.~
1671 XXIX | acerbitatem iniquitatemque obicient et illam sicariorum multitudinem
1672 XIV | incredibile est, mortem oblatam esse patri a filio sine
1673 XXXI | Quam sis audax, ut alia obliviscar, hinc omnes intellegere
1674 XVII | reliquit, et artificium obliviscatur et studium deponat licebit.
1675 XIX | denique patrem esse sese oblivisceretur; quae sine magnis huiusce
1676 XXVIII | postulo, hic orat atque obsecrat.~Quid facitis? cur recusatis?
1677 IV | Quapropter vos oro atque obsecro, iudices, ut attente bonaque
1678 XXXII | plurimos esse ubi permulti observandi multaque servanda sunt.~
1679 XXXVII | omnis eos colere atque observare destiterunt ac se in Chrysogoni
1680 VIII | multi occupationem eius observent tempusque aucupentur ut,
1681 XI | Pater occisus nefarie, domus obsessa ab inimicis, bona adempta,
1682 XXXVIII| officio simulato officis et obstas? Recede de medio; per alium
1683 XIII | existimare possum, quae obstent hoc tempore Sex. Roscio,
1684 L | commodis officio? quid tibi obsto? Si spoliorum causa vis
1685 XXXVII | ergo dubium est quin ei obtulerint hanc praedam Chrysogono
1686 XIII | reperietur in eum, qui mortem obtulerit parenti? Pro quo mori ipsum,
1687 XLV | praedia praediis] Praediis, occasione, quem ad modum dicimus:
1688 XXXV | nullum modum esse hominis occidendi quo ille non aliquot occiderit,
1689 XXXIII | conducebantur ut aliquem occiderent. Si eos putas qui alienum
1690 XXIX | ut homines volgo impune occiderentur; qua re hoc tu propter multitudinem
1691 XLIII | ADVERSARIORUM PRAESIDIIS OCCISI SUNT. Dum praesidia ulla
1692 XLII | Chrysogonus suine malefici occultandi causa quaestionem de eis
1693 XXXIV | socii tui fugerent ac se occultarent, ut hoc iudicium non de
1694 XXXVI | accedit quod paulo tamen occultior atque tectior vestra ista
1695 XXXIII | eorum qui in bonis erant occupati, aut eorum qui ab eis conducebantur
1696 VIII | cum praesertim tam multi occupationem eius observent tempusque
1697 XXXII | Dum is in aliis rebus erat occupatus qui summam rerum administrabat,
1698 XXXVII | nihil est quod suspicione occupetis.~Non enim ego ita disputabo:
1699 XX | estis ut etiam Kal. omnis oderitis ita vehementer ad caput
1700 XVI | Verum homines notos sumere odiosum est, cum et illud incertum
1701 L | neque metuere potes neque odisse debes nec quicquam iam habere
1702 XIV | Pater igitur amens, qui odisset eum sine causa quem procrearat?
1703 XXIX | confugere posses; ubi scopulum offendis eius modi ut non modo ab
1704 XXXI | modo ostenderes sed etiam offerres. Inimicitias tibi fuisse
1705 XXXVIII| conversurus es? cur mihi te offers ac meis commodis officio
1706 II | Sex. Rosci obstare atque officere videatur, deleatis ex animo
1707 XXXVIII| commune commodum mutuis officiis gubernetur.~Quid recipis
1708 XLVI | habenda est potius quam officina nequitiae ac deversorium
1709 I | omnibus? Minime. An tanto officiosior quam ceteri? Ne istius quidem
1710 XXXVIII| commodis officio simulato officis et obstas? Recede de medio;
1711 XXXII | mederentur; qui, tamquam si offusa rei publicae sempiterna
1712 XLVIII | eos gravius quicquam ne ominis quidem causa dicere, unum
1713 XXXVII | concupiscere hominis ignoti quem omino numquam viderat? Soletis,
1714 | omne
1715 XXXII | ita ruebant in tenebris omniaque miscebant; a quibus miror
1716 IV | perferre non potero, opprimi me onere offici malo quam id, quod
1717 IV | sapientiaque vestra fretus plus oneris sustuli quam ferre me posse
1718 XLI | hos versari, homines paene operarios, ex Amerina disciplina patris
