Cap.

 1 13| nobilitas hominis, si adflicta fortuna, si reliquiae pristinae
 2 21|     illius coloniae si in omni fortuna atque omni honore incolumem
 3 21|      Pompeianorum rei publicae fortuna diiunxerit, ita carus utrisque
 4 26|      quae ita deformata sunt a fortuna ut tamen a natura inchoata
 5 26|     fuit iste consulatus amor, fortuna in hoc fuit fortasse gravior
 6 28|         si nihil vos P. Sullae fortuna movet, iudices, vestra moveat.
 7 31|       aliquando si non integra fortuna, at ut adflicta patri suo
 8 32|  erepta sunt non repetit; quod fortuna in malis reliqui fecit,
 9 32|      detracta sint, cum in hac fortuna miserrima ac luctuosissima
10 32|    ullus relictus? Urget eadem fortuna quae coepit, repperit novum
11 33| delecti ad spem acerbitatis, a fortuna nobis ad praesidium innocentiae