|
Quod si id vos suscipitis et eam ad rem
operam vestram profitemini, si idcirco sedetis ut ad vos adducantur eorum
liberi quorum bona venierunt, cavete, per deos immortalis! iudices, ne nova et
multo crudelior per vos proscriptio instaurata esse videatur. Illam priorem
quae facta est in eos qui arma capere potuerunt tamen senatus suscipere noluit,
ne quid acrius quam more maiorum comparatum est publico consilio factum
videretur, hanc vero quae ad eorum liberos atque ad infantium puerorum
incunabula pertinet nisi hoc iudicio a vobis reicitis et aspernamini, videte,
per deos immortalis! quem in locum rem publicam perventuram putetis!
Homines
sapientes et ista auctoritate et potestate praeditos qua vos estis ex quibus
rebus maxime res publica laborat, eis maxime mederi convenit. Vestrum nemo est
quin intellegat populum Romanum qui quondam in hostis lenissimus existimabatur
hoc tempore domestica crudelitate laborare. Hanc tollite ex civitate, iudices,
hanc pati nolite diutius in hac re publica versari; quae non modo id habet in
se mali quod tot civis atrocissime sustulit verum etiam hominibus lenissimis
ademit misericordiam consuetudine incommodorum. Nam cum omnibus horis aliquid
atrociter fieri videmus aut audimus, etiam qui natura mitissimi sumus
adsiduitate molestiarum sensum omnem humanitatis ex animis amittimus.
|