1719 XLIX | liceat innocenti amicorum opibus vitam in egestate degere.~
1720 III | tempore pugnatur, ut ad illam opimam praeclaramque praedam damnatio
1721 XXI | auderet hoc tempore? Haec te opinio falsa in istam fraudem impulit;
1722 XV | consuetudinem hominum contraque opiniones omnium.~
1723 X | desperatoque ab omnibus opitulata est. Eius virtute, fide,
1724 XXVII | conlocutum esse, numquam in oppido constitisse.~Qua in re praetereo
1725 XVIII | inibat. Quippe, qui ne in oppidum quidem nisi perraro veniret.
1726 XXIV | conscii, tempus idoneum, locus opportune captus ad eam rem; paene
1727 X | recepit domum hospitique oppresso iam desperatoque ab omnibus
1728 XLVII | restitutus sed subactus oppressusque populus Romanus est.~Verum
1729 XIII | tempore exstinguere atque opprimere debetis.~Occidisse patrem
1730 IV | si perferre non potero, opprimi me onere offici malo quam
1731 XLI | quo studiosius ab istis opprimitur et absconditur, eo magis
1732 XLI | neque purgo; quod a vobis oppugnari video ne in quaestionem
1733 XXXVIII| supponitur; quam qui laedit, oppugnat omnium commune praesidium
1734 XV | municipiis rusticanis, nonne optatissimum sibi putant esse filios
1735 XI | condicionem misero ferunt, ut optet, utrum malit cervices T.
1736 XLIX | Romano debet esse, tum vero optimo et nobilissimo cuique meam
1737 XXXVIII| violarit et imminuerit, virum optimum esse eum iudicatote.~Impedimento
1738 XXIV | immortalium iussis atque oraculis id fecisse dicantur, tamen
1739 XLIX | nobilissimo cuique meam orationem gratissimam esse oportet.
1740 XL | eius malitiam non viderunt, orationi vanae crediderunt. Itaque
1741 I | sit, quod, cum tot summi oratores hominesque nobilissimi sedeant,
1742 XII | ingenium patroni requirit aut oratoris eloquentiam magno opere
1743 XLIX | omnibus commodis dicit. Rogat oratque te, Chrysogone, si nihil
1744 XLV | solus rem publicam regeret orbemque terrarum gubernaret imperique
1745 XXXVI | declarat tertiam partem orbis terrarum se subegisse tamen,
1746 XI | unde potissimum, iudices, ordiar aut quod aut a quibus auxilium
1747 XLVIII | Laudabunt omnes, si recte et ordine iudicaris.~Dum necesse erat
1748 XV | praesertim homines illius ordinis ex municipiis rusticanis,
1749 VI | frequens atque in foro et in ore omnium cotidie versabatur,
1750 IX | istorum scelere et iniuriis, orent, ut et illius mortui famam
1751 XXXIV | venit enim mihi in mentem oris tui. Tene, cum ceteri socii
1752 XLVII | resistetis, verum etiam ornabitur.~
1753 XLIX | autem victoria nobilium ornamento atque emolumento rei publicae
1754 LI | impedimento est aetas et pudor qui ornat aetatem causam mihi tradidit
1755 III | ut spoliis ex hoc iudicio ornati auctique discedant?~
1756 L | clarissimum, amplissimos patruos, ornatissimum fratrem haberet, tamen,
1757 XII | vir sanctissimus atque ornatissimus nostrae civitatis, de cuius
1758 XL | hoc est praemiis sceleris, ornatus. In eius modi vita, iudices,
1759 IV | pericula. Quapropter vos oro atque obsecro, iudices,
1760 XXXI | accusatoribus sederes atque os tuum non modo ostenderes
1761 XXVI | ita moriuntur ut eorum ossa terra non tangat, ita iactantur
1762 XXII | tum singularis audacia ostendatur necesse est, neque audacia
1763 XXXI | sederes atque os tuum non modo ostenderes sed etiam offerres. Inimicitias
1764 VII | ante e corpore extractum ostenderet.~Quadriduo quo haec gesta
1765 V | qui vester animus sit, ostendetis, eo prorumpere hominum cupiditatem
1766 L | filium studes perdere, nonne ostendis id te vereri quod praeter
