| Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library |
| Marcus Tullius Cicero Pro Milone IntraText - Concordances (Hapax - words occurring once) |
Caput
1005 IX | multos mensis praeturam gerere posset, -- qui non honoris 1006 XII | tuo arbitrio tribunatum gereret, deferre posses. Et aspexit 1007 XXVII | censuit -- eum quem cum sorore germana nefarium stuprum fecisse 1008 IX | perspicere possitis, rem gestam vobis dum breviter expono, 1009 II | pro salute rei publicae gestis ad huius Ininis defensionern 1010 XXXIV | adiuvandus magis. Etenim si in gladiatoriis pugnis et infimi generis 1011 XXIV | punctum videretur, pro ictu gladiatoris probari.~Verum, ut intellego, 1012 IV | Quid comitatus nostri, quid gladii volunt? quos habere certe 1013 XXIV | coniurasse, dein postea se gladio percussum esse ab uno de 1014 XXIV | neglegere potuisset! Scutorum, gladiorum, frenorum, pilorumque etiam 1015 XV | ille in saepta ruisset, gladios destringendos, lapides iaciendos 1016 XXVII | palam clamare ac mentiri gloriose liceret: Occidi, occidi, 1017 III | interrogaretur quid de Ti. Gracchi morte sentiret, responderit 1018 XXVII | regni appetendi; non Ti. Gracchum, qui conlegae magistratum 1019 V | vero aut ille dies quo Ti. Gracchus est caesus, aut ille quo 1020 XXXV | hanc denique esse, cuius gradibus etiam in caelum homines 1021 IX | posset, -- qui non honoris gradum spectaret, ut ceteri, sed 1022 XXIX | timeret quos liberavisset?~Graeci homines deorum honores tribuunt 1023 XXIX | Athenis! quae aliis in urbibus Graeciae! quas res divinas talibus 1024 X | nullis impedimentis; nullis Graecis comitibus, ut solebat; sine 1025 XXI | raeda, tum in equo; comites Graeculi quocumque ibat, etiam cum 1026 VIII | infirmior fides reconciliatae gratiae; multa etiam alia vidit, 1027 XXXV | tamen omni in hominum coetu gratiis agendis et gratulationibus 1028 XXX | essent petenda? nisi vero gratius putat esse vobis sui se 1029 XXXV | coetu gratiis agendis et gratulationibus habendis et omni sermone 1030 XXX | laetaretur: si ingrata, tamen in gravi fortuna conscientia sua 1031 XXXII | sanctissimas religiones, senatus gravissima decreta perfregerat, pecunia 1032 XV | senatus [omnis] de salute mea gravissimam et ornatissimam secutus 1033 XV | bonis omnibus attulisset, gravissimamque adulescens nobilissimus 1034 XXVI | amicissimi benevolentiam et gravissimi hominis fidem et unius post 1035 VIII | aliud] nisi iustitiam, gravitatem, humanitatem, fidem. Tulit 1036 VI | Pompeius non modo nihil gravius contra Milonem iudicasse, 1037 XXI | uxoris ducebat et ancillarum greges. Ille, qui semper secum 1038 IX | solus etiam invitis illis gubernaret, tota ut comitia suis, ut 1039 XXV | fuisset, consiliis tuis gubernatum; se a te postea defensum 1040 XXXV | praemiis virtutis, si esset habenda ratio praemiorum, amplissimum 1041 XXXV | agendis et gratulationibus habendis et omni sermone celebramur. 1042 VI | novam quaestionem nullam haberemus. Decernebat enim, ut veteribus 1043 IX | religione aliqua, sed ut haberet, quod ipse dicebat, ad praeturam 1044 XXXIII | hodie rem publicam nullam haberetis. ~An ille praetor, ille 1045 III | consule senatus, non nefarius haberi, si sceleratos civis interfici 1046 XXII | defensores necis. Hic vero nihil habet in his malis quod minus 1047 X | est, [quae illo ipso die habita est,] relinqueret, quam 1048 XXXV | et iam versatur et semper habitabit nominis mei gloria. ~ 1049 XXII | urgent Milonem, quae sunt habitae nunc in atrio Libertatis. 