bold = Main text
     Cap.                                           grey = Comment text

2501 IV     |       impedimento. Huc accedit summus timor, quem mihi natura pudorque
2502 XLV    |         dicebat Cbrysogonus: Non quia timui ne mihi tollerentur bona
2503 VI     |               quique ante hanc pugnam tiro esset quod sciam, facile
2504 XLVI   |             volitet cum magna caterva togatorum videtis, iudices; videtis
2505 LII    |   proscriptorum liberi quavis ratione tollantur, et eius rei initium in
2506 II     |            suspicionem omnem metumque tollatis; sese hoc incolumi non arbitratur
2507 XLV    |                Non quia timui ne mihi tollerentur bona Rosci ideo eius praedia
2508 X      |            fore, ut hic nullo negotio tolleretur, cum ab nullo defensus esset.~
2509 VII    |             et Romae ignotum de medio tolli posse; ad eam rem operam
2510 LIII   |            crudelitate laborare. Hanc tollite ex civitate, iudices, hanc
2511 XV     |              gratia colenda ac tuenda tradiderat? Quid? hoc patres familiae
2512 XXV    |              rerum potita est, fuisse traditur; eius porro civitatis sapientissimum
2513 XXII   |              defendi intellegis, quos tradituros sperabas vides iudicare,
2514 IX     |       exempturum, praedia vacua filio traditurum, cumque id ita futurum T.
2515 VIII   |          nobilissima Capitoni propria traduntur, quae hodie possidet; in
2516 XXXVIII|            Recede de medio; per alium transigam. Suscipis onus offici quod
2517 XXXIX  |         mandavisset ut cum Chrysogono transigeret atque decideret, inque eam
2518 LI     |        gerenda sunt, ea per Caeciliam transiguntur, fori iudicique rationem
2519 XXXII  |              modum ante dixi, leviter transire ac tantum modo perstringere
2520 XLV    |             in Veientanam ideo de his transtuli. Manu praedia praediis]
2521 XXXII  |           fecit. Multos caesos non ad Trasumennum lacum, sed ad Servilium
2522 XIII   |                            Caput XIII~Tres sunt res, quantum ego existimare
2523 XVI    |       proferre, ne longius abeam, vel tribulis vel vicinos meos qui suos
2524 V      |          verum etiam hic in foro ante tribunal tuum, M. Fanni, ante pedes
2525 XXVII  |               venit neque umquam plus triduo fuit? ubi eos convenit?
2526 V      |            ibidem ante oculos vestros trucidetur; denique accusant ei, quos
2527        | tuae
2528 XV     |            supplici gratia colenda ac tuenda tradiderat? Quid? hoc patres
2529        | tuis
2530 XXXVII |              qui ab eo partem praedae tulerunt?~Age nunc ex ipsius Chrysogoni
2531 VI     |               fautor fuisset, tum hoc tumultu proximo, cum omnium nobilium
2532        | tunc
2533 XXXIX  |              qui mandatum neglexerit, turpissimo iudicio condemnetur necesse
2534 XXIV   |             poetae tradiderunt patris ulciscendi causa supplicium de matre
2535 XLIII  |            OCCISI SUNT. Dum praesidia ulla fuerunt, in Sullae praesidiis
2536 XLIV   |               laborat de pecunia, non ullius rationem sui commodi ducit;
2537 XLVI   |         praeterea praedia neque tamen ullum nisi praeclarum et propinquum.
2538 XXII   |                Postea homines cursare ultro et citro non destiterunt,
2539 XVI    |              et considera non modo in Umbria atque in ea vicinitate sed
2540        | unam
2541 XI     |             suscepi, Iicet, hercules, undique omnes minae, terrores periculaque
2542 XIV    |           quae tanta vitia fuerint in unico filio, qua re is patri displiceret.
2543 XLVII  |        locupletarentur et in fortunas unius cuiusque impetum facerent,
2544 XIII   |          facinus atque eius modi, quo uno maleficio scelera omnia
2545 XLI    |              credo; litteris eorum et urbanitate Chrysogonus ducitur ut inter
2546 XXXI   |            modo subsellia verum etiam urbem ipsam reformidet, postremo,
2547 XVIII  |              quibus rebus et agris et urbibus et nationibus rem publicam
2548 XLV    |             frigore hominibus nocuit, urbis delevit, fruges perdidit,
2549 XV     |   nugatoriaque accusatione, idem mihi usu venit in causa optima. Ille
2550 XXXI   |            iudices, ut hoc dubitemus, uter potius Sex. Roscium occiderit,
2551 XXVI   |              attigissent immanioribus uteremur; non sic nudos in flumen
