Cap.
1 2 | diremisset. Quis nostrum Serv. Sullam, quis Publium, quis M. Laecam,
2 3 | testimonium dixisti, inquit; Sullam defendis. Hoc totum eius
3 3 | dicere quam a me defendi Sullam, testimonio laesum esse
4 4 | consule; harum in utraque Sullam dicis fuisse. Patris tui,
5 5 | qui Autronio non adfuerim Sullam defendere. ~Quae enim Autroni
6 5 | litterae ac nuntii coarguerunt; Sullam interea nemo insimulavit,
7 6 | Atque idem ego neque P. Sullam supplicem ferre, neque eosdem
8 7 | dico, nullas a me opes P. Sullam, nullam potentiam, nihil
9 12| ab illo. Nam si Torquatus Sullam solum accusasset, ego quoque
10 13| Ab Allobrogibus nominatum Sullam esse dicis. Quis negat?
11 13| secum facere. Quaero num Sullam dixerit Cassius. Nusquam.
12 13| sentire et secum facere Sullam, tamen mihi non videretur
13 13| respondit tamen una facere Sullam. Etenim esset absurdum,
14 13| non prius Autronium quam Sullam nominavisset. ~Iam vero
15 13| Cassius, utrum sublevat Sullam an satis probat se nescire?
16 13| noluit esse in eo numero Sullam quo plus spei Gallis daret,
17 13| quaero purgetne Cassius Sullam; illud mihi tantum satis
18 13| tantum satis est contra Sullam nihil esse in indicio. ~
19 17| suscensuit, pater tuus, cum Sullam et defenderent et laudarent?
20 18| dicat in campum aspirasse Sullam? Atqui, si tum se cum Catilina
21 19| ipsos emat, neque solum ad Sullam missae sed ad L. Caesarem,
22 23| Metellus praetor se loqui dixit Sullam illam rogationem de se nolle
23 23| ageretur, quis tum nostrum Sullam aut Caecilium verebatur?
24 24| ea crimen aliquod in P. Sullam quaeris et, si furorem incredibilem
25 24| hoc demonstrasse dicis, Sullam in illa fuisse superiore
26 26| ceteris. ~Postea vero quis P. Sullam nisi maerentem, demissum
27 28| igitur gregem vos nunc P. Sullam, iudices, ex his qui cum
28 29| coniurationis causis abstinuimus, P. Sullam defendimus, nihil hunc tandem
29 30| ultor certe non defenderem Sullam, si coniurasse arbitrarer.
|