1767 XXXVIII| provideat ne palam res agatur, ostendit, si sublata sit venditio
1768 XXIX | potes ostendere. Ego contra ostendo non modo nihil eorum fecisse
1769 XXIII | iudicibus esset factum aperto ostio dormientis eos repertos
1770 XLIII | omnes recesserunt, in summo otio rediens a cena Romae occisus
1771 VIII | instare, praeparet, cum et pacis constituendae rationem et
1772 XLVI | Alter tibi descendit de Palatio et aedibus suis; habet animi
1773 XLV | dixit Erucius . . .~In vico Pallacinae]Locus ubi cenaverat Roscius.
1774 VII | esset, occiditur ad balneas Pallacinas rediens a cena Sex. Roscius.
1775 VI | eius modi: Alter plurimarum palmarum vetus ac nobilis gladiator
1776 XL | tantulum de arte concedere? Par est avaritia, similis improbitas,
1777 IX | vitae huiusce Sex. Rosci parare neque sese arbitrari posse
1778 XXIX | quoque nos, ut in ipsa causa, paratiores reperiet quam putabat.~
1779 XXVI | praeesset, tamen diligentius paratiusque venisses. ~Utrum quid agatur
1780 XXX | viderimus, si, quem ad modum paratum esse audio, testis prodierit;
1781 XXXIV | parte quod salva fide possim parcere, rursus immuto voluntatem
1782 XIX | peccata fili quibus incensus parens potuerit animum inducere
1783 XXV | constituisset in eum qui parentem necasset, respondit se id
1784 XXIV | Accedat huc oportet odium parentis, animadversionis paternae
1785 XXIV | Furiae quae dies noctesque parentium poenas a consceleratissimis
1786 XXV | violaret audacia, supplicium in parricidas singulare excogitaverunt
1787 XXIV | ut, nisi paene manifestum parricidium proferatur, credibile non
1788 LI | iudices, pro hac nobilitate pars maxima civitatis in armis
1789 XXVII | rustica quam tu agrestem vocas parsimoniae, diligentiae, iustitiae
1790 XLII | est, et in audaciam cuius partes Rosciis impositae sunt.
1791 XLVII | arbitror meque in eo studio partium fuisse confiteor. Sin autem
1792 XXII | cum etiam feras inter sese partus atque educatio et natura
1793 XLVI | composito et dilibuto capillo passim per forum volitet cum magna
1794 VII | sex et quinquaginta milia passuum cisiis pervolavit, non modo
1795 XXX | dementissimus, tamen facile me paterer vel illo ipso acerrimo iudice
1796 XXVIII | aliquotiens duos servos paternos in quaestionem ab adversariis
1797 L | tradidit nec sibi quicquam paternum ne monumenti quidem causa
1798 XXIV | magnam possidet religionem paternus maternusque sanguis; ex
1799 L | necesse est. Mea domus tibi patet, mihi clausa est; fero.
1800 XXIV | neque consistere umquam patiantur, quod ne pii quidem sine
1801 XX | videatur. ~Qua re facile omnes patimur esse quam plurimos accusatores,
1802 L | ego servum habeo nullum; patior et ferendum puto. Quid vis
1803 L | liberis proscriptorum bona patria reddantur? ~Facis iniuriam,
1804 XVI | municipiis quae studia a patribus familias maxime laudentur;
1805 VIII | nudum eicit domo atque focis patriis disque penatibus praecipitem,
1806 IX | iter quidem ad sepulcrum patrium reliquisset, bonorum emptio
1807 XVI | intellegere posses, qui animus patrius in liberos esset, at natura
1808 XII | indigeat? Qui locus ingenium patroni requirit aut oratoris eloquentiam
1809 XXXII | forsitan propter multitudinem patronorum in grege adnumerer, te pugna
1810 II | de causis ego huic causae patronus exstiti, non electus unus,
1811 XVII | Caput XVII~Ac non modo hoc patrum voluntate liberi faciunt
1812 L | clarissimum, amplissimos patruos, ornatissimum fratrem haberet,
1813 XXXIX | et ex eo T. Roscius non paululum nescio quid in rem suam
