Cap.
1 1 | Caput I~Maxime vellem, iudices, ut P. Sulla et antea dignitatis
2 1 | familiaris ac necessarius, iudices, existimavit, si nostram
3 1 | genere non uterer orationis, iudices, hoc tempore, si mea solum
4 3 | Hoc totum eius modi est, iudices, ut, si ego sum inconstans
5 3 | qua ego et moderate utar, iudices, et omnino non uterer, si
6 4 | defensionis non est fortuito, iudices, nec temere facta; sed cum
7 6 | officia. Quibus ego rebus, iudices, ita flectebar animo atque
8 7 | Caput VII~Hic ait se ille, iudices, regnum meum ferre non posse.
9 8 | honore superari. ~Ac si, iudices, ceteris patriciis me et
10 9 | claris, tam immortalibus, iudices, hoc possum dicere, me qui
11 9 | vestris cervicibus depuli, iudices, a meis non removi. Nisi
12 12| ad causam atque hoc vos, iudices, testor: mihi de memet ipso
13 14| praetulistis. ~Vidi ego hoc, iudices, nisi recenti memoria senatus
14 18| ego vidi; vos enim tum, iudices, nihil laborabatis neque
15 20| perturbaret. Primum Sittius, iudices, L. Iulio C. Figulo consulibus
16 20| cuius aes alienum videmus, iudices, non libidine, sed negoti
17 20| suorum. ~A quo quidem genere, iudices, ego numquam timui, cum
18 21| esse defensos. ~Atque hoc, iudices, ex hac frequentia colonorum,
19 22| de virtute et constantia, iudices, tantum dico, talem hunc
20 24| tantorum, tam atrocium crimen, iudices, P. Sullae persona suscipit. ~
21 25| Caput XXV~Omnibus in rebus, iudices, quae graviores maioresque
22 26| populoque Romano notissimam, iudices, et eam ante oculos vestros
23 26| hora. Accepit P. Sulla, iudices, volnus vehemens et mortiferum,
24 27| XXVII~In hoc vos pudore, iudices, et in hac vita tanto sceleri
25 27| sceleris exarsit. ~Nolite, iudices, arbitrari hominum illum
26 27| Perspicite etiam atque etiam, iudices, -- nihil enim est quod
27 28| gregem vos nunc P. Sullam, iudices, ex his qui cum hoc vivunt
28 28| causa nec obscuritatis, iudices, si a vobis vitae perpetuae
29 28| P. Sullae fortuna movet, iudices, vestra moveat. Vestra enim,
30 28| cuiusque esse testem. Quam vos, iudices, nolite armis suis spoliatam
31 29| est hoc dictu fortasse, iudices, grave, si appetimus aliquid;
32 29| vocamur, profecto conceditis, iudices, ut nobis libertatem retinere
33 30| defendere? Si me dius fidius, iudices, non me ipsa res publica
34 30| innocens iudicetur? Ego vero, iudices, non modo mihi nihil adsumo
35 30| coniurasse arbitrarer. Ego, iudices, de tantis omnium periculis
36 31| debentur; tam sum misericors, iudices, quam vos, tam mitis quam
37 31| video esse in hoc P. Sulla, iudices, odio dignum, misericordia
38 31| suae causa supplex ad vos, iudices, confugit, sed ne qua generi
39 31| pristinum recuperabit. Omnia, iudices, haec amissa sunt, omnia
40 31| relinquat. ~Hic vos orat, iudices, parvus, ut se aliquando
41 31| Non iam de vita P. Sullae, iudices, sed de sepultura contenditur;
42 32| id sibi ne eripiatis vos, iudices, obtestatur. ~Te ipsum iam,
43 33| Sed iam impedior egomet, iudices, dolore animi ne de huius
44 33| Vestrae sunt iam partes, iudices, in vestra mansuetudine
45 33| suspicantibus nobis repentini in nos iudices consedistis, ab accusatoribus
46 33| convenerit. In quo ego vos, iudices, quantum meus in vos amor
|