Caput

  1 I      |        tamen [oratori] aliquid, ut in foro et in iudicio, quamquam
  2 I      |             aliquid, ut in foro et in iudicio, quamquam praesidiis
  3 II     |           tempestates et procellas in illis dum taxat fluctibus
  4 II     |          contra improbos senserat; in iudicio vero, et in eo consilio
  5 II     |      senserat; in iudicio vero, et in eo consilio in quo ex cunctis
  6 II     |            vero, et in eo consilio in quo ex cunctis ordinibus
  7 II     |            infringendam. ~Quamquam in hac causa, iudices, T. Anni
  8 II     |            propter multa praeclara in rem publicam merita condonetis,
  9 III    |            esse refutanda, quae et in senatu ab inimicis saepe
 10 III    |    inimicis saepe iactata sunt, et in contione ab improbis, et
 11 III    |     sublato, rem plane quae veniat in iudicium videre possitis.
 12 III    |     hominem occisum esse fateatur. In qua tandem urbe hoc homines
 13 III    |       stultissimi disputant? nempe in ea quae primum iudicium
 14 III    |          tribuno plebis seditiose] in contione interrogaretur
 15 IV     |          militi tribunus militaris in exercitu C. Mari, propinquus
 16 IV     |       sumus, -- ut, si vita nostra in aliquas insidias, si in
 17 IV     |            in aliquas insidias, si in vim et in tela aut latronum
 18 IV     |     aliquas insidias, si in vim et in tela aut latronum aut inimicorum
 19 IV     | iudicaretur. Quapropter hoc maneat in causa, iudices, non enim
 20 V      |         saepissime dicitur, caedem in qua P. Clodius occisus est
 21 V      |            illa causa a nobis acta in senatu! quibus adsensionibus
 22 V      |      potius quam aut propter magna in rem publicam merita mediocris
 23 V      |          publicam merita mediocris in bonis causis auctoritas,
 24 V      |          quia nulla vis umquam est in libera civitate suscepta
 25 VI     |           ipse decrevi, cum caedem in Appia factam esse constaret,
 26 VI     |          fecisse, sed, cum inesset in re vis et insidiae, crimen
 27 VI     |           tulit enim de caede quae in Appia via facta esset, in
 28 VI     |          in Appia via facta esset, in qua P. Clodius occisus esset.
 29 VI     |         paret. Vidit igitur, etiam in confessione facti, iuris
 30 VI     |           vobis tam hanc salutarem in iudicando litteram quam
 31 VI     |         statuisse videtur quid vos in iudicando spectare oporteret.
 32 VII    |         senatu est. Quantum luctum in hac urbe fuisse a nostris
 33 VII    |    atrocior erit P. Clodi, quod is in monumentis maiorum suorum
 34 VII    |           latrocinarentur! ~Itaque in eadem ista Appia via cum
 35 VII    |       puniendum, homo enim nobilis in suis monumentis equitem
 36 VII    |        commemoro? Comprehensus est in templo Castoris servus P.
 37 VII    |            dignum fuit, certe haec in illa causa summa omnia fuerunt.
 38 VII    |           fuerunt. Insidiator erat in foro conlocatus, atque in
 39 VII    |          in foro conlocatus, atque in vestibulo ipso senatus;
 40 VII    |        autem mors parabatur, cuius in vita nitebatur salus civitatis;
 41 VIII   |      inimicum, familiarem Milonem; in communi omnium laetitia,
 42 VIII   |          nulli dictitant, secrevit in iudicibus legendis amicos
 43 VIII   |   cogitavit vir iustissimus; neque in bonis viris legendis id
 44 IX     |            statuisset omni scelere in praetura vexare rem publicam,
 45 IX     |       reliquit annum suum, seseque in annum proximum transtulit:
 46 IX     |          miscebat, tanto hic magis in dies convalescebat. Ubi
 47 IX     |             Significavit hoc saepe in senatu, dixit in contione.
 48 IX     |         hoc saepe in senatu, dixit in contione. Quin etiam M.
