Caput

 1 I      |               Caput I~Etsi vereor, iudices, ne turpe sit pro fortissimo
 2 I      |          putarem, cederem tempori, iudices, nec inter tantam vim armorum
 3 II     |         Quam ob rem adeste animis, iudices, et timorem si quem habetis
 4 II     |            Quid enim nobis duobus, iudices, laboriosius, quid magis
 5 II     |             Quamquam in hac causa, iudices, T. Anni tribunatu, usque
 6 II     |       obsecrabo obtestaborque vos, iudices, si cetera amisimus, hoc
 7 III    |           nefas esset. Itaque hoc, iudices, non sine causa etiam fictis
 8 IV     |          liceret. Est igitur haec, iudices, non scripta, sed nata lex;
 9 IV     |    Quapropter hoc maneat in causa, iudices, non enim dubito quin probaturus
10 VII    |          minus.~Quotiens ego ipse, iudices, ex P. Clodi telis et ex
11 VIII   |     desiderant.~Non fuit ea causa, iudices, profecto, non fuit, cur
12 IX     |              Caput IX~Quam ob rem, iudices, ut aliquando ad causam
13 IX     |           esse voluit, et ei lecti iudices isque praepositus est quaestioni,
14 IX     |        disceptet, -- reliquum est, iudices, ut nihil iam quaerere aliud
15 XI     |        sicuti evi, ita gesta sunt, iudices. Insidiator superatus est,
16 XII    |      vetustate audaciam. ~An vero, iudices, vos soli ignoratis? vos
17 XIII   |        certe non debeo. ~Audistis, iudices, quantum Clodi interfuerit
18 XIII   |          Clodio. Valebat apud vos, iudices, Milonis erga me remque
19 XIV    |           per vim Milo. Quid? ego, iudices, cum maerentibus vobis urbe
20 XVI    |    dubitavit occidere?~Praesertim, iudices, cum honoris amplissimi
21 XVI    |         quod caput est [audaciae], iudices) quis ignorat maximam inlecebram
22 XVI    |          divina quaedam sors dedit iudices. Vos ex M. Favonio audistis
23 XVIII  |                Caput XVIII~Videte, iudices, quantae res his testimoniis
24 XVIII  |           agam negotium -- scitis, iudices, fuisse qui in hac rogatione
25 XIX    |              Video adhuc constare, iudices, omnia: -- Miloni etiam
26 XX     |            fuerit aptior. Id vero, iudices, etiam dubitandum et diutius
27 XX     |      cogitarat? Res loquitur ipsa, iudices, quae semper valet plurimum.~
28 XXIII  |        Magna vis est conscientiae, iudices, et magna in utramque partem,
29 XXIII  | constantiam. An vero obliti estis, iudices, recenti illo nuntio necis
30 XXIV   |       Pompei, sed dicam ut sentio, iudices. Nimis multa audire coguntur,
31 XXVII  |           Caput XXVII~Nec vero me, iudices, Clodianum crimen movet,
32 XXVIII |      tantam.~Mandate hoc memoriae, iudices. Spero multa vos liberosque
33 XXIX   |             Caput XXIX~Non, timeo, iudices, ne odio inimicitiarum mearum
34 XXIX   |        fuerit.~Quin sic attendite, iudices. Nempe haec est quaestio
35 XXX    |            huius benefici gratiam, iudices, fortuna populi Romani et
36 XXI    |      consilio, ne mediocri quidem, iudices, deorum immortalium cura,
37 XXXIV  |           ut orem obtesterque vos, iudices, ut eam misericordiam tribuatis
38 XXXIV  |        facere debemus? ~Me quidem, iudices, exanimant et interimunt
39 XXXV   |          Caput XXXV~Nec vero haec, iudices, ut ego nunc, flens, sed
40 XXXVI  |      semper optime. Nullum umquam, iudices, mihi tantum dolorem inuretis --
41 XXXVI  |         non abnuo; vosque obsecro, iudices, ut vestra beneficia, quae
42 XXXVII |           qua natus est. Quid vos, iudices? quo tandem animo eritis?
43 XXXVII |          me tantum facinus admisi, iudices, cum illa indicia communis
44 XXXVIII|     immortales! fortem et a vobis, iudices, conservandum virum! Minime,
45 XXXVIII|        vetat. Vos oro obtestorque, iudices, ut in sententiis ferendis,