1814 XX | tamen in eam partem potius peccant, quae est cautior. Quod
1815 XXIX | exspectatis ut illa diluam quae de peculatu ac de eius modi rebus commenticiis
1816 XL | T. Roscius non unum rei pecuniariae socium fefellit, quod, tametsi
1817 XLVII | sunt ut homines postremi pecuniis alienis locupletarentur
1818 V | tribunal tuum, M. Fanni, ante pedes vestros, iudices, inter
1819 XXXVI | quam versa et mutata in peiorem partem sint omnia. Cum de
1820 VIII | atque focis patriis disque penatibus praecipitem, iudices, exturbat,
1821 XXII | neque levi coniectura res penditur, neque testis incertus auditur,
1822 XIX | vinceret, ut amorem illum penitus insitum eiceret ex animo,
1823 XXXIV | servare ut tibi omnino non pepercerim. Cum hoc vereor et cupio
1824 XXXI | autem eum solum quem labore peperisset, is qui omnium sectorum
1825 XXII | est. Intellexi quid eum pepugisset. Iterum ac tertio nominavi.
1826 XXXIV | significat? Non quaero quis percusserit; nihil est, Glaucia, quod
1827 XXVII | Quo modo occidit? ipse percussit an aliis occidendum dedit?
1828 XXXIII | leviore nomine appellant percussores vocant, quaere in cuius
1829 XXXIV | invenio, cuius manu sit percussus non laboro. Unum hoc sumo
1830 L | hunc illius filium studes perdere, nonne ostendis id te vereri
1831 XII | potuit, ut omnis occisus perdiderit et adflixerit; quos quia
1832 XLV | nocuit, urbis delevit, fruges perdidit, quorum nihil pernicii causa
1833 XIII | perniciem profligata atque perdita? Quorum tu nihil in Sex.
1834 XLVII | contendere? quo in certamine perditi civis erat non se ad eos
1835 XXII | maleficia, cum vita hominis perditissima, tum singularis audacia
1836 XXXIX | nisi ei quem fidelem putat. Perditissimi est igitur hominis simul
1837 VIII | invadit, hunc miserum, luctu perditum, qui nondum etiam omnia
1838 XIV | neque amens pater neque perditus filius fuerit, neque odi
1839 VII | nullo negotio sit occisus, perfacile hunc hominem incautum et
1840 XLVII | auctoritas retineretur. Quae perfecta esse et suum cuique honorem
1841 IV | quod suscepi, quoad potero perferam. Quod si perferre non potero,
1842 IV | potero perferam. Quod si perferre non potero, opprimi me onere
1843 XLII | dicimus et nobis obstare et perferri nullo modo posse et a vobis,
1844 IV | impositum est aut propter perfidiam abicere aut propter infirmitatem
1845 XL | audacter, multa improbe, multa perfidiose facta videbitis, ibi scelus
1846 XL | initio proditor fuit, deinde perfuga, qui primo sociorum consilia
1847 LII | sanguis praebitus sit, unum perfugium, iudices, una spes reliqua
1848 XXIX | adsequi velle, nos iudicio perfundere, accusare autem eos ipsos
1849 IV | adversariorum et Sex. Rosci pericula. Quapropter vos oro atque
1850 XI | undique omnes minae, terrores periculaque impendeant omnia, succurram
1851 VIII | redirent ac iam defunctos sese periculis arbitrarentur, nomen refertur
1852 XXXVII | gratias agi, denique, ut perliberaliter ageretur, honoris aliquid
1853 XXXVI | tibi desis; tua quoque res permagna agitur. Multa scelerate,
1854 XXIV | non potest verum usque eo permanat ad animum ut summus furor
1855 XLII | cuius tota argumentatio permissa Erucio est, et in audaciam
1856 LI | sectorum sententiis iudicum permitteretur. Nimirum, iudices, pro hac
1857 XXVIII | de morte patris potestas permittitur, an ab eis qui quaestionem
1858 XXXIII | absum ab eius modi crimine. Permulta sunt quae dici possunt qua
1859 XXXIII | Video igitur causas esse permultas quae istum impellerent;
1860 XXXII | ibi quam plurimos esse ubi permulti observandi multaque servanda
