Cap.

 1 4 |          ne adessent ceteris, sed hominum maleficio deterritos esse.
 2 6 |           tantam dissimilitudinem hominum atque causarum dissimilem
 3 8 |       inveteravit et urbi huic et hominum famae ac sermonibus, quam
 4 9 |            Plenum forum est eorum hominum quos ego a vestris cervicibus
 5 11|        domicilium imperi, quinque hominum amentium ac perditorum poena
 6 13|   diligentiam Gallorum; qui vitam hominum naturamque non nossent ac
 7 20|   tempestate versarer. Illud erat hominum genus horribile et pertimescendum
 8 20|      sceleris verum etiam ex omni hominum sermone non armis, sed patrimonio
 9 21|        colonorum, honestissimorum hominum, intellegere potestis, qui
10 23|     concursatio, stipatio, greges hominum perditorum metum nobis seditionesque
11 24|        satis facere exspectationi hominum, de me aliquid ipso qui
12 26|       hunc magis odio quam pudore hominum aspectum lucemque vitare?
13 27| adulescentia conlectis perditorum hominum vitiis repente ista tanta
14 27|        Nolite, iudices, arbitrari hominum illum impetum et conatum
15 27|  portentis immanes ac ferae forma hominum indutae exstiterunt. Perspicite
16 28|          vixerunt honestissimorum hominum gregibus reicietis, ex hoc
17 28|         testium causas honestorum hominum ponderari, sed in magnis
18 29| consularibus disputo; nam haec et hominum ornatissimorum, qui praetores
19 29|         est laus, ut constet post hominum memoriam numquam in illo