abess-cupiu | curan-incit | inclu-ornat | os-subve | succu-xxxii
bold = Main text
Cap. grey = Comment text
1503 27| Aspicite ipsum, contuemini os, conferte crimen cum vita,
1504 14| patrimoni naufragus, inimicus oti, bonorum hostis, aliter
1505 20| secundis rebus, quem in otio secum semper habuisset,
1506 9 | populoque Romano nisi honestum otium postularem, quis non concederet? <
1507 19| libertus eius>. Iam si in paranda familia nulla suspicio est,
1508 19| ornarentur, instruerentur, pararentur, ubi fuit Sulla, Corneli?
1509 32| malis reliqui fecit, ut cum parente, cum liberis, cum fratre,
1510 16| cedo amicitiae, tribuo parenti. Sed nisi tibi aliquem modum
1511 18| erat, cur in pari causa non paria signa criminis reperiuntur?
1512 17| Sulla consulatus vobis pariebatur, sicuti partus est; honoris
1513 6 | neque solum illi hosti ac parricidae sed his etiam propinquis
1514 28| impiorum partem atque in parricidarum sedem et numerum transferetis?
1515 2 | obstrictum esse patriae parricidio suspicere. ~Quid? Autronio
1516 27| facinorum, quae indicia parricidiorum, quantos acervos scelerum
1517 28| ad tempus existimationis partae fructus reservabitur, si
1518 33| dicam. Vestrae sunt iam partes, iudices, in vestra mansuetudine
1519 3 | esse commune. Neque ego hoc partiendae invidiae, sed communicandae
1520 4 | defendetur. Atque haec inter nos partitio defensionis non est fortuito,
1521 17| vobis pariebatur, sicuti partus est; honoris erat certamen;
1522 7 | conscriptis et bonis omnibus parui; quo in magistratu non institutum
1523 31| Hic vos orat, iudices, parvus, ut se aliquando si non
1524 15| omnibus librariis, dividi passim et pervolgari atque edi
1525 15| aliter fieri, tacuisti, passus es, non mecum aut <ut> cum
1526 29| illumque laudarunt. Nulla tum patebat, nulla erat cognita coniuratio;
1527 2 | Qua re ista coniuratio, si patefacta per me est, tam patet Hortensio
1528 16| neglegerem? per me ego veritatem patefactam contaminarem aliquo mendacio?
1529 1 | tu enim investigasti, tu patefecisti coniurationem. ~
1530 9 | domus, si animus, si aures patent omnibus; si mihi ne ad ea
1531 2 | patefacta per me est, tam patet Hortensio quam mihi. Quem
1532 30| omnes inimici invidique patiantur. ~Grave esse videtur eum
1533 1 | in ceteris malis facile patior oblatum mihi tempus esse
1534 32| repperit novum maerorem, non patitur hominem calamitosum uno
1535 7 | imperavi nihil et contra patribus conscriptis et bonis omnibus
1536 8 | Non possunt omnes esse patricii; si verum quaeris, ne curant
1537 8 | Ac si, iudices, ceteris patriciis me et vos peregrinos videri
1538 31| XXXI~Quam ob rem vos, di patrii ac penates, qui huic urbi
1539 14| fefellit -- sed ut aliquis patrimoni naufragus, inimicus oti,
1540 21| esset agitata; deinde ita a patronis res cognita est ut nulla
1541 21| qui adsunt, laborant, hunc patronum, defensorem, custodem illius
1542 2 | aditus ad causam Hortensio patuerit mihi interclusus esse debuerit;
1543 25| converti. ~Circumspicite paulisper mentibus vestris, ut alia
1544 20| et in regnis ei maximae pecuniae deberentur; quas cum peteret,
1545 29| Torquate, consul reo de pecuniis repetundis Catilinae fuit
1546 31| ob rem vos, di patrii ac penates, qui huic urbi atque huic
1547 23| opinio ex Autroni improbitate pendebat? Eius voces, eius minae
1548 1 | modestiae fructum aliquem percipere potuisset. Sed quoniam ita
1549 1 | agnoscerent, improbi ac perditi cives domiti atque victi
1550 8 | peregrinum appelles, ne peregrinorum suffragiis obruare. Qui
1551 27| potuisse. Itaque eos non ad perficiendum scelus, sed ad luendas rei
1552 16| quem non perverterim ac perfregerim. Sed mihi hoc credas velim:
1553 31| vitae quibus laetari ac perfrui possit? Domus erit, credo,
1554 28| arcem bonorum, obstruite perfugia improborum; valeat ad poenam
1555 17| disciplinam ut nullius amicitia ad pericula propulsanda impediremur.
1556 6 | mihi patriae, cum vestrorum periculorum, cum huius urbis, cum illorum
1557 20| tam novis consiliis, tam periculosis, tam turbulentis hominem
1558 25| contra patriam pugnantem perisse miratur quem semper omnes
1559 23| remedio atque adlevamento permanere. ~
1560 16| revoco ipse et reflecto, permitto aliquid iracundiae tuae,
1561 22| fratris sui iudicum potestatem perpetuandam, legis acerbitatem mitigandam
1562 14| dicta, interrogata, responsa perscriberent. ~At quos viros! non solum
1563 15| Romani nomen sit, quin eodem perscriptum hoc indicium pervenerit.