1861 XVII | voluntate liberi faciunt sed permultos et ego novi et, nisi me
1862 XLV | fruges perdidit, quorum nihil pernicii causa divino consilio sed
1863 XIII | resistere et hominum eius modi perniciosam atque intolerandam potentiam
1864 XLI | aliquid, quod si dixerint perniciosum vobis futurum sit. In dominos
1865 XXII | Caput XXII~ Peroravit aliquando, adsedit; surrexi
1866 XLVIII | volunt ei qui reciperarunt in perpetuum poterunt obtinere; sin has
1867 XVIII | ne in oppidum quidem nisi perraro veniret. Domum suam istum
1868 XXX | invitum facere, quod non persequar longius quam salus huius
1869 XLVI | conviviis tota vicinitas personet. In hac vita, iudices, quos
1870 XVI | nostros mores in alienis personis expressamque imaginem vitae
1871 XIV | quoque iustam et magnam et perspicuam fuisse. Nam ut illud incredibile
1872 XXXV | accommodetis! Profeto non tam perspicue nos istorum maleficia videremus,
1873 XXXI | cui bono fuisset, sed eo perspicuo crimen et suspicionem potius
1874 XXXII | transire ac tantum modo perstringere unam quamque rem, ut omnes
1875 II | adfero et, quo modo mihi persuadeo, aliquanto aequiorem.~
1876 XXVII | conlocutus est? quo modo persuasit? Pretium dedit; cui dedit?
1877 XXIV | scelerateque commiserint agitari et perterreri Furiarum taedis ardentibus.
1878 IX | pollicerentur.~Usque adeo autem ille pertimuerat, ut mori mallet, quam de
1879 XXIX | ad eum qui causam dicit pertinebant; de quibus quoniam verbo
1880 XXXIV | coieras, ad te minime omnium pertinebat? Sua sponte Mallius nuntiat.
1881 XLIV | huius vitae casum causamque pertinent et quid hic pro se dici
1882 XXVII | vestigiis ad caput malefici perveniri solet? Et simul tibi in
1883 XXX | virtute in altiorem locum pervenit; non qui ascendit per alierius
1884 LIII | quem in locum rem publicam perventuram putetis!~Homines sapientes
1885 XXXV | non orat ut eam noctem pervigilet, ut honoris sui causa laboret,
1886 VII | quinquaginta milia passuum cisiis pervolavit, non modo ut exoptatum inimico
1887 XXII | bonorum emptionem, vexari pessime societatem, gratiam potentiamque
1888 XI | quod aut a quibus auxilium petam? Deorumne immortalium, populine
1889 IX | homines nobilis adlegat, qui peterent, ne ad Sullam adirent, et
1890 V | utimur qui causam dicimus. Petimus abs te, M. Fanni, a vobisque,
1891 I | quod a ceteris forsitan ita petitum sit, ut dicerent, ut utrumvis
1892 III | III~Primum a Chrysogono peto, ut pecunia fortunisque
1893 XXXII | non est volneratus ferro Phrygio?"~Non necesse est omnis
1894 XLVI | quid stragulae vestis, quid pictarum tabularum, quid signorum,
1895 XIII | dicitur, voltu saepe laeditur pietas, quod supplicium satis acre
1896 XXIV | umquam patiantur, quod ne pii quidem sine scelere esse
1897 L | fuit tam nefarius, quis pirata tam barbarus ut, cum integram
1898 XLVI | artis volgaris, coquos, pistores, lecticarios; animi et aurium
1899 XLVI | quid in hac parte mihi non placeat, vituperare; non enim vereor
1900 II | in alienam pecuniam tam plenam atque praeclaram nullo iure
1901 X | dari, consilium ceperunt plenum sceleris et audaciae, ut
1902 XXXVII | plerumque indicant, per eos plerique produntur. Hic nihil est
1903 XXXVII | municipem aut vicinum; ei plerumque indicant, per eos plerique
1904 XLIII | attinet, sed alii quoque plures laesos se putent. Tametsi
1905 XLII | quibus, si coepero dicere, pluribus verbis sit disserendum,
1906 VI | homines eius modi: Alter plurimarum palmarum vetus ac nobilis
1907 XVI | meos qui suos liberos quos plurimi faciunt agricolas adsiduos
