|
In hac enim causa cum viderent illos
amplissimam pecuniam possidere, hunc in summa mendicitate esse, illud quidem non
quaererent, cui bono fuisset, sed eo perspicuo crimen et suspicionem potius ad
praedam adiungerent quam ad egestatem. Quid si accedit eodem ut tenuis antea
fueris? quid si ut avarus? quid si ut audax? quid si ut illius qui occisus est
inimicissimus? num quaerenda causa quae te ad tantum facinus adduxerit? Quid
ergo horum negari potest? Tenuitas hominis eius modi est ut dissimulari non queat
atque eo magis eluceat quo magis occultatur.
Avaritiam praefers qui societatem coleris de municipis cognatique fortunis cum
alienissimo. Quam sis audax, ut alia obliviscar, hinc omnes intellegere
potuerunt quod ex tota societate, hoc est ex tot sicariis, solus tu inventus es
qui cum accusatoribus sederes atque os tuum non modo ostenderes sed etiam
offerres. Inimicitias tibi fuisse cum Sex. Roscio et magnas rei familiaris
controversias concedas necesse est.
Restat, iudices, ut hoc dubitemus, uter potius Sex. Roscium occiderit, is ad
quem morte eius divitiae venerint, an is ad quem mendicitas, is qui antea
tenuis fuerit, an is qui postea factus sit egentissimus, is qui ardens avaritia
feratur infestus in suos, an is qui semper ita vixerit ut quaestum nosset
nullum, fructum autem eum solum quem labore peperisset, is qui omnium sectorum
audacissimus sit, an is qui propter fori iudiciorumque insolentiam non modo
subsellia verum etiam urbem ipsam reformidet, postremo, iudices, id quod ad rem
mea sententia maxime pertinet, utrum mimicus potius an fillus.
|