 49 X      |          ut contionem turbulentam, in qua eius furor desideratus
 50 X      |        reliquisset.~Milo autem cum in senatu fuisset eo die, quoad
 51 X      |         fit ei Clodius, expeditus, in equo, nulla raeda, nullis
 52 X      |    apparasset, cum uxore veheretur in raeda, paenulatus, magno
 53 X      |         Statim complures cum telis in hunc faciunt de loco superiore
 54 X      |            quibus qui animo fideli in dominum et praesenti fuerunt,
 55 X      |           quod suos quisque servos in tali re facere voluisset. ~
 56 XI     |       simul iudicetis omnibus, qui in latrones inciderint, aut
 57 XI     |          ita sentit, non illud iam in iudicium venit, occisusne
 58 XI     |            an iniuria, quod multis in causis saepe quaesitum est.
 59 XII    |          XII~Num quid igitur aliud in iudicium venit, nisi uter
 60 XII    |         fecisse Clodium? Satis est in illa quidem tam audaci,
 61 XII    |      magnam ei causam, magnam spem in Milonis morte propositam,
 62 XII    |          Cassianum cui bono fuerit in his personis valeat; etsi
 63 XII    |       nullo emolumento impelluntur in fraudem, improbi saepe parvo.
 64 XII    |          speraret posse se eludere in illis suis cogitatis furoribus:
 65 XII    |            ignoratis? vos hospites in hac urbe versamini? vestrae
 66 XII    |         peregrinantur aures, neque in hoc pervagato civitatis
 67 XIII   |          cadaver eiecisti domo; tu in publicum abiecisti; tu spoliatum
 68 XIII   |     nefarie fecisti, tamen quoniam in meo inimico crudelitatem
 69 XIII   |  admitteret, sed optaret? Obstabat in spe consulatus Miloni Clodius.
 70 XIII   |            non dico maiora fuerunt in Clodio quam in Milone, sed
 71 XIII   |      maiora fuerunt in Clodio quam in Milone, sed in illo maxima,
 72 XIII   |         Clodio quam in Milone, sed in illo maxima, nulla in hoc?
 73 XIII   |          sed in illo maxima, nulla in hoc? quid voltis amplius?
 74 XIII   |           quantum odium illius, et in homine iniusto quam etiam
 75 XIV    |      intenderat; et mihi videlicet in causa aut mala aut mea,
 76 XIV    |        manu, cum mihi adesset: qua in turba C. Vibienus senator,
 77 XIV    |     intervallo conversa rursus est in me: nuper quidem, ut scitis,
 78 XIV    |           fuit, ne P. Clodius, cum in iudicium detrahi non posset,
 79 XIV    |        ferret, pulso, crudelissima in foro caede facta ? Potuitne
 80 XV     |       concurrerent; omnium denique in illum odia civium ardebant
 81 XV     |           continuit, et P. Clodium in iudicium bis, ad vim numquam
 82 XV     |           accusante P. Clodio, cum in Cn. Pompeium pro Milone
 83 XV     |          fuit! cum se ille fugiens in scalarum tenebris abdidisset,
 84 XV     |      maxima gloria?~Quid? comitiis in campo quotiens potestas
 85 XV     |            potestas fuit! cum ille in saepta ruisset, gladios
 86 XVI    |            candidatorum, sed etiam in recte factis saepe fastidiunt.~
 87 XVI    |             Quam hoc non credibile in hoc! quam idem in Clodio
 88 XVI    |        credibile in hoc! quam idem in Clodio non dubitandum, cum
 89 XVI    |         peccandi impunitatis spem? In utro igitur haec fuit? in
 90 XVI    |          In utro igitur haec fuit? in Milone, qui etiam nunc reus
 91 XVI    |           aut certe necessarii, an in Clodio, qui ita iudicia
 92 XVII   |         scivit Milonem fore eo die in via, sic Clodium Milo ne
 93 XVII   |            potuerit? quod vos idem in Clodio quaerere non potestis.
 94 XVII   |                P. Clodium illo die in Albano mansurum fuisse;
 95 XVIII  |    profectus esse, ut insidiaretur in via Clodio: quippe, si ille