1908 XIV | esse patri a filio sine plurimis et maximis causis, sic hoc
1909 XXXIX | adfecerit, qua is tandem poena adficietur aut quo iudicio
1910 XXV | potuisset, ei magnitudine poenae a maleficio summoverentur.
1911 XXIV | dies noctesque parentium poenas a consceleratissimis filiis
1912 XXIV | XXIV~Videtisne quos nobis poetae tradiderunt patris ulciscendi
1913 XVI | conficta arbitror esse a poetis ut effictos nostros mores
1914 XXVIII | ut servos in quaestionem polliceatur, id Sex. Roscio facere non
1915 VII | ad eam rem operam suam pollicentur.~Ne diutius teneam, iudices,
1916 IX | quae vellent, esse facturum pollicerentur.~Usque adeo autem ille pertimuerat,
1917 XXVIII | audacia tum me dicturum pollicitus sum, cum Eruci crimina diluissem.~
1918 XXVI | delati essent in mare, ipsum polluerent quo cetera quae violata
1919 XXXIX | legationis ipsius caerimoniam polluerit maculaque adfecerit, qua
1920 XXIII | humana iura scelere nefario polluisset, somnum statim capere potuisset,
1921 XXXVI | scelus ante omnium oculos poneret. Alter, si dis immortalibus
1922 L | emptionis tuae in huius exitio ponis quam in eis rebus quas L.
1923 XXXV | maiorum minorem annis LX de ponte in Tiberim deiecerit. Quae,
1924 XIII | audaciae partis Roscii sibi poposcerunt, Chrysogonus autem, is qui
1925 XI | petam? Deorumne immortalium, populine Romani, vestramne, qui summam
1926 XLIX | emolumento rei publicae populoque Romano debet esse, tum vero
1927 LIII | nemo est quin intellegat populum Romanum qui quondam in hostis
1928 XIII | si quando auditum sit, portenti ac prodigi simile numeretur,
1929 XXII | suspicionibus ipsa natura; portentum atque monstrum certissimum
1930 XXIX | servorum nomen, quo quasi in portum reiectus a ceteris suspicionibus
1931 V | accusant ei, quos populus poscit, causam dicit is, qui unus
1932 XLII | leviter, iudices, attigi, quae posita sunt in suspicionibus de
1933 XXXV | redeuntem a cena videtis, non positas insidias, non impetum repentinum?
1934 L | cum eo cuius ante praedia possedisti quam ipsum cognosti? si
1935 XI | inimicis, bona adempta, possessa, direpta, fili vita infesta,
1936 IX | bonorum emptio flagitiosa, possessio, furta, rapinae, donationes.
1937 XLV | genera, quod habeat pluris possessiones, mancipia, quae omnia dicit
1938 XXXVI | quibus agitur emptor atque possessor est et eum hominem occidendum
1939 L | Caput L~Praedia mea tu possides, ego aliena misericordia
1940 XI | expulistis, patrimonium meum possidetis. Quid voltis amplius? Etiamne
1941 | postquam
1942 XLVII | arma sumpta sunt ut homines postremi pecuniis alienis locupletarentur
1943 XLI | Res porro abs te eius modi postulabatur ut nihil interesset, utrum
1944 XXX | salus huius et mea fides postulabit.~Causam tu nullam reperiebas
1945 III | severitatem, ab his hoc postulare homines sicarios atque gladiatores,
1946 II | Si vobis aequa et honesta postulatio videtur, iudices, ego contra
1947 II | iudices, ego contra brevem postulationem adfero et, quo modo mihi
1948 XLI | Dixi iam antea saepe numero postulatos esse ab istis duos servos
1949 XXVIII | adversariis Sex. Roscius postulavit; meministisne T. Roscium
1950 XXVIII | ut ex eis quaeratur ego postulo, hic orat atque obsecrat.~
1951 XLVIII | Chrysogonus? hicne etiam potens esse volt? O rem miseram
1952 XLVI | ut se solum beatum, solum potentem putet. Quae vero efficiat
1953 XIII | perniciosam atque intolerandam potentiam primo quoque tempore exstinguere
1954 II | dicit emisse adulescens vel potentissimus hoc tempore nostrae civitatis,