2552 L      |           fero. Familia mea maxima tu uteris, ego servum habeo nullum;
2553 XXXVIII|            alius in alia est re magis utilis. Idcirco amicitiae comparantur
2554 XX     |                condemnari non potest; utilius est autem absolvi innocentem
2555 XXXVI  |             muto neque teste quisquam utitur eo qui de accusatoris subsellio
2556 XXV    |             leges quibus hodie quoque utuntur scripserit.~Is cum interrogaretur
2557 XXXIV  |              Ameriae Sex. Rosci domus uxor liberique essent, cum tot
2558 V      |                                 Caput V~Quanta multitudo hominum
2559 IX     |           tabulis exempturum, praedia vacua filio traditurum, cumque
2560 XIX    |               Remmiam putares aliquid valere oportere.~
2561 XLIII  |               proscriptione est, sive Valeria est sive Cornelia non enim
2562 XXII   |               vis humanitatis; multum valet communio sanguinis; reclamitat
2563 XL     |       malitiam non viderunt, orationi vanae crediderunt. Itaque nunc
2564 XLVI   |         Familiam vero quantam et quam variis cum artificiis habeat quid
2565 XLVI   |             propinquum. Domus referta vasis Corinthiis et Deliacis,
2566 XX     |               Kal. omnis oderitis ita vehementer ad caput adfigent ut postea
2567 XLVII  |             redditum gaudeo, iudices, vehementerque laetor eaque omnia deorum
2568 XLV    |        mariaque reguntur saepe ventis vehementioribus aut immoderatis tempestatibus
2569 XLV    |             sed, quia aedificabam, in Veientanam ideo de his transtuli. Manu
2570 XVI    |       adulescentem an aliquem ex agro Veienti nominem. Etenim haec conficta
2571 II     |              modum consuerunt, causam velint dicere. Quod adhuc vos ignorare
2572 XVI    |             cum et illud incertum sit velintne ei sese nominari, et nemo
2573 L      |               tanta calamitate adfici velis, si tibi omnia sua praeter
2574 XXIX   |              mercede duas res adsequi velle, nos iudicio perfundere,
2575 XXXV   |           quod Capitonem primum scire vellet? Nescio, nisi hoc video,
2576        | velut
2577 VIII   |           reliqua constituta auctione vendebat.~
2578 XXXVIII|              ostendit, si sublata sit venditio bonorum, illum pecuniam
2579 X      |         gratiam defuturos; de bonorum venditione et de ista societate verbum
2580 XLIV   |           quam ad diem proscriptiones venditionesque fiant, nimirum Kalendas
2581 XXXII  |              qui inter sicarios et de veneficiis accusabant; qui omnes, quod
2582 XXXV   |       occiderit, multos ferro, multos veneno. Habeo etiam dicere quem
2583 XXXIV  |            nuntiaret? Cuius rei causa venerat Ameriam? Non possum ,inquit
2584 XXI    |             vobis suspicari in mentem venerit. Cum hoc modo accusas, Eruci,
2585 IV     |                ut attente bonaque cum venia verba mea audiatis.~Fide
2586 XXVIII |               patris morte quaeratur? Veniam, neque ita multo postea,
2587 XVI    |           tibi videtur, ut ad fabulas veniamus, senex ille Caecilianus
2588 XIX    |            qua de causa huic inimicus venias; sciunt huiusce pecunia
2589 XXVI   |               diligentius paratiusque venisses. ~Utrum quid agatur non
2590 XXXIV  |         Ameriam non huiusce rei causa venisset, casu accidit ut id quod
2591 XI     |       subsellia cum ferro atque telis venistis, ut hic aut iuguletis aut
2592 IX     |         decurionum.] Legati in castra veniunt. Intellegitur, iudices,
2593 XLV    |               mariaque reguntur saepe ventis vehementioribus aut immoderatis
2594 XVIII  |             aut sibi iucundius aut re vera honestius facere posset.~
2595 IV     |             attente bonaque cum venia verba mea audiatis.~Fide sapientiaque
2596 XLVIII |       hercules hoc indigne fero, quod verear ne quid possit, verum quod
2597 XX     |             si voletis, etiam tum cum verisimile erit aliquem commisisse,
2598 XXX    |             ille quem populus Romanus verissimum et sapientissimum iudicem
2599 XV     |   argumentatio tua ab re ipsa atque a veritate. Quod consuetudine patres
2600 XVI    |             nunc, refer animum sis ad veritatem et considera non modo in
2601 XXX    |          creabatur ideo quod, tametsi veritatis erat amicus, tamen natura