1564 14| facillime quae dicerentur persequi posse, C. Cosconium, qui
1565 31| ceteros esse visus sum, persolvi patriae quod debui; reliqua
1566 24| crimen, iudices, P. Sullae persona suscipit. ~Iam enim faciam
1567 28| ex sua natura facillime perspici, subito flecti fingique
1568 27| hominum indutae exstiterunt. Perspicite etiam atque etiam, iudices, --
1569 13| nescire dixit. Atque hoc perspicuum est, cum is qui de omnibus
1570 16| me tenuissima suspicione perstrinxit quem non perverterim ac
1571 20| hominum genus horribile et pertimescendum qui tanto amore suas possessiones
1572 19| praefuerit nihil ad rem pertinet; sed tamen munere servili
1573 20| missus ut eam provinciam perturbaret. Primum Sittius, iudices,
1574 19| morbus quidam illius furoris pervaserat? Nihil vero minus. Fuit
1575 7 | missa est. Sed scire ex te pervelim quam ob rem qui ex municipiis
1576 4 | propositum mihi finem honoris perveneram, quod me ambitio et forensis
1577 15| perscriptum hoc indicium pervenerit. In quo ego tam subito et
1578 5 | indicium, nullae litterae pervenerunt, nulla suspicio. Multum
1579 4 | istius suspicionis fama pervenit. ~Qui vobis in consilio
1580 25| insaniam libidinum, quis perversam atque impiam religionem
1581 16| suspicione perstrinxit quem non perverterim ac perfregerim. Sed mihi
1582 15| librariis, dividi passim et pervolgari atque edi populo Romano
1583 27| illis inclusis in re publica pestibus diutius haec stare potuisse.
1584 14| Messalam, qui tum praeturam petebat, P. Nigidium, App. Claudium.
1585 26| alius habuit in consulatu petendo, cupidior iudicatus est
1586 23| indulgentiam in suos testarer, peterem veniam errato L. Caecili
1587 20| pecuniae deberentur; quas cum peteret, non commisit ut sui procuratores
1588 19| ille precibus a P. Sulla petit ut emat gladiatores et ut
1589 25| convicit? Semper audax, petulans, libidinosus; quem in stuprorum
1590 19| longius. Num in agro Camerti, Piceno, Gallico, quas in oras maxime
1591 8 | Asculani. Aut igitur doceat Picentis solos non esse peregrinos
1592 23| offici postulat L. Caecilium pietas et fraternus amor propulisset,
1593 25| ac de volnere Q. Metelli Pii cogitat cui non ad illius
1594 24| is sum qui existimem Cn. Pisonem et Catilinam et Vargunteium
1595 10| lugere. Quod cum is tribunus pl. facit qui unus videtur
1596 10| non tenes, qui arbitrere plebi Romanae res eas non probari
1597 32| hanc usuram eripere vis plenam lacrimarum atque maeroris,
1598 9 | qua urbe verser intellego. Plenum forum est eorum hominum
1599 13| sciebat; etenim domi eius pleraque conflata esse constabat.
1600 2 | defuerunt? Immo etiam testimonio plerique laeserunt. Statuerant tantum
1601 20| procurante eius rem et gerente plurimis et pulcherrimis P. Sitti
1602 7 | M. illi Catoni seni, cum plurimos haberet inimicos, nemo Ti.
1603 27| ad luendas rei publicae poenas Furiae quaedam incitaverunt. ~
1604 25| moribus eius qui arguitur est ponderandum. Neque enim potest quisquam
1605 28| causas honestorum hominum ponderari, sed in magnis disquisitionibus
1606 31| qui hanc libertatem, qui populum Romanum, qui haec tecta
1607 33| constituti. Ut ego quid de me populus Romanus existimaret, quia
1608 27| beluae quaedam illae ex portentis immanes ac ferae forma hominum
1609 14| posset in malis rei publicae portum aliquem suorum malorum invenire.
1610 2 | est defensionis ea quae posita est in oratione; omnes qui
1611 9 | beneficiis in re publica positis, si nullum aliud mihi praemium
1612 4 | adhiberi quorum testes esse possemus, uterque nostrum id sibi
1613 25| quem exturbare homines ex possessionibus, caedem facere vicinorum,
1614 20| impulit, cupiditas retinendae possessionis, ea Sittio non fuerit praediis
1615 10| qui ea probatis exaudire possetis, de supplicio, de carcere
1616 11| Maxima voce ut omnes exaudire possint dico semperque dicam. Adeste
1617 8 | etiam atque etiam puto. Non possunt omnes esse patricii; si
1618 16| amens eram ut, cum litterae posteritatis causa repertae sint, quae
1619 18| nocte ea quae consecuta est posterum diem Nonarum Novembrium
1620 9 | Romano nisi honestum otium postularem, quis non concederet? <Ceteri>
1621 3 | breve tempus severitatem postulavit, haec in omni vita misericordiam
1622 10| videre quid quaeque causa postulet. Nihil est enim tam alienum
1623 9 | quieto frui. Quid si hoc non postulo? si ille labor meus pristinus,
1624 8 | me esse confiteor; sin te potentia mea, si dominatio, si denique
1625 7 | me opes P. Sullam, nullam potentiam, nihil denique praeter fidem
1626 22| calamitate fratris sui iudicum potestatem perpetuandam, legis acerbitatem
1627 21| honestissimorum hominum, intellegere potestis, qui adsunt, laborant, hunc
1628 7 | nullam contumeliam iacere potueris quae non ad maximam partem
1629 21| honore incolumem habere non potuerunt, in hoc tamen casu in quo
1630 3 | princeps ad salutem esse potuissem, si esse alii comites noluissent.