1050 XXVII | iuratus se quaestionibus habitis dixit comperisse; eum qui 1051 II | existimavi spem ullam esse habituros Milonis inimicos, ad eius 1052 XXI | ab eo, quem si vicisset habiturus esset impunitatem et licentiam 1053 IV | non minis occidendi causa habuisse telum iudicaretur. Quapropter 1054 XXXIII | fuissent? Primum, Milone occiso habuisset suos consules: deinde quis 1055 XXI | desperantis cum incidisset, haesit in eis poenis, quas ab eo 1056 IV | natura ipsa adripuimus, hausimus, expressimus; ad quam non 1057 XXI | perfecta. Religiones me hercule ipsae, quae illam beluam 1058 XVIII | palam fecerat, et illum heredem et me scripserat. Quem pridie 1059 XIX | adferebat festinationis, quod heres erat? Primum, erat nihil 1060 II | exitiis publicis pavit: qui hesterna etiam contione incitati 1061 XXVI | ut intellegatis contra hesternam illam contionem licere vobis 1062 XXII | erat aut qualis quaestio? Heus tu, Rufio (verbi causa) 1063 XXII | cum eis conloqui possit. Hi centum dies penes accusatorem 1064 XXXVIII| necesse est, non debitas. Hicine vir, patriae natus, usquam 1065 XXXIII | virum conaretur occidere, hodie rem publicam nullam haberetis. ~ 1066 I | de patria, de fortunis hodierno die decertari putat. ~ 1067 XXV | ipsi neminem umquam hominem homini cariorem fuisse quam te 1068 IV | inimicorum incidisset, omnis honesta ratio esset expediendae 1069 XXIII | aliquid quod non posset honeste vereque defendere. ~ 1070 XXXV | beatos esse quibus ea res honori fuerit a suis civibus, nec 1071 XXIX | sceleris ultorem non modo honoribus nullis adficietis, sed etiam 1072 XXIV | viri, per multas noctis horas nuntiabatur. Nemo audierat 1073 III | iudicium de capite vidit M. Horati, fortissimi viri, qui nondum 1074 I | etiam ut magno animo simus hortantur; neque auxilium modo defensioni 1075 XIV | enim, vidi hunc ipsum Q. Hortensium, lumen et ornamentum rei 1076 XXVII | est minitatus, nisi sibi hortorum possessione cessissent, -- 1077 XXIV | ne indicaret. Pompeio in hortos nuntiavit; arcessor in primis; 1078 XXVII | decempedis villas multorum hortosque peragrabat; qui Ianiculo 1079 | horum 1080 XII | vos soli ignoratis? vos hospites in hac urbe versamini? vestrae 1081 XXI | oscitantis ducis, qui cum a tergo hostem interclusum reliquisset, 1082 VIII | nisi iustitiam, gravitatem, humanitatem, fidem. Tulit ut consularem 1083 XIII | etiam poenitus es, quam erat humanitatis meae postulare? Tu P. Clodi 1084 XXI | licentiam sempiternam.~Non est humano consilio, ne mediocri quidem, 1085 VII | consularem patrem quam si quis humilem necarit: aut eo mors atrocior 1086 | I 1087 XVIII | et perditi describebant. Iacent suis testibus [ei] qui Clodium 1088 XV | gladios destringendos, lapides iaciendos curavisset; dein subito, 1089 III | senatu ab inimicis saepe iactata sunt, et in contione ab 1090 XXVII | Maelium, qui annona levanda iacturisque rei familiaris, quia nimis 1091 XXVII | hortosque peragrabat; qui Ianiculo et Alpibus spem possessionum 1092 VII | senatu, caruit publico: ianua se ac parietibus, non iure 1093 XXI | comites Graeculi quocumque ibat, etiam cum in castra Etrusca 1094 XXIV | acu punctum videretur, pro ictu gladiatoris probari.