2602 XXI    |        suspicandum? Ne exheredaretur, veritus est. Audio, sed qua de causa
2603 XXXIV  |            depoposcisse ut in iudicio versarere et sederes cum accusatore?
2604 LII    |             hoc tempore in re publica versata est vestros quoque animos
2605 XIV    |               audax et saepe in caede versatus. At hoc ab accusatore ne
2606 V      |                nisi in hac causa, qui vester animus sit, ostendetis,
2607 XXVII  |              quantum dedit? Nonne his vestigiis ad caput malefici perveniri
2608 XXXII  |              ne quod iudiciorum esset vestigium non subsellia quoque esse
2609 L      |           vero nescias hunc et ali et vestiri a Caecilia Baliarici filia,
2610 XLVI   |               argenti, quid stragulae vestis, quid pictarum tabularum,
2611 LIII   |       suscipitis et eam ad rem operam vestram profitemini, si idcirco
2612 XI     |         immortalium, populine Romani, vestramne, qui summam potestatem habetis,
2613 XX     |           neminem alium nisi fortunas vestras accusare possitis.~
2614 XVI    |              ea vicinitate sed in his veteribus municipiis quae studia a
2615 XLIX   |             fortunas vitasque nostras vexare possent?~Si id actum est,
2616 XXII   |            aperiri bonorum emptionem, vexari pessime societatem, gratiam
2617 XXIV   |           fraus et suus terror maxime vexat, suum quemque scelus agitat
2618 XLVIII |            versabatur, nunc vero quam viam munitet et quod iter adfectet
2619 XXXVIII|       possumus, in eis operae nostrae vicaria fides amicorum supponitur;
2620 XXII   |             tantum immanitate bestias vicent ut, propter quos hanc suavissimam
2621 XLVII  |        defendisse ut ei vincerent qui vicerunt. Quis enim erat qui non
2622 XLVI   |           nocturnisque conviviis tota vicinitas personet. In hac vita, iudices,
2623 VI     |            municipi, verum etiam eius vicinitatis facile primus, tum gratia
2624 XVI    |               abeam, vel tribulis vel vicinos meos qui suos liberos quos
2625 XXXVII |         aliquem dixisse municipem aut vicinum; ei plerumque indicant,
2626 XXVII  |             non potes. Tametsi statim vicisse debeo, tamen de meo iure
2627 XLV    |             se dixit Erucius . . .~In vico Pallacinae]Locus ubi cenaverat
2628 XXXV   |               acerbissimi nefariaeque victoriae nuntium? non orat ut eam
2629 XLVI   |       existimet me causam nobilitatis victoriamque voluisse laedere. Tametsi
2630 XXVII  |               in rusticis moribus, in victu arido, in hac horrida incultaque
2631 XXVIII |             servos habetis; unus puer victus cotidiani administer ex
2632 XXXVI  |            quod dicas? mihi ausculta: vide ne tibi desis; tua quoque
2633 XXXVI  |            contra vosmet ipsos facere videamini?~Age nunc illa videamus,
2634 XIX    |            saltem commode ut ne plane videaris id facere quod aperte facis,
2635 XXIX   |           modo ab hoc crimen resilire videas verum omnem suspicionem
2636 XI     |              animo est, qui, haec cum videat, tacere ac neglegere possit?
2637 LII    |             maleficium pertineat, cum videatis ex altera parte sectorem,
2638 XL     |                multa perfidiose facta videbitis, ibi scelus quoque latere
2639        | videlicet
2640 XXXV   |               audistis cernere oculis videmini, iudices? non illum miserum,
2641 XIX    |              Sex. Roscio nullas esse; vident omnes qua de causa huic
2642 XXXVII |             ignoti quem omino numquam viderat? Soletis, cum aliquid huiusce
2643 IX     |              audere omnia mallet quam videre in Sex. Rosci, viri optimi
2644 XXXI   |            XXXI~In hac enim causa cum viderent illos amplissimam pecuniam
2645 XLVII  |                Quis enim erat qui non videret humilitatem cum dignitate
2646 XXII   |        attendere, populo rem indignam videri.~Quae quoniam te fefellerunt,
2647 XXX    |          profiteris. De Capitone post viderimus, si, quem ad modum paratum
2648 XXIX   |               potuisti. Interdum mihi videris, Eruci, una mercede duas
2649 XL     |          debuerunt, eius malitiam non viderunt, orationi vanae crediderunt.
2650 XXIV   |                            Caput XXIV~Videtisne quos nobis poetae tradiderunt
2651 XXXII  |               lacum, sed ad Servilium vidimus.~"Quis ibi non est volneratus