1631 26| ideo a vobis peto ut quod potuit, tempori tribuatis, quod
1632 19| alia familia Fausti munus praebere. Utinam quidem haec ipsa
1633 6 | dissimilem me in utroque praebui. ~Veniebat enim ad me et
1634 1 | cives domiti atque victi praecipitante re publica vehementem me
1635 31| nisi coactus, rei publicae praecipitanti subveni, patriam demersam
1636 29| constantissime sensit? Neque ego praecipue de consularibus disputo;
1637 4 | tuum cum communibus tum praecipuis patris tui periculis commovebatur.
1638 3 | necesse est, quod mihi consuli praecipuum fuit praeter alios, id iam
1639 9 | sibi triumphos, sibi alia praeclarae laudis insignia; mihi liceret
1640 10| isto ingenio et prudentia praeditus causam rei publicae non
1641 19| nulla suspicio est, quis praefuerit nihil ad rem pertinet; sed
1642 18| Cornelium sapientem qui, quod praemi solet esse in indicio, reliquerit,
1643 9 | positis, si nullum aliud mihi praemium ab senatu populoque Romano
1644 19| incendiis, Cethegus caedi praeponeretur, Autronio ut occuparet Etruriam
1645 32| o caecam cupiditatem, o praeposteram gratulationem! Quam cito
1646 19| Autronio ut occuparet Etruriam praescriberetur, cum omnia ornarentur, instruerentur,
1647 2 | hic quidem Q. Hortensius, praesertim qui illum solus antea de
1648 31| atque huic rei publicae praesidetis, qui hoc imperium, qui hanc
1649 18| suspicabamini, ego tectus praesidio firmo amicorum Catilinae
1650 9 | vigiliae deserviunt amicis, praesto sunt omnibus; si neque amici
1651 22| animos eorum ordinum qui praesunt iudiciis summa cum gravitate
1652 21| Sullae mihi videtur silentio praetereunda esse virtus, quod, cum ab
1653 19| est familia. Quae si esset praetermissa, posset alia familia Fausti
1654 29| hominum ornatissimorum, qui praetores fuerunt, et universi senatus
1655 14| clarissimum lumen menti meae praetulistis. ~Vidi ego hoc, iudices,
1656 12| consulatu atque etiam in praetura fuisset, cum princeps, cum
1657 14| praetor, M. Messalam, qui tum praeturam petebat, P. Nigidium, App.
1658 6 | Messalae, hominis necessarii, preces sustinere potui; neque enim
1659 29| adfuit post delatam ad eum primam illam coniurationem, indicavit
1660 4 | vides huic adesse et in primis Q. Hortensius; qui cum propter
1661 2 | omnes qui sunt in re publica principes defuerunt? Immo etiam testimonio
1662 1 | ceteris clarissimis viris ac principibus civitatis in hoc officio
1663 24| moribus dicam. Etenim de principio studuit animus occurrere
1664 13| arbitror, cum auctoritates principum coniurationis ad incitandos
1665 5 | putavit ut nihil sibi ex pristina dignitate superesse arbitraretur,
1666 31| ipse ornatum ac vestitum pristinum recuperabit. Omnia, iudices,
1667 9 | postulo? si ille labor meus pristinus, si sollicitudo, si officia,
1668 15| publicas ut illae tabulae privata tamen custodia more maiorum
1669 3 | ratio rei publicae, religio privati offici, studium retinendae
1670 26| liberalitatem, moderationem in privatis rebus, splendorem in publicis?
1671 3 | fuit praeter alios, id iam privato cum ceteris esse commune.
1672 7 | dicis me fuisse regem, nunc privatum regnare dicis? quo tandem
1673 11| reprehendit, qui filium suum vita privavit ut in ceteros firmaret imperium;
1674 10| quoque audiretis, qui id non probabatis. Deinde alterum iam oratoris <
1675 1 | huius offici ac defensionis probaro, causam quoque me P. Sullae
1676 13| sublevat Sullam an satis probat se nescire? Sublevat apud
1677 10| tantum modo ut vos qui ea probatis exaudire possetis, de supplicio,
1678 1 | causam quoque me P. Sullae probaturum. ~Ac primum abs te illud,
1679 20| autem, illo profecto, Sulla procurante eius rem et gerente plurimis
1680 20| peteret, non commisit ut sui procuratores quicquam oneris absente
1681 28| loco nobis vita ante acta proderit, quod ad tempus existimationis
1682 5 | suus pudor ac dignitas non prodesset, nullum auxilium requisivit.
