Cap.

 1 1 |      molestiam capio, tamen in ceteris malis facile patior oblatum
 2 1 |     Torquate, quaero, cur me a ceteris clarissimis viris ac principibus
 3 2 |        P. Sullae, recordare de ceteris quos adesse huic vides;
 4 2 |   adfuit? Nemo. Quid ita? Quia ceteris in causis etiam nocentis
 5 3 |     vides adesse cum quibus in ceteris intellegis afuisse? Nisi
 6 3 |       mihi magis proprium quam ceteris, doloris vero et timoris
 7 3 |      alios, id iam privato cum ceteris esse commune. Neque ego
 8 4 |     coniurationis, ne adessent ceteris, sed hominum maleficio deterritos
 9 8 |     superari. ~Ac si, iudices, ceteris patriciis me et vos peregrinos
10 13|      dixerunt commemorasse cum ceteris Autronium secum facere.
11 13|   Cassium de Sulla uno; nam de ceteris certe sciebat; etenim domi
12 14| incendistis, vos me ab omnibus ceteris cogitationibus ad unam salutem
13 18|    Catilinae dies exeundi, tum ceteris manendi condicio, tum discriptio
14 24|    dissolutis, contra atque in ceteris causis fieri solet, ut nunc
15 26|       fortasse gravior quam in ceteris. ~Postea vero quis P. Sullam
16 29|       auctoritas nostra, qui a ceteris coniurationis causis abstinuimus,