Caput

 1 II     |           qui forte fuerit, admonere vos debebit, ut eum civem retineatis,
 2 II     |         tempore eam potestatem omnem vos habetis, ut statuatis utrum
 3 II     | perditissimis civibus, aliquando per vos ac per vestram fidem, virtutem,
 4 II     |              obsecrabo obtestaborque vos, iudices, si cetera amisimus,
 5 VI     |         etiam statuisse videtur quid vos in iudicando spectare oporteret.
 6 VIII   |             atrociter ipse tulisset, vos tamen fortiter iudicaturos.
 7 XI     |            consecuta sit, nihil quid vos, nihil quid omnes boni :
 8 XII    |         audaciam. ~An vero, iudices, vos soli ignoratis? vos hospites
 9 XII    |         iudices, vos soli ignoratis? vos hospites in hac urbe versamini?
10 XIII   |            quam Clodio. Valebat apud vos, iudices, Milonis erga me
11 XIII   |              nostrae, quibus ego tum vos mirifice moveri sentiebam;
12 XIII   |             iam Clodi morte cecidit. Vos adepti estis, ne quem civem
13 XIV    |        intentata nobis est; huic ego vos obici pro me non sum passus;
14 XV     |     perterritus, fugeret ad Tiberim, vos et omnes boni vota faceretis,
15 XVI    |          quaedam sors dedit iudices. Vos ex M. Favonio audistis Clodium
16 XVI    |              aperire quid cogitaret, vos potestis dubitare quid fecerit? ~
17 XVII   |              id scire potuerit? quod vos idem in Clodio quaerere
18 XXIV   |         timenda erant, sed omnia, ne vos aliquid timeretis. Oppugnata
19 XXVI   |           illo dignum quam cogere ut vos eum condemnetis, in quem
20 XXVIII |       memoriae, iudices. Spero multa vos liberosque vestros in re
21 XXVIII |           vivo P. Clodio nihil eorum vos visuros fuisse. In spem
22 XXIX   |        extimuistis? quonam modo ille vos vivus adficeret, quos mortuus
23 XXIX   |           cuius vitam si putetis per vos restitui posse, nolitis;
24 XXIX   |            et memoriam consecrantur. Vos tanti conservatorem populi,
25 XXI    |             in illo suum retinuisse. Vos enim iam, Albani tumuli
26 XXI    |            Albani tumuli atque luci, vos, inquam, imploro atque obtestor;
27 XXXIV  |             nisi ut orem obtesterque vos, iudices, ut eam misericordiam
28 XXXV   |           plebem muneribus placarit, vos non conciliarit meritis
29 XXXVI  |            semper feceritis. Quae si vos cepit oblivio, aut si in
30 XXXVII |            mente qua natus est. Quid vos, iudices? quo tandem animo
31 XXXVII |             quam hic qui procreavit? Vos, vos appello, fortissimi
32 XXXVII |             hic qui procreavit? Vos, vos appello, fortissimi viri,
33 XXXVII |        publica sanguinem effudistis: vos in viri et in civis invicti
34 XXXVII |          restitutus? Nolite, obsecro vos, acerbiorem mihi pati reditum
35 XXXVIII|             forte, pro patria? Huius vos animi monumenta retinebitis,
36 XXXVIII|              lacrimis defendi vetat. Vos oro obtestorque, iudices,