Cap.
1 1 | probaro, causam quoque me P. Sullae probaturum. ~Ac primum abs
2 2 | dubitasse quin innocentiam P. Sullae defenderet, quaero cur qui
3 2 | defenderim neminem, non desim P. Sullae, recordare de ceteris quos
4 5 | Autroni fuit causa, quae Sullae est? Ille ambitus iudicium
5 13| nominasset, mentionem facere Sullae nullam nisi admonitum et
6 13| forte veri simile est P. Sullae nomen in memoria Cassio
7 13| Autroni commemoratio memoriam Sullae rettulisset; etiam, ut arbitror,
8 21| sentirent. ~Ac ne haec quidem P. Sullae mihi videtur silentio praetereunda
9 23| actum prius, et id mandatu Sullae Q. Metellus praetor se loqui
10 24| atrocium crimen, iudices, P. Sullae persona suscipit. ~Iam enim
11 26| cum illius vita <vitam> P. Sullae vobis populoque Romano notissimam,
12 26| At vero in illa gravi L. Sullae turbulentaque victoria quis
13 26| quorum pro salute se hic Sullae obligavit! Quos ego nominarem --
14 27| publicam, quae fuit semper Sullae carissima; hosne amicos,
15 28| loci relinquatur. Vita P. Sullae torqueatur, ex ea quaeratur
16 28| Sed tamen, si nihil vos P. Sullae fortuna movet, iudices,
17 31| integro me animo ac libero P. Sullae causam defendere, nullum
18 31| disciplinarum. Non iam de vita P. Sullae, iudices, sed de sepultura
19 32| erat et, si nihil aliud Sullae nisi consulatum abstulissetis,
|