Caput

 1 I     |           videtis, non cum virtuti Milonis favet, tum de se, de liberis
 2 II    |          spem ullam esse habituros Milonis inimicos, ad eius non modo
 3 II    |        fuerit, idcirco eam virtuti Milonis potius quam populi Romani
 4 V     |           V~Sequitur illud, quod a Milonis inimicis saepissime dicitur,
 5 V     |           quinque sunt inventi qui Milonis causam non probarent? Declarant
 6 X     |        putarent, fecerunt id servi Milonis -- dicam enim aperte, non
 7 XII   |          ei causam, magnam spem in Milonis morte propositam, magnas
 8 XIII  |          vicissim ad Milonem. Quid Milonis intererat interfici Clodium?
 9 XIII  |         Valebat apud vos, iudices, Milonis erga me remque publicam
10 XIII  |      gloriae suae perdidit. Itaque Milonis consulatus, qui vivo Clodio
11 XIII  |        accusatorem suum: reus enim Milonis lege Plotia fuit Clodius,
12 XIV   |       paene confecit. ~Quid simile Milonis? cuius vis omnis haec semper
13 XV    |     curavisset; dein subito, voltu Milonis perterritus, fugeret ad
14 XVIII |        rogatione suadenda dicerent Milonis manu caedem esse factam,
15 XIX   | concupierat optatissimum interitum Milonis; odium fuisse illius in
16 XXI   |         iter expediti latronis cum Milonis impedimentis comparate.
17 XXI   |   cogerentur occisum esse a servis Milonis in Appia via P. Clodium
18 XXIII |           sine ratione certa causa Milonis semper a senatu probata
19 XXIII |     Clodianae, non modo inimicorum Milonis sermones et opiniones, sed
20 XXIV  |            de Circo maximo, servos Milonis, apud se ebrios factos,
21 XXV   |           domumque custodit contra Milonis impetum armata est, atque
22 XXV   |        dilectu, urbs ab armis sine Milonis clade numquam esset conquietura,
23 XXXIII|         senatus deditus, et in hac Milonis sive invidia sive fortuna
24 XXXIV |         nullam lacrimam aspexistis Milonis, si voltum semper eundem,
25 XXXIV |            et interimunt hac voces Milonis, quas audio adsidue et quibus
26 XXXVI |          capite potius luitur quam Milonis? Praeclare enim vixero,
27 XXXVII|      tandem animo eritis? Memoriam Milonis retinebitis, ipsum eicietis?
28 XXXVII|         illorum? Mene non potuisse Milonis salutem tueri per eosdem,