2652 XXI    |               considerare. Credo, cum vidisset qui homines in hisce subselliis
2653 XII    |             Quo populus Romanus nihil vidit indignius nisi eiusdem viri
2654 XLVIII |              nostri isti nobiles nisi vigilantes et boni et fortes et misericordes
2655 VII    |                                 Caput VII~Nam cum hic Sex. Roscius
2656 VIII   |                                 Caput VIII~Cum nulla iam proscriptionis
2657 XXVI   |           putantur; denique nihil tam vile neque tam volgare est cuius
2658 XV     |               tantum modo aleretur ad villam, ut commodis omnibus careret?
2659 XLVII  |               maxime defendisse ut ei vincerent qui vicerunt. Quis enim
2660 XIX    |             inducere ut naturam ipsam vinceret, ut amorem illum penitus
2661 LI     |         periculo temptatur haec omnes vindicarent, consistere me hercule vobis
2662 XLII   |            modo infirmari verum etiam vindicari oportere.~Ego sic existimo,
2663 V      |               quam acerrime maleficia vindicetis, ut quam fortissime hominibus
2664 XXV    |            sanctum quod non aliquando violaret audacia, supplicium in parricidas
2665 XXXVIII|            eius scelus atque perfidia violarit et imminuerit, virum optimum
2666 XXXIX  |            quod duas res sanctissimas violat, amicitiam et fidem. Nam
2667 XXVI   |            polluerent quo cetera quae violata sunt expiari putantur; denique
2668 II     |               sunt sexagiens, quae de viro fortissimo et clarissimo
2669 XLIV   |               initio et ipsius eximia virtus omni tempore purgavit. Ego
2670 IX     |             IX~Quod Amerinis usque eo visum est indignum, ut urbe tota
2671 VII    |        voluntate patris rei familiari vitaeque rusticae dedisset, iste
2672 XVII   |               agrum colendum attinet, vitamque hanc rusticam, quam tu probro
2673 I      |               idcirco, quia periculum vitant.~Quid ergo? Audacissimus
2674 XLIX   |     servolique nobilium bona fortunas vitasque nostras vexare possent?~
2675 III    |    gladiatores, non modo ut supplicia vitent, quae a vobis pro maleficiis
2676 XIII   |           immanemque naturam et vitam vitiis flagitiisque omnibus deditam,
2677 XVI    |             summam laudem Sex. Roscio vitio et culpae dedisse.~
2678 XLIX   |          laedi putet, cum Chrysogonus vituperetur, is causam ignorat, se ipsum
2679 XII    |               quam comperit eum posse vivere. Cum ab eo quaereretur,
2680 XXXII  |            quod ad me attinet, vellem viverent. Nihil enim mali est canes
2681 XXXIX  |             cui fama mortui, fortunae vivi commendatae sunt atque concreditae,
2682 XXVI   |             est commune quam spiritus vivis, terra mortuis, mare fluctuantibus,
2683 XXXIX  |             ignominia mortuum, inopia vivum adfecerit, is inter honestos
2684 X      |             factum est, ut hic potius vivus in reos quam occisus in
2685 XLVI   |               in Bruttiis habent unde vix ter in anno audire nuntium
2686 V      |           Petimus abs te, M. Fanni, a vobisque, iudices, ut quam acerrime
2687 XVIII  |               istum non fere quisquam vocabat. Nec mirum, qui neque in
2688 XXXIII |          nomine appellant percussores vocant, quaere in cuius fide sint
2689 XXI    |              non numquam etiam puerum vocaret, credo, cui cenam imperaret,
2690 LII    |            maiores consilium publicum vocari voluerunt praesidium sectorum
2691 XXVII  |              rustica quam tu agrestem vocas parsimoniae, diligentiae,
2692 XIII   |          audaciam eius, qui in crimen vocetur, singularem ostendere et
2693 IV     |           conqueri neque satis libere vociferari posse intellego. Nam commoditati
2694 V      |      dignissimam sperant futuram.~Qua vociferatione in ceteris iudiciis accusatores
2695 XLVI   |              habet ut cotidiano cantu vocum et nervorum et tibiarum
2696 XXVII  |             faciam vel etiam, si quid voles, interrogandi.~Quo modo
2697 XX     |           gratissimum est. Deinde, si voletis, etiam tum cum verisimile
2698 XXVI   |              nihil tam vile neque tam volgare est cuius partem ullam reliquerint.~
2699 XLVI   |              dicam?~Mitto hasce artis volgaris, coquos, pistores, lecticarios;