 96 XVIII  |        scitis, iudices, fuisse qui in hac rogatione suadenda dicerent
 97 XVIII  |            cogitavit, quoniam fuit in Albano mansurus. Si quidem
 98 XIX    |          cur Romam properaret? cur in noctem se coniceret? Ecquid
 99 XIX    |          multi haec etiam timentes in suspicionem caderent, tota
100 XIX    |       neque ante occurrit, ne ille in villa resideret, nec eo
101 XIX    |            villa resideret, nec eo in loco subsedit, quo ille
102 XIX    |       Milonis; odium fuisse illius in hunc acerbissimum, nullum
103 XIX    |         acerbissimum, nullum huius in illum; consuetudinem illius
104 XIX    |     consuetudinem illius perpetuam in vi inferenda, huius tantum
105 XIX    |            inferenda, huius tantum in repellenda;~mortem ab illo
106 XX     |             Ante fundum Clodi, quo in fundo propter insanas illas
107 XX     |            potissimum elegerat? an in eo loco est potius exspectatus
108 XX     |          mali, cum alter veheretur in raeda paenulatus, una sederet
109 XX     |   praesertim id temporis? Devertit in villam Pompei. Pompeium
110 XX     |       Pompeium ut videret? sciebat in Alsiensi esse: villam ut
111 XX     |            ut perspiceret? miliens in ea fuerat. Quid ergo erat?
112 XXI    |          tum sine ea; numquam nisi in raeda, tum in equo; comites
113 XXI    |         numquam nisi in raeda, tum in equo; comites Graeculi quocumque
114 XXI    |          quocumque ibat, etiam cum in castra Etrusca properabat,
115 XXI    |            properabat, tum nugarum in comitatu nihil. Milo, qui
116 XXI    |             quia, quamquam paratus in imparatos Clodius, tamen
117 XXI    |             tamen mulier inciderat in viros.~Nec vero sic erat
118 XXI    |          addictam sciebat, numquam in periculum sine praesidio
119 XXI    |      extremis comitibus cogitavit, in quos incensos ira vitamque
120 XXI    | desperantis cum incidisset, haesit in eis poenis, quas ab eo servi
121 XXI    |      occisum esse a servis Milonis in Appia via P. Clodium confiteri.
122 XXI    |            ad tortorem: facti enim in eculeo quaestio est, iuris
123 XXI    |         eculeo quaestio est, iuris in iudicio. ~
124 XXII   |             Caput XXII~Quod igitur in causa quaerendum est, indagamus
125 XXII   |        fortiter, M. Cato, et dixit in turbulenta contione, quae
126 XXII   |        necis. Hic vero nihil habet in his malis quod minus moleste
127 XXII   |             quae sunt habitae nunc in atrio Libertatis. Quibusnam
128 XXII   |            nulla lege quaestio est in dominum nisi de incestu,
129 XXII   |           nisi de incestu, ut fuit in Clodium.] Proxime deos accessit
130 XXII   |           Sed tamen maiores nostri in dominum [de servo] quaeri
131 XXII   |       domini] morte ipsa tristius. In reum de servo accusatoris
132 XXII   |            certius? Subito abrepti in quaestionem, tamen separantur
133 XXII   |            separantur a ceteris et in arcas coniciuntur, ne quis
134 XXIII  |        reditus eius, qui ingressus in forum ardente curia, quae
135 XXIII  |    conscientiae, iudices, et magna in utramque partem, ut neque
136 XXIII  |      optime de re publica meritos, in quibus homines non modo
137 XXIV   |        XXIV~Quid? quae postea sunt in eum congesta, quae quemvis
138 XXIV   |          posse indicabatur; nullum in urbe vicum, nullum angiportum
139 XXIV   |          angiportum esse dicebant, in quo Miloni conducta non
140 XXIV   |     conducta non esset domus; arma in villam Ocriculanam devecta
141 XXIV   |  Ocriculanam devecta Tiberi, domus in clivo Capitolino scutis
142 XXIV   |       illis, ne indicaret. Pompeio in hortos nuntiavit; arcessor
143 XXIV   |         hortos nuntiavit; arcessor in primis; de amicorum sententia