1683 31| ne exstinctor patriae, ne proditor, ne hostis appelletur, ne
1684 31| coniurati et conscelerati et proditoris filius nominetur; huic puero
1685 25| atque eius in Hispaniam profectione ac de volnere Q. Metelli
1686 6 | non nulla etiam sua in me proferebat officia. Quibus ego rebus,
1687 8 | movet, quin tu id potius profers quam verbi invidiam contumeliamque
1688 23| est, se intercessorem fore professus est, improbis largitionibus
1689 7 | restitisset, sed indicta causa profugisset. Si iam hoc tibi concedam,
1690 4 | delata ad vos, a vobis prolata esse dicitur, ego testis
1691 22| hunc in ista rogatione quam promulgarat non de tollenda, sed de
1692 22| publica pugnare noluerit; promulgarit impulsus amore fraterno,
1693 22| conatus, nihil est eius modi promulgatum, semper Caecilius in calamitate
1694 22| Primum Caecilius -- quid? id promulgavit in quo res iudicatas videbatur
1695 19| exspectationi satis facere posset! Properatum vehementer est, cum longe
1696 6 | parricidae sed his etiam propinquis illius, Marcellis, patri
1697 26| eam ante oculos vestros proponite. Ecquod est huius factum
1698 4 | versabar, quod nondum ad propositum mihi finem honoris perveneram,
1699 3 | in re publica mea causa propria; tempus agendi fuit mihi
1700 3 | tempus agendi fuit mihi magis proprium quam ceteris, doloris vero
1701 23| pietas et fraternus amor propulisset, implorarem sensus vestros,
1702 17| nullius amicitia ad pericula propulsanda impediremur. At erat huic
1703 31| digna multa. Neque enim nunc propulsandae calamitatis suae causa supplex
1704 4 | timoris; cuius in hoc crimine propulsando cum esset copiosissima atque
1705 1 | detrahere, cum huius periculi propulsatione coniungam defensionem offici
1706 | prorsus
1707 19| obtulit se ad ferramenta prospicienda, praefuit vero numquam,
1708 18| et spoliatum defendo et protego. Atque hic tu et reprehendis
1709 15| ut dixi, non mea sponte providi, primum ne quis posset tantum
1710 20| qui ita Romae debuit ut in provinciis et in regnis ei maximae
1711 10| maxime quod isto ingenio et prudentia praeditus causam rei publicae
1712 2 | nostrum Serv. Sullam, quis Publium, quis M. Laecam, quis <C.>
1713 22| hoc loco in L. Caecilium, pudentissimum atque ornatissimum virum,
1714 5 | concursu; Sulla, si sibi suus pudor ac dignitas non prodesset,
1715 27| in hos mores, non in hunc pudorem, non in hanc vitam, non
1716 30| auctoritati adsumam, sed pudori meo: ego ille coniurationis
1717 28| illud firmissimum praesidium pudoris, quo in loco nobis vita
1718 31| proditoris filius nominetur; huic puero qui est ei vita sua multo
1719 6 | delubrorum atque templorum, cum puerorum infantium, cum matronarum
1720 18| tandem quod indicat per istum puerum Cornelius? Si vetera, mihi
1721 17| contra vos pro huius salute pugnabant, amicissimi vestri, quibus
1722 25| Quis eum contra patriam pugnantem perisse miratur quem semper
1723 25| esse scimus verum etiam pugnis et calcibus, quem exturbare
1724 20| rem et gerente plurimis et pulcherrimis P. Sitti praediis venditis
1725 5 | ad hunc defendendum; ad purgandum me potius utar, ut mirari
1726 13| minuere illorum suspicionem et purgare eos de quibus illi aliquid
1727 13| Se nescire certum. Non purgat, inquit. Dixi antea: ne
1728 13| eius ignoratio de aliquo purgatio debet videri. Sed iam non
1729 13| videri. Sed iam non quaero purgetne Cassius Sullam; illud mihi
1730 13| quaerendum arbitror, num purgetur aliquis, sed num arguatur.
1731 4 | ipsis periculum tum conflari putabatur, qui Autronio non adfuerunt,
1732 5 | ubi neque homines fuisse putantur huius adfines suspicionis
1733 16| arbitrari, noli id omnino a me putare esse amissum si quid est
1734 18| statuisse quid faciendum putares et satis idoneum offici
1735 20| contra patriam suscipiendum putaret? cuius aes alienum videmus,
1736 15| aut diligentia crudelis putaretur. ~Sed tamen abs te, Torquate,
1737 13| Gallos Autronio nominato putasse propter calamitatis similitudinem
1738 13| Quid? si periculum esse putasset ne illi umquam indicarent,
1739 11| invidiosis rebus, ut ille putat, dicentem attendite! Ego
1740 25| civile latrocinium natum putaverunt? Quis Lentuli societates
1741 29| his tantum mihi dicendum putavi quod satis esset ad testandam
1742 14| vere referendum aut fidem putet aut ingenium defuisse.~
1743 8 | monendum esse etiam atque etiam puto. Non possunt omnes esse
1744 10| vitium non videre quid quaeque causa postulet. Nihil est
1745 28| Sullae torqueatur, ex ea quaeratur num quae occultetur libido,
1746 7 | dixisti. Mitto iam de rege quaerere; illud quaero peregrinum
1747 30| tantis omnium periculis cum quaererem omnia, multa audirem, crederem
1748 5 | noctem solitudinemque non quaereret sed ne mediocri quidem sermone
1749 15| quid ex meis commentariis quaereretur, ne aut oblivio mea aut
1750 13| Cassius. Nusquam. Sese aiunt quaesisse de Cassio quid Sulla sentiret.