~Verum, 1095 XXVII | demens tamque vestri sensus ignarus atque expers, ut nesciam 1096 XVI | audaciae], iudices) quis ignorat maximam inlecebram esse 1097 XII | vero, iudices, vos soli ignoratis? vos hospites in hac urbe 1098 III | An est quisquam qui hoc ignoret, cum de homine occiso quaeratur, 1099 XXX | quo nihil petit nisi ut ignoscatur, dubitaret id fateri ex 1100 XIX | notum, reditus illius huic ignotum fuisse; huius iter necessarium, 1101 II | Caput II~Unum genus est adversum 1102 III | Caput III~Sed ante quam ad eam orationem 1103 XX | in fundo propter insanas illas substructiones facile hominum 1104 XXIX | fingite igitur cogitatione imaginem huius condicionis meae, 1105 XXI | corporibus atque in hac imbecillitate nostra inest quiddam quod 1106 VII | latronis et parricidae sanguine imbuta est. Sed quid ego illa commemoro? 1107 IV | facti, non instituti sed imbuti sumus, -- ut, si vita nostra 1108 XXIII | integra Milonem, nullo scelere imbutum, nullo metu perterritum, 1109 XXXV | Clodio duce fortunis vestris imminebat, eam, quo tutior esset vestra 1110 XXVIII | faceretis, ut in eos se potius immitteret quam in vestras possessiones, 1111 VII | Quis non arsit dolore, quem immortalem, si fieri posset, omnes 1112 XXIII | revertisse, recordamini (per deos immortalis!) quae fuerit celeritas 1113 XXIX | quae carmina! prope ad immortalitatis et religionem et memoriam 1114 XXI | quidem, iudices, deorum immortalium cura, res illa perfecta. 1115 XXI | quia, quamquam paratus in imparatos Clodius, tamen mulier inciderat 1116 XX | sederet uxor. Quid horum non impeditissimum? vestitus an vehiculum an 1117 X | raeda, paenulatus, magno et impedito et muliebri ac delicato 1118 XX | paenula inretitus, raeda impeditus, uxore paene constrictus 1119 XII | etsi boni nullo emolumento impelluntur in fraudem, improbi saepe 1120 XXVIII | Quae vero aderant iam et impendebant, quonam modo ea aut depellere 1121 XIII | multo valebat periculorum impendentium timor. Quis enim erat civium 1122 X | sed ut factum est -- nec imperante nec sciente nec praesente 1123 IV | C. Mari, propinquus eius imperatoris, interfectus ab eo est, 1124 XXVIII | multas tamen iam summorurn imperatorum clarissimas victorias aetas 1125 XXXIII | neque id fieri a multitudine imperita -- quamquam esset miserum 1126 XXIII | sed non nullorum etiam imperitorum? Negabant eum Romam esse 1127 XXVIII | depellere potuissetis aut ferre? Imperium ille si nactus esset, -- 1128 XXVII | et forti, M. Paconio, non impetrasset ut sibi insulam in lacu 1129 XV | Pompeium pro Milone dicentem impetus factus est, quae tum non 1130 XXVII | abrogavit, quorum interfectores impleverunt orbem terrarum nominis sui 1131 XV | Italiae cupienti et eius fidem imploranti signum dedit, ut ad me restituendum 1132 XXXIV | fortissimo viro, quam ipse non implorat, ego etiam repugnante hoc 1133 XII | pestes rei publicae -- fuerit impositurus nobis omnibus atque inusturus? 