144 XXIV   |            ad senatum. Non poteram in illius mei patriaeque custodis
145 XXIV   |            servorum audiri, volnus in latere, quod acu punctum
146 XXIV   |        Frequentissimo senatu nuper in Capitolio senator inventus
147 XXIV   |           esse diceret. Nudavit se in sanctissimo templo, quoniam
148 XXV    |       armata est, atque illa omnia in hunc unum instituta, parata,
149 XXV    |             intenta sunt, -- magna in hoc certe vis et incredibilis
150 XXV    |         opes iudicantur, si quidem in hunc unum et praestantissimus
151 XXV    |            se a te postea defensum in periculo capitis, adiutum
152 XXV    |          periculo capitis, adiutum in petitione praeturae; duos
153 XXVI   |     fortuna, quantae infidelitates in amicis, quam ad tempus aptae
154 XXVI   |        aptae simulationes, quantae in periculis fugae proximorum,
155 XXVI   |      iudicium exspectaturum fuisse in eius consiliis vindicandis,
156 XXVI   |         satis, falso ista conferri in Milonem, qui legem tulit,
157 XXVI   |    confitentur, liceret.~Quod vero in illo loco atque illis publicorum
158 XXVI   |            ut vos eum condemnetis, in quem animadvertere ipse
159 XXVII  |         amplecti plebem videbatur, in suspicionem incidit regni
160 XXVII  |          cuius nefandum adulterium in pulvinaribus sanctissimis
161 XXVII  |         eum qui, plurimis caedibus in foro factis, singulari virtute
162 XXVII  |       nihil umquam nefas fuit, nec in facinore nec in libidine;
163 XXVII  |          fuit, nec in facinore nec in libidine; eum qui aedem
164 XXVII  |        impetrasset ut sibi insulam in lacu Prilio venderet, repente
165 XXVII  |        venderet, repente luntribus in eam insulam materiem, calcem,
166 XXVII  |     dubitavit exstruere aedificium in alieno;~qui huic T. Furfanio, --
167 XXVII  |           non dedisset, mortuum se in domum eius inlaturum, qua
168 XXVIII |      videbantur, etsi aequabiliter in rem publicam, in privatos,
169 XXVIII |      aequabiliter in rem publicam, in privatos, in longinquos,
170 XXVIII |         rem publicam, in privatos, in longinquos, in propinquos,
171 XXVIII |           privatos, in longinquos, in propinquos, in alienos,
172 XXVIII |         longinquos, in propinquos, in alienos, in suos inruebat;
173 XXVIII |            propinquos, in alienos, in suos inruebat; sed nescio
174 XXVIII |            vota enim faceretis, ut in eos se potius immitteret
175 XXVIII |          se potius immitteret quam in vestras possessiones, vestra
176 XXVIII |           servorum exercitus illum in urbe conscripturum fuisse,
177 XXVIII |         libertas, pudor, pudicitia in civitate maneret! esset
178 XXVIII |       multa vos liberosque vestros in re publica bona esse visuros:
179 XXVIII |         publica bona esse visuros: in eis singulis ita semper
180 XXVIII |          eorum vos visuros fuisse. In spem maximam, et (quem ad
181 XXIX   |         inflammatus libentius haec in illum evomere videar quam
182 XXIX   |        erat omnium ille hostis, ut in communi odio paene aequaliter
183 XXIX   |           cogitari quidem, quantum in illo sceleris, quantum exiti
184 XXIX   |         ergo interfector si esset, in confitendo ab eisne poenam
185 XXIX   |           vidi Athenis! quae aliis in urbibus Graeciae! quas res
186 XXX    |            fuisse, cum praesertim [in] ea confessione, si grati
187 XXX    |          animo semper omnes fuimus in patriae proditoribus opprimendis,
188 XXX    |   tribuenda laus esset, cum tantum in consulatu meo pro vobis
189 XXX    |      laetaretur: si ingrata, tamen in gravi fortuna conscientia
190 XXI    |           profecto illa vis: neque in his corporibus atque in
191 XXI    |            in his corporibus atque in hac imbecillitate nostra