1751 26| multumque et multo labore quaesita una eripuit hora. Accepit
1752 28| animi tum corporis, regit quaesitor, flectit libido, corrumpit
1753 13| eos pari calamitate esse, quaesiverunt essentne eadem voluntate.
1754 5 | periculis audivi, multa quaesivi, multa cognovi; nullus umquam
1755 17| quemquam in coniurationis quaestione defendere. Immo nemo magis
1756 28| aderit, si nihil adiuvabit? ~Quaestiones nobis servorum accusator
1757 13| Sed ego in iudiciis et in quaestionibus non hoc quaerendum arbitror,
1758 2 | quod ego, qui in hoc genere quaestionis defenderim neminem, non
1759 6 | adulescentia, conlegam in quaestura commemorabat fuisse; multa
1760 5 | inter se rerum optimarum quanta ei cum illis sceleris, libidinis,
1761 27| flagitia, quas turpitudines, quantas audacias, quam incredibilis
1762 9 | Qua re non sum nescius quanto periculo vivam in tanta
1763 27| quae indicia parricidiorum, quantos acervos scelerum reperietis!
1764 10| supplicio, de carcere magna et queribunda voce dicebat. ~In quo primum
1765 22| reprehendit, cum de poena queritur, sed legem. Damnatio est
1766 15| ut> cum familiarissimo questus es aut, quoniam tam facile
1767 30| insitum ut, quem timueris, quicum de vita fortunisque contenderis,
1768 | quidam
1769 9 | conspectu tranquillo animo et quieto frui. Quid si hoc non postulo?
1770 15| lecto, descripto, divolgato quieveris, tacueris, repente tantam
1771 5 | sanitatem; hic contra ita quievit ut eo tempore omni Neapoli
1772 11| dicam. Adeste omnes animis, Quirites, quorum ego frequentia magno
1773 1 | adflictis tamen haberet quosdam quorum animos ne supplicio
1774 | quotiens
1775 20| necessariam causam, magna ratione cum Mauretaniae rege contracta.
1776 32| voluptate ad luctum et lacrimas recciderunt, ut, qui paulo ante consul
1777 16| oblivioni esse possent, ego recentem putarem memoriam cuncti
1778 14| Vidi ego hoc, iudices, nisi recenti memoria senatus auctoritatem
1779 7 | Nisi tu, inquit, causam recepisses, numquam mihi restitisset,
1780 24| tu epistulam meam saepe recitas quam ego ad Cn. Pompeium
1781 27| tempus explicatam cum crimine recognoscite. ~Mitto rem publicam, quae
1782 12| improborum subita gratia et reconciliem bonis omnibus? qui te et
1783 16| aculeos orationis meae, qui reconditi sunt, excussos arbitrari,
1784 9 | pro salute omnium gessi recordanda et cogitanda quicquam relinquitur
1785 2 | neminem, non desim P. Sullae, recordare de ceteris quos adesse huic
1786 25| atque impiam religionem recordatur qui illum aut nefarie cogitasse
1787 | Recte
1788 31| ornatum ac vestitum pristinum recuperabit. Omnia, iudices, haec amissa
1789 24| iudicio amiserat, per vim recuperando cogitavisse. Neque enim
1790 32| dolore retinetur? Libenter reddiderit adempta ignominia foedissimi
1791 30| ab omnibus conceditur, id reddo ac remitto. Non in ea re
1792 11| amentium ac perditorum poena redemi. ~An me existimasti haec
1793 12| deficere patientur.~Sed iam redeo ad causam atque hoc vos,
1794 9 | beneficio nullum in me periculum redundarit. ~Etenim in qua civitate
1795 22| sed poenam ambitus eam referebat quae fuerat nuper superioribus
1796 14| qui his hominibus ad vere referendum aut fidem putet aut ingenium
1797 16| orationem tuam revoco ipse et reflecto, permitto aliquid iracundiae
1798 6 | oculos atque animum memoria refricare coeperat, tum denique ei
1799 8 | posthac dixeris, ne gravius refutere, neque regem, ne derideare.
1800 7 | tu ais, duo iam peregrini reges Romae fuerunt, quam consulem
1801 10| forte invides, et si ea tibi regia videntur quod omnes boni
1802 19| longe afuit. Num in eis regionibus quo se Catilina inferebat?
