Caput

 1 II    |        videritis insidias Miloni a Clodio factas, nec deprecaturi
 2 VI    |         sua sponte fecit, Publione Clodio tribuendum putarit an tempori. ~
 3 VIII  |      Pompeium, nosmet ipsos cum P. Clodio conferre audeamus. Tolerabilia
 4 X     |  puerorumque comitatu.~Fit ob viam Clodio ante fundum eius hora fere
 5 X     |     defenderet, illi qui erant cum Clodio, gladiis eductis, partim
 6 X     |         Milonem occisum et ex ipso Clodio audirent et re vera putarent,
 7 XI    |        Miloni fuit dare iugulum P. Clodio, non semel ab illo neque
 8 XIII  | suffragatore meliore utebatur quam Clodio. Valebat apud vos, iudices,
 9 XIII  |        publicam liberare? At nunc, Clodio remoto, usitatis iam rebus
10 XIII  |       Milonis consulatus, qui vivo Clodio labefactari non poterat,
11 XIII  |         non dico maiora fuerunt in Clodio quam in Milone, sed in illo
12 XV    |       fortissimus consul, inimicus Clodio, [P. Lentulus,] ultor sceleris
13 XV    |            ad populum accusante P. Clodio, cum in Cn. Pompeium pro
14 XVI   |     credibile in hoc! quam idem in Clodio non dubitandum, cum se ille
15 XVI   |            certe necessarii, an in Clodio, qui ita iudicia poenamque
16 XVI   |          dixisse, et audistis vivo Clodio, periturum Milonem triduo.
17 XVII  |         potuerit? quod vos idem in Clodio quaerere non potestis. Ut
18 XVIII |             ut insidiaretur in via Clodio: quippe, si ille obvius
19 XVIII |    testamentum simul obsignavi cum Clodio: testamentum autem palam
20 XXVIII|      semper existimabitis, vivo P. Clodio nihil eorum vos visuros
21 XXVIII|      igitur tam demens, qui hoc P. Clodio vivo contingere potuisse
22 XXXIII|            suis satellitibus [Sex. Clodio] duce, curiam incenderit?
23 XXXV  |      infimam multitudinem, quae P. Clodio duce fortunis vestris imminebat,