192 XXI    |           et sentiat, et non inest in hoc tanto naturae tam praeclaro
193 XXI    |       commosse se videntur, et ius in illo suum retinuisse. Vos
194 XXI    |          Vobis illae, vobis vestro in conspectu serae, sed iustae
195 XXI    |     sacrarium Bonae deae, quod est in fundo T. Sergi Galli, in
196 XXI    |           in fundo T. Sergi Galli, in primis honesti et ornati
197 XXXII  |        decoris adferre, neque ullo in loco potius mortem eius
198 XXXII  |          mortem eius lacerari quam in quo vita esset damnata. ~
199 XXXII  |    videbatur, quae tot annos illum in hanc rem publicam insultare
200 XXXII  |           palam redemerat, vexarat in tribunatu senatum, omnium
201 XXXII  |       obstare poterat, novo reditu in gratiam quasi devinctum
202 XXXII  |            dicebat: bonorum animos in meo casu contempserat: Milo
203 XXXIII |          solebat quidem id facere, in privato eodem hoc aliquid
204 XXXIII |            profecerat.~An consules in praetore coercendo fortes
205 XXXIII |         suos consules: deinde quis in eo praetore consul fortis
206 XXXIII |             nisi eum di immortales in eam mentem impulissent,
207 XXXIII |          pro vivo non esset ausus? In curiam potissimum abiecit,
208 XXXIII |            tribunus plebis, vir et in re publica fortissimus,
209 XXXIII |            publica fortissimus, et in suscepta causa firmissimus,
210 XXXIII |    auctoritati senatus deditus, et in hac Milonis sive invidia
211 XXXIV  |         imploro et eco? Nolite, si in nostro omnium fletu nullam
212 XXXIV  |        adiuvandus magis. Etenim si in gladiatoriis pugnis et infimi
213 XXXIV  |   efflagitant, -- quanto hoc magis in fortissimis civibus facere
214 XXXIV  |      moratam et liberam civitatem, in ea conquiescam.~O frustra,
215 XXXIV  |          reddidissem, mihi putarem in patria non futurum locum?
216 XXXV   |            non conciliarit meritis in rem publicam singularibus.
217 XXXV   |         ipsa recte facta; se nihil in vita nisi praeclarissime
218 XXXV   |         esse, cuius gradibus etiam in caelum homines viderentur
219 XXXV   |            subiciantur, tamen omni in hominum coetu gratiis agendis
220 XXXV   |            laboro, quoniam omnibus in terris et iam versatur et
221 XXXVI  |          vos cepit oblivio, aut si in me aliquid offendistis,
222 XXXVI  |           meas ac liberorum meorum in communionem tuorum temporum
223 XXXVI  |         habeo quod faciam pro tuis in me meritis, nisi ut eam
224 XXXVI  |          ut vestra beneficia, quae in me contulistis, aut in huius
225 XXXVI  |        quae in me contulistis, aut in huius salute augeatis, aut
226 XXXVI  |         huius salute augeatis, aut in eiusdem exitio occasura
227 XXXVII |    eicietis? et erit dignior locus in terris ullus qui hanc virtutem
228 XXXVII |          sanguinem effudistis: vos in viri et in civis invicti
229 XXXVII |         effudistis: vos in viri et in civis invicti appello periculo,
230 XXXVII |          infelicem! Revocare tu me in patriam, Milo, potuisti
231 XXXVII |           potuisti per hos: ego te in patria per eosdem retinere
232 XXXVII |         nostram ille servasset? At in qua causa non potuisse?
233 XXXVII |            tantum scelus, aut quod in me tantum facinus admisi,
234 XXXVII |           protuli, exstinxi? Omnes in me meosque redundant ex
235 XXXVIII|            enim ne scelerate dicam in te quod pro Milone dicam
236 XXXVIII|         patriae natus, usquam nisi in patria morietur? aut, si
237 XXXVIII|    monumenta retinebitis, corporis in Italia nullum sepulcrum
238 XXXVIII|           obtestorque, iudices, ut in sententiis ferendis, quod
239 XXXVIII|            is maxime probabit, qui in iudicibus legendis optimum