1803 28| cum animi tum corporis, regit quaesitor, flectit libido,
1804 9 | potest? ~Longe abest a me regni suspicio; si quaeris qui
1805 20| debuit ut in provinciis et in regnis ei maximae pecuniae deberentur;
1806 11| sedem omnium nostrum, arcem regum ac nationum exterarum, lumen
1807 28| honestissimorum hominum gregibus reicietis, ex hoc amicorum numero,
1808 15| scirem ita esse indicium relatum in tabulas publicas ut illae
1809 3 | in me ratio rei publicae, religio privati offici, studium
1810 25| quis perversam atque impiam religionem recordatur qui illum aut
1811 28| angustiis nihil veritati loci relinquatur. Vita P. Sullae torqueatur,
1812 19| exercitum, Lentulus in urbe relinqueretur, Cassius incendiis, Cethegus
1813 9 | recordanda et cogitanda quicquam relinquitur temporis: tamen hoc regnum
1814 31| persolvi patriae quod debui; reliqua iam a me meae perpetuae
1815 18| praemi solet esse in indicio, reliquerit, quod turpitudinis in confessione,
1816 13| si adflicta fortuna, si reliquiae pristinae dignitatis non
1817 1 | in his pristinae fortunae reliquiis miseris et adflictis tamen
1818 23| et in adversis sine ullo remedio atque adlevamento permanere. ~
1819 16| amissum si quid est tibi remissum atque concessum. Cum illae
1820 30| conceditur, id reddo ac remitto. Non in ea re publica versor,
1821 9 | depuli, iudices, a meis non removi. Nisi vero paucos fuisse
1822 30| scelere convictus, totiens renovetur memoria per me inventae
1823 32| omnibus centuriis P. Sulla renuntiatus est, o falsam spem, o volucrem
1824 33| nobis crudelitatis famam repellamus. ~ ~~~ ~~~~ ~~~~ ~~~ ~
1825 14| tantas, tam varias, tam repentinas in illa turbulentissima
1826 33| nihil suspicantibus nobis repentini in nos iudices consedistis,
1827 28| magnis disquisitionibus repentinisque periculis vitam unius cuiusque
1828 27| quantos acervos scelerum reperietis! Ex magnis et diuturnis
1829 18| non paria signa criminis reperiuntur? Sed quoniam Cornelius ipse
1830 16| litterae posteritatis causa repertae sint, quae subsidio oblivioni
1831 17| honoris erat certamen; ereptum repetere vos clamitabatis, ut victi
1832 32| dignitate quae erepta sunt non repetit; quod fortuna in malis reliqui
1833 29| consul reo de pecuniis repetundis Catilinae fuit advocatus,
1834 9 | regnum occupare conati, ut ne replices annalium memoriam, ex domesticis
1835 33| humanitate causam totam repono. Vos reiectione interposita
1836 32| eadem fortuna quae coepit, repperit novum maerorem, non patitur
1837 2 | etiam, si me, qui defendo, reprehendendum putas esse, quid tandem
1838 15| deinde ne cui liceret umquam reprehendere illud indicium aut temere
1839 23| agrariae legi, quae tota a me reprehensa et abiecta est, se intercessorem
1840 29| qui Catilinae adfuerunt reprendantur? ~At idem eis qui ante hunc
1841 7 | videlicet a me regnum, sed repressum. An tum in tanto imperio,
1842 17| eripiebant, honori vestro repugnabant, et tamen id inviolata vestra
1843 6 | nec res misericordiae meae repugnavit. Nusquam nomen, nusquam
1844 30| nihil adsumo in quo quispiam repugnet sed etiam, si quid ab omnibus
1845 18| aut cui dignitati vestrae repugno? Quid est quod iam ab hoc
1846 9 | si neque amici in foro requirunt studium meum neque res publica
1847 5 | prodesset, nullum auxilium requisivit. Ille damnatus ita se gerebat
1848 22| iudicatas videbatur voluisse rescindere, ut restitueretur Sulla.
1849 28| existimationis partae fructus reservabitur, si in extremo discrimine
1850 6 | coeperat, tum denique ei resistebam, neque solum illi hosti
1851 7 | cui innocentes homines non resistunt, an is qui calamitosos non
1852 7 | de testimoniis meis hoc respondeo, si falsum dixerim, te in
1853 13| voluntate. Quid tum Cassius? Si respondisset idem sentire et secum facere
1854 14| indicum dicta, interrogata, responsa perscriberent. ~At quos
1855 25| Cuius aures umquam haec respuerunt? conatum esse audacter hominem
1856 30| ferrum rettuderim flammamque restinxerim, eiusdem nunc causam vitamque
1857 26| quae tamen ei sola in malis restiterunt, afuit ab oculis vestris
1858 6 | illius lacrimis ac precibus restitissem; ~Sed cum mihi patriae,
1859 7 | recepisses, numquam mihi restitisset, sed indicta causa profugisset.
1860 23| improbis largitionibus restitit, senatus auctoritatem numquam
1861 22| voluisse rescindere, ut restitueretur Sulla. Recte reprehendis;
1862 12| et diligunt et retinent retinebuntque semper nec, si a me forte
1863 12| omnibus? qui te et diligunt et retinent retinebuntque semper nec,
1864 29| iudices, ut nobis libertatem retinere liceat, si minus liceat
1865 32| repente nullum vestigium retineret pristinae dignitatis! Quid
1866 26| oculis vestris et, cum lege retineretur, ipse se exsilio paene multavit.~
1867 32| maximo cruciatu ac dolore retinetur? Libenter reddiderit adempta
1868 5 | arbitraretur, nisi quod modestia retinuisset. ~Hac vero in coniuratione
1869 30| inducam, cuius nuper ferrum rettuderim flammamque restinxerim,
1870 15| voluisses, quam in codicem rettulissent, <cur> cum videres aliter
1871 13| commemoratio memoriam Sullae rettulisset; etiam, ut arbitror, cum
1872 24| accusatus eram dicere; nunc iam revocandi estis eo quo vos ipsa causa
1873 30| constantiam sua dignitate revocaret, tamen hoc natura est insitum
1874 16| ulciscendam orationem tuam revoco ipse et reflecto, permitto
1875 7 | non fuisse, uter tandem rex est, isne cui innocentes
1876 16| si esses usu atque aetate robustior, essem idem qui soleo cum
1877 23| loqui dixit Sullam illam rogationem de se nolle ferri. Ex illo
1878 22| gladiatores et omnis ista vis rogationis Caeciliae causa comparabatur.