1134 XXVII | recensionis tabulis publicis impressam exstingueret;~eum denique, 1135 XII | impelluntur in fraudem, improbi saepe parvo. Atqui Milone 1136 III | sunt, et in contione ab improbis, et paulo ante ab accusatoribus, 1137 XVI | sensusque civium, qui non modo improbitati irascuntur candidatorum, 1138 XI | non potestis hoc facinus improbum iudicare, quin simul iudicetis 1139 XXXIII | immortales in eam mentem impulissent, ut homo effeminatus fortissimum 1140 XV | tum interemisset, non de impunitate eius, sed de praemiis cogitaretur.~ 1141 XXI | vicisset habiturus esset impunitatem et licentiam sempiternam.~ 1142 XVI | inlecebram esse peccandi impunitatis spem? In utro igitur haec 1143 XXXIV | fallaces et cogitationes inanes meae! Ego cum tribunus plebis 1144 XXIX | adficeret, quos mortuus inani cogitatione percussit? Quid! 1145 XXXIII | abiecit, ut eam mortuus incenderet, quam vivus everterat.~Et 1146 XXXIII | Sex. Clodio] duce, curiam incenderit? Quo quid miserius, quid 1147 XXIV | omnia malleolorum ad urbis incendia comparatorum: haec non delata 1148 II | Clodi furor rapinis et incendiis et omnibus exitiis publicis 1149 XXVII | eum qui aedem Nympharum incendit, ut memoriam publicam recensionis 1150 V | constituendum putasse? Cur igitur incendium curiae, oppugnationem aedium 1151 XXI | comitibus cogitavit, in quos incensos ira vitamque domini desperantis 1152 XXIII | ac percito fecisset, ut incensus odio trucidaret inimicum, 1153 XXI | proiciebat. Adde casus, adde incertos exitus pugnarum Martemque 1154 XI | iudicavit: ab utro factae sint incertum est. De hoc igitur latum 1155 V | constitueretur. Cuius enim de illo incesto stupro iudicium decernendi 1156 XXII | quaestio est in dominum nisi de incestu, ut fuit in Clodium.] Proxime 1157 XXXII | provinciae, regna non poterant. Incidebantur iam domi leges, quae nos 1158 XXI | imparatos Clodius, tamen mulier inciderat in viros.~Nec vero sic erat 1159 XI | omnibus, qui in latrones inciderint, aut illorum telis aut vestris 1160 I | terret oculos, qui, quocumque inciderunt, consuetudinem fori et pristinum 1161 XXVII | videbatur, in suspicionem incidit regni appetendi; non Ti. 1162 I | pro fortissimo viro dicere incipientem timere, minimeque deceat, 1163 X | interfectum putarent, caedere incipiunt eius servos, qui post erant: 1164 II | hesterna etiam contione incitati sunt, ut vobis voce praeirent 1165 XXXIV | valeant cives mei: sint incolumes, sint florentes, sint beati: 1166 XXII | dici potest integrius, quid incorruptius? ~ 1167 XXIV | quaesita.~Laudabam equidem incredibilem diligentiam Cn. Pompei, 1168 XXII | in causa quaerendum est, indagamus hic: quod tormentis invenire 1169 XXXVII | illa indicia communis exiti indagavi, patefeci, protuli, exstinxi? 1170 XXIV | multitudo deprehendi posse indicabatur; nullum in urbe vicum, nullum 1171 XXIV | esse ab uno de illis, ne indicaret. Pompeio in hortos nuntiavit; 1172 XXI | misit? Metuebat scilicet ne indicaretur, ne dolorem perferre non 1173 XIX | cum neque muta solitudo indicasset neque caeca nox ostendisset 1174 XXXVII | admisi, iudices, cum illa indicia communis exiti indagavi, 1175 XXII | inveniri, sed quia videbatur indignum esse et [domini] morte ipsa 1176 XXXII | Pompeio nefarium bellum indixerat, rnagistratuum privatorumque 1177 VI | publicam fecisse, sed, cum inesset in re vis et insidiae, crimen 1178 XXXVII | proicietur?