Cap.

1 1 |        facile patior oblatum mihi tempus esse in quo boni viri lenitatem
2 3 | vehementem et acrem quam mihi tum tempus et res publica imposuit
3 3 |      detraxit. Illa enim ad breve tempus severitatem postulavit,
4 3 |        publica mea causa propria; tempus agendi fuit mihi magis proprium
5 4 |        esse. Mei consulatus autem tempus et crimen maximae coniurationis
6 19|         vehementer est, cum longe tempus muneris abesset. Quasi vero
7 19|       muneris abesset. Quasi vero tempus dandi muneris non valde
8 27|      vitam ab initio usque ad hoc tempus explicatam cum crimine recognoscite. ~
9 28|       ante acta proderit, quod ad tempus existimationis partae fructus