Cap.

1 1 |                       Caput I~Maxime vellem, iudices, ut P. Sulla
2 10|    mentes improborum mihi uni maxime sunt infensae et adversae;
3 10|    Sed reprehendo tamen illud maxime quod isto ingenio et prudentia
4 13|       sciret exteras nationes maxime nobilitate moveri, non prius
5 19| Piceno, Gallico, quas in oras maxime quasi morbus quidam illius
6 19|      in ea parte Italiae quae maxime ista suspicione caruit. ~
7 22|      status enim rei publicae maxime iudicatis rebus continetur;
8 25|  quoniam eius nomen finitimum maxime est huius periculo et crimini,
9 28|     integritate vixistis, hoc maxime interest, non ex libidine