2700 I      |             oratio mea exire atque in volgus emanare poterit. Deinde
2701 XLVI   |              capillo passim per forum volitet cum magna caterva togatorum
2702 XII    |         funere C. Mari ut Q. Scaevola volneraretur, vir sanctissimus atque
2703 XXXII  |            vidimus.~"Quis ibi non est volneratus ferro Phrygio?"~Non necesse
2704 XXXII  |                erant interea qui suis volneribus mederentur; qui, tamquam
2705 XI     |     patrimonium meum possidetis. Quid voltis amplius? Etiamne ad subsellia
2706 XIII   |      praeclare a sapientibus dicitur, voltu saepe laeditur pietas, quod
2707 XXXVI  |             XXXVI~Alter ex ipsa caede volucrem nuntium Armeriam ad socium
2708 XLVII  |            postea quam id quod maxime volui fieri non potuit, ut componeretur,
2709 XIX    |           inludere. Exheredare filium voluit. Quam ob causam? Nescio.
2710 XXXV   |            Veniat modo, explicet suum volumen illud quod ei planum facere
2711 X      |                                 Caput X~Quod hic simul atque sensit,
2712 XI     |                                 Caput XI~Quid primum querar aut unde
2713 XII    |                                 Caput XII~Hominem longe audacissimum
2714 XIII   |                                 Caput XIII~Tres sunt res, quantum ego
2715 XIV    |                                 Caput XIV~Patrem occidit Sex. Roscius.
2716 XIX    |                                 Caput XIX~Verum haec tu quoque intellegis
2717 XL     |                                 Caput XL~Videte iam porro cetera,
2718 XLI    |                                 Caput XLI~Etenim, quoniam fidem magistri
2719 XLII   |                                 Caput XLII~Quid igitur? Chrysogonus
2720 XLIII  |                                 Caput XLIII~Venio nunc ad illud nomen
2721 XLIV   |                                 Caput XLIV~In quem hoc dicam quaeris,
2722 XLIX   |                                 Caput XLIX~Idcircone exspectata nobilitas
2723 XLV    |                                 Caput XLV~Ego haec a Chrysogono mea
2724 XLVI   |                                 Caput XLVI~ . . . aptam et ratione
2725 XLVII  |                                 Caput XLVII~Sciunt ei qui me norunt
2726 XLVIII |                                 Caput XLVIII~Etenim qui haec vituperare
2727 XV     |                                 Caput XV~Nescio inquit quae causa
2728 XVI    |                                 Caput XVI~At enim, cum duos filios
2729 XVII   |                                 Caput XVII~Ac non modo hoc patrum voluntate
2730 XVIII  |                                 Caput XVIII~Ne tu, Eruci, accusator
2731 XX     |                                 Caput XX~Accusatores multos esse
2732 XXI    |                                 Caput XXI~Quid mihi ad defendendum
2733 XXII   |                                 Caput XXII~ Peroravit aliquando, adsedit;
2734 XXIII  |                                 Caput XXIII~Non ita multis ante annis
2735 XXIV   |                                 Caput XXIV~Videtisne quos nobis poetae
2736 XXIX   |                                 Caput XXIX~Nunc, Eruci, ad te venio.
2737 XXV    |                                 Caput XXV~Itaque cum multis ex rebus
2738 XXVI   |                                 Caput XXVI~O singularem sapientiam,
2739 XXVII  |                                 Caput XXVII~Esto, causam proferre non
2740 XXVIII |                                 Caput XXVIII~Verum haec missa facio;
2741 XXX    |                                 Caput XXX~Venio nunc eo quo me non
2742 XXXI   |                                 Caput XXXI~In hac enim causa cum viderent
2743 XXXII  |                                 Caput XXXII~Haec tu, Eruci, tot et tanta
2744 XXXIII |                                 Caput XXXIII~Video igitur causas esse
2745 XXXIV  |                                 Caput XXXIV~Videamus nunc strictim,
2746 XXXIX  |                                 Caput XXXIX~Ergo idcirco turpis haec
2747 XXXV   |                                 Caput XXXV~Etiamne in tam perspicuis
2748 XXXVI  |                                 Caput XXXVI~Alter ex ipsa caede volucrem
2749 XXXVII |                                 Caput XXXVII~Ad Volaterras in castra
2750 XXXVIII|                                 Caput XXXVIII~Venit in decem primis legatus