1955 XXXVIII| quod ex ipsis cognoscere poteritis, si accusator voluerit testimonium
1956 XXXVII | acceperit oculis cernetis, poteritisne dubitare, iudices, qui indicarit?
1957 XLVIII | reciperarunt in perpetuum poterunt obtinere; sin has caedis
1958 LIII | sapientes et ista auctoritate et potestate praeditos qua vos estis
1959 XXVIII | etiam nunc, iudices, si potestis, a quo sit Sex. Roscius
1960 XXV | Atheniensium, dum ea rerum potita est, fuisse traditur; eius
1961 LII | ac sicarii iugulare non potuissent? Solent hoc boni imperatores
1962 XXIX | sicariorum nullo negotio facere potuisti. Interdum mihi videris,
1963 XLVI | omnis despiciat, ut hominem prae se neminem putet, ut se
1964 XX | mordere possunt. Cibaria vobis praeberi videmus; vos autem maxime
1965 LII | etiam crudelitati sanguis praebitus sit, unum perfugium, iudices,
1966 IV | iam antea populo Romano praebuisti, cum huic eidem quaestioni
1967 XL | maxime quae difficillime praecaventur. Tecti esse ad alienos possumus,
1968 VIII | patriis disque penatibus praecipitem, iudices, exturbat, ipse
1969 II | pecuniam tam plenam atque praeclaram nullo iure invaserit, quoniamque
1970 III | pugnatur, ut ad illam opimam praeclaramque praedam damnatio Sex. Rosci
1971 XIII | videantur! Etenim si, id quod praeclare a sapientibus dicitur, voltu
1972 XLVI | ut qui praetereuntes quid praeco enumeraret audiebant fundum
1973 XXXVII | Chrysogono qui ab eo partem praedae tulerunt?~Age nunc ex ipsius
1974 LIII | auctoritate et potestate praeditos qua vos estis ex quibus
1975 XVII | videtur qui huic nullum praedium reliquit, et artificium
1976 VI | nam patrimonium domestici praedones vi ereptum possident, fama
1977 XVIII | consules fierent. Etenim qui praeesse agro colendo flagitium putes,
1978 IV | huic eidem quaestioni iudex praeesses, talem te et nobis et rei
1979 XXVI | eique iudicio Chrysogonus praeesset, tamen diligentius paratiusque
1980 XXX | videbatur. Ego, quamquam praeest huic quaestioni vir et contra
1981 XXXI | magis occultatur.~Avaritiam praefers qui societatem coleris de
1982 XLV | venierint quae dies in lege praefinita est, deinde cur tantulo
1983 XV | non modo colendis praediis praefuisse sed certis fundis patre
1984 XXXIV | societatem neque sceleris neque praemi cum homine ullo coieras,
1985 VIII | quae videntur instare, praeparet, cum et pacis constituendae
1986 I | sum cupidus, ut aliis eam praereptam velim. Quae me igitur res
1987 XLIII | PRAESIDIIS OCCISI SUNT. Dum praesidia ulla fuerunt, in Sullae
1988 XXV | in re quantum prudentia praestiterint eis qui apud ceteros sapientissimi
1989 XIX | Verum concedo tibi ut ea praetereas quae, cum taces, nulla esse
1990 XLVI | nuper mercatus est ut qui praetereuntes quid praeco enumeraret audiebant
1991 VIII | eodem tempore et ea, quae praeterita sunt, reparet et ea, quae
1992 V | omnes hanc quaestionem te praetore manifestis maleficiis cotidianoque
1993 XXXIV | quae necessitas eum tanta premebat ut, si sua sponte iter Ameriam
1994 XXXII | proeliis avocabat, postremo Priamum ipsum senem, Antistium quem
1995 XIII | modo de omnibus, ideo quod prima illa res ad meum officium
1996 IX | decretum statim fit, ut decem primi proficiscantur ad L. Sullam
1997 XXXVIII| Caput XXXVIII~Venit in decem primis legatus in castra Capito.
1998 XXIX | multitudinem in qua ipsi duces ac principes erant huic crimini putabunt
1999 LIII | instaurata esse videatur. Illam priorem quae facta est in eos qui
2000 LII | quae rei publicae, vestra pristina bonitas et misericordia.
|