1879 10| tenes, qui arbitrere plebi Romanae res eas non probari quas
1880 15| nullum, quo in loco populi Romani nomen sit, quin eodem perscriptum
1881 31| libertatem, qui populum Romanum, qui haec tecta atque templa
1882 33| Ut ego quid de me populus Romanus existimaret, quia severus
1883 | rursus
1884 18| cum prima luce consulem salutatum veniret, intromissus et
1885 22| arbitror ut quisquam, dum saluti suorum consulat, communem
1886 30| memoria per me inventae salutis, ego sim tam demens, ego
1887 9 | consceleratas ac nefarias nec sanare potui nec tollere. Qua re
1888 27| convalescere aliquando et sanari civitas posset; neque enim
1889 30| adeone vobis alienus a sanitate, adeo oblitus constantiae
1890 5 | aliquando ad timorem, numquam ad sanitatem; hic contra ita quievit
1891 18| indicaret. O patrem Cornelium sapientem qui, quod praemi solet esse
1892 17| consulatus parentis tui, sapientissimus vir familiarissimis suis
1893 1 | ne supplicio quidem suo satiare posset, quamquam ex huius
1894 24| Vargunteium et Autronium nihil scelerate, nihil audacter ipsos per
1895 31| illa suscepta. Sed ut ad sceleratorum poenam amore rei publicae
1896 11| voluntatem venditabas, aut tam sceleratum statuis fuisse ut haec omnia
1897 27| parricidiorum, quantos acervos scelerum reperietis! Ex magnis et
1898 14| facultas maxima, sed etiam quos sciebam memoria, scientia, celeritate
1899 13| uno; nam de ceteris certe sciebat; etenim domi eius pleraque
1900 31| causam defendere, nullum a me sciente facinus occultari, nullum
1901 14| etiam quos sciebam memoria, scientia, celeritate scribendi facillime
1902 13| scire dixisset. Nam cuius scientiam de omnibus constat fuisse,
1903 13| est, cum is qui de omnibus scierit de Sulla se scire negarit,
1904 | Scilicet
1905 25| improbissimis solitum esse scimus verum etiam pugnis et calcibus,
1906 15| edituri indicium fuerint scribae mei, si voluisses, quam
1907 14| memoria, scientia, celeritate scribendi facillime quae dicerentur
1908 24| erupisse in meo consulatu scripsi, me hoc demonstrasse dicis,
1909 1 | atque in defensionis iure secernas. Quid enim est quam ob rem
1910 27| cupidos sui, per quos res eius secundae quondam erant ornatae, nunc
1911 23| calamitatis socio atque comite et secundas fortunas amittere coactus
1912 20| simile non est ut, quem in secundis rebus, quem in otio secum
1913 6 | Cornelium qui me in meis sedibus, in conspectu uxoris ac
1914 23| hominum perditorum metum nobis seditionesque adferebant. Itaque P. Sulla
1915 23| omnis ille terror, omnis seditionis timor atque opinio ex Autroni
1916 29| advocationem hominis improbissimi sella curuli atque ornamentis
1917 11| omnes exaudire possint dico semperque dicam. Adeste omnes animis,
1918 14| senatum indicibus constitui senatores qui omnia indicum dicta,
1919 10| consulis, constantissimi senatoris, semper optimi civis filius,
1920 7 | Nemo istuc M. illi Catoni seni, cum plurimos haberet inimicos,
1921 29| quis non constantissime sensit? Neque ego praecipue de
1922 23| propulisset, implorarem sensus vestros, unius cuiusque
1923 21| nulla in re a ceterorum sententiis Sulla dissenserit; postremo
1924 1 | deminuturum, sic hoc ego sentio, si mei facti rationem vobis
1925 21| ut idem de communi salute sentirent. ~Ac ne haec quidem P. Sullae
1926 13| quaesisse de Cassio quid Sulla sentiret. Videte diligentiam Gallorum;
1927 31| Sullae, iudices, sed de sepultura contenditur; vita erepta
1928 4 | illorum expertem temporum et sermonum fuisse, credo quod nondum
1929 2 | diremisset. Quis nostrum Serv. Sullam, quis Publium, quis
1930 30| coniuratis, nunc eorum ducem servare cupiam et animum inducam,
1931 31| vestro numine auxilioque servastis, testor integro me animo
1932 30| vici aut ita grati quos servavi, ut ego mihi plus appetere
1933 8 | ne cupiditati quidem ulli servias, contemnere omnis libidines,
1934 19| pertinet; sed tamen munere servili obtulit se ad ferramenta
1935 17| defendere quem velis. Immo servitus est non dicere in quem velis
1936 28| adiuvabit? ~Quaestiones nobis servorum accusator et tormenta minitatur.
