Cap.

 1 2 |    meis ac magnis laboribus et periculis ascendissem? Atque ut intellegas,
 2 4 |      tum praecipuis patris tui periculis commovebatur. Ergo istius
 3 5 |         de summis rei publicae periculis audivi, multa quaesivi,
 4 6 |     eosdem Marcellos pro huius periculis lacrimantis aspicere, neque
 5 9 |       dicere, me qui ex summis periculis eripuerim urbem hanc et
 6 11|    meis laboribus, mei capitis periculis, sine tumultu, sine dilectu,
 7 28| disquisitionibus repentinisque periculis vitam unius cuiusque esse
 8 29|    turpitudinem in summis eius periculis non insequebantur. Quin
 9 29|  fuisse quam his temporibus et periculis quibus paene oppressa est
10 30|      publica meis laboribus et periculis conservata ad gravitatem
11 30|   caput meum obtuli pro patria periculis omnibus, non aut ita sunt
12 30|      iudices, de tantis omnium periculis cum quaererem omnia, multa