1937 31| omnium una nocte, nisi esset severitas illa suscepta. Sed ut ad
1938 16| Quod si iam essem oblitus severitatis et constantiae meae, tamne
1939 3 | natura misericordem, patria severum, crudelem nec patria nec
1940 33| Romanus existimaret, quia severus in improbos fueram, laboravi
1941 12| princeps, cum auctor, cum signifer esset iuventutis, actor,
1942 29| si, cum ceteri de nobis silent, non etiam nosmet ipsi tacemus,
1943 21| quidem P. Sullae mihi videtur silentio praetereunda esse virtus,
1944 8 | Torquato tamen hoc vitium sileretur; est enim ipse a materno
1945 | sim
1946 14| neque Torquati quispiam similis -- nam id me multum fefellit --
1947 13| putasse propter calamitatis similitudinem sibi aliquid de Sulla esse
1948 3 | amplissimorum me unum abstrahas; simplex officium atque una bonorum
1949 19| Gladiatores emptos esse Fausti simulatione ad caedem ac tumultum? Ita
1950 28| interest, non ex libidine aut simultate aut levitate testium causas
1951 31| adflicta patri suo gratulari sinatis. Huic misero notiora sunt
1952 30| oppresserit, cui senatus singularibus verbis gratias egerit, cui
1953 20| plurimis et pulcherrimis P. Sitti praediis venditis aes alienum
1954 20| retinendae possessionis, ea Sittio non fuerit praediis deminutis. ~
1955 | sive
1956 5 | cum Lentulo? quae tanta societas ullis inter se rerum optimarum
1957 18| si tum se cum Catilina societate sceleris coniunxerat, cur
1958 2 | commisso omnium officiorum societatem diremisset. Quis nostrum
1959 25| putaverunt? Quis Lentuli societates cum indicibus, quis insaniam
1960 25| vicinorum, spoliare fana sociorum, comitatu et armis disturbare
1961 2 | suspicere. ~Quid? Autronio nonne sodales, non conlegae sui, non veteres
1962 26| amicorum, quae tamen ei sola in malis restiterunt, afuit
1963 31| quae habet ornamenta, quae solacia reliquae vitae quibus laetari
1964 28| salutem vita plurimum, quam solam videtis per se ex sua natura
1965 5 | isdem illis non modo noctem solitudinemque non quaereret sed ne mediocri
1966 25| verbis uti improbissimis solitum esse scimus verum etiam
1967 9 | labor meus pristinus, si sollicitudo, si officia, si operae,
1968 8 | Aut igitur doceat Picentis solos non esse peregrinos aut
1969 2 | Hortensius, praesertim qui illum solus antea de ambitu defendisset.
1970 8 | verborum iactationem et te ex somno saepe excitabunt nec patientur
1971 13| eo numero Sullam quo plus spei Gallis daret, dicere autem
1972 25| nefarie cogitasse aut stulte sperasse miretur? Quis de C. Cethego
1973 7 | damnati sunt; quem defendis, sperat se absolutum iri. Hic tibi
1974 6 | quem boni constantem, ut spero, semper existimassent, eundem
1975 28| flectit libido, corrumpit spes, infirmat metus, ut in tot
1976 9 | extulerunt ac mihi nescio quos spiritus attulerunt. Quibus de rebus
1977 20| patrimonio se ornatissimo spoliari maluit quam ullam moram
1978 28| iudices, nolite armis suis spoliatam atque nudatam obicere invidiae,
1979 32| enim erat mali quod huic spoliato fama, honore, fortunis deesse
1980 18| interemisti, ego iacentem et spoliatum defendo et protego. Atque
1981 32| fortunis anteferret, nunc spoliatus omni dignitate quae erepta
1982 10| autem qui circum iudicium stabant audire nolebat, non intellegebat
1983 15| non continui domi, sed statim describi ab omnibus librariis,
1984 2 | testimonio plerique laeserunt. Statuerant tantum illud esse maleficium
1985 17| honestius te inimicitiarum modum statuere potuisse quam me humanitatis. ~
1986 29| scelere astrictis hominibus statuerunt nihil a se adiumenti, nihil
1987 11| venditabas, aut tam sceleratum statuis fuisse ut haec omnia perire
1988 18| tuum. Te enim existimo tibi statuisse quid faciendum putares et
1989 11| ego vitam omnium civium, statum orbis terrae, urbem hanc
1990 16| amicitia nostra, tum nondum statuo te virium satis habere ut
1991 22| Sulla. Recte reprehendis; status enim rei publicae maxime
1992 23| eius aspectus, concursatio, stipatio, greges hominum perditorum
1993 24| dicam. Etenim de principio studuit animus occurrere magnitudini
1994 25| aut nefarie cogitasse aut stulte sperasse miretur? Quis de
1995 25| studio in omni flagitio, stupro, caede versatum? Quis eum
1996 25| petulans, libidinosus; quem in stuprorum defensionibus non solum
1997 6 | parentis gravitatem, alter fili suavitatem obtinebat; neque me arbitrabar
1998 12| eripiam te ex improborum subita gratia et reconciliem bonis
1999 27| quondam erant ornatae, nunc sublevantur adversae, crudelissime perire
2000 2 | defendunt. ~An vero, in quibus subselliis haec ornamenta ac lumina
2001 16| causa repertae sint, quae subsidio oblivioni esse possent,
2002 31| rei publicae praecipitanti subveni, patriam demersam extuli;
|