~O me miserum! O me infelicem! Revocare tu me in patriam, 1179 XIII | exsequiis, pompa, laudatione, infelicissimis lignis semiustilatum, nocturnis 1180 XIX | consuetudinem illius perpetuam in vi inferenda, huius tantum in repellenda;~ 1181 XXVII | castris, exercitu, signis inferendis petebat; qui non solum Etruscos - 1182 XXVI | declarat se non terrorem inferre vobis -- quid enim minus 1183 IV | vero et latroni quae potest inferri iniusta nex? Quid comitatus 1184 II | Unum genus est adversum infestumque nobis, eorum quos P. Clodi 1185 XXVI | volubilisque fortuna, quantae infidelitates in amicis, quam ad tempus 1186 XXXV | pericula non negat. Plebem et infimam multitudinem, quae P. Clodio 1187 XXXIV | in gladiatoriis pugnis et infimi generis hominum condicione 1188 VII | dignitatem summorurn atque infimorum: mors quidem inlata per 1189 VIII | gauderet, timuit ne videretur infirmior fides reconciliatae gratiae; 1190 XXXIII | populo concessam uni ordini, inflammari, exscindi, funestari? neque 1191 XXIX | odio inimicitiarum mearum inflammatus libentius haec in illum 1192 II | gloriam per talis viros infringendam. ~Quamquam in hac causa, 1193 XXXVIII| hunc virum exceperit: hanc ingratam, si eiecerit; miseram, si 1194 XXXV | videtis. Negat enim, negat ingratis civibus fecisse se quae 1195 XXX | civitate. Nam quid esset ingratius quam laetari ceteros, lugere 1196 XXIII | celeritas reditus eius, qui ingressus in forum ardente curia, 1197 XXV | probaret, si tibi ita penitus inhaesisset ista suspicio nullo ut evelli 1198 XXIX | timeo, iudices, ne odio inimicitiarum mearum inflammatus libentius 1199 XXXVI | pietatis officium defuit. Ego inimicitias potentium pro te appetivi; 1200 XIII | fecisti, tamen quoniam in meo inimico crudelitatem exprompsisti 1201 II | ullam esse habituros Milonis inimicos, ad eius non modo salutem 1202 II | publicae gestis ad huius Ininis defensionern non abutemur. 1203 V | quaestionem, etsi non est iniqua, numquam tamen senatus constituendam 1204 XVI | est ausus, hunc iniuria, iniquo loco, alieno tempore, periculo 1205 XIII | fecit inimicus, fuit ultor iniuriae, poenitor doloris sui. Quid? 1206 XXVII | non calumnia litium, non iniustis vindiciis ac sacramentis 1207 XIII | odium illius, et in homine iniusto quam etiam iustum fuisse? ~ 1208 XXVII | mortuum se in domum eius inlaturum, qua invidia huic esset 1209 XVI | iudices) quis ignorat maximam inlecebram esse peccandi impunitatis 1210 XXVI | illud profecto tempus, et inlucescet aliquando ille dies, cum 1211 XXIV | maximo animo nocens neque innocens nisi fortissimus vir neglegere 1212 VII | antea caede honesti atque innocentis viri silebatur, eadem nunc 1213 XV | laqueos declinantem, jam inretitam teneret, qui locus, quod 1214 XX | promptum ad pugnam, cum paenula inretitus, raeda impeditus, uxore 1215 XIV | credo, dixerat, multam inrogarat, actionem perduellionis 1216 XXVIII | propinquos, in alienos, in suos inruebat; sed nescio quo modo iam 1217 XX | Clodi, quo in fundo propter insanas illas substructiones facile 1218 VIII | quam contemneres popularis insanias iam ab adulescentia documenta 1219 XXI | sanctissimis lucis, substructionum insanis molibus oppresserat. Vestrae 1220 XVII | Quo, ut ante dixi, fuit insanissima contio ab ipsius mercenario 1221 XXI | perculit ab abiecto: adde inscitiam pransi, poti, oscitantis 1222 XXXIII | cuius vix sustinetis furias insepulti? Nisi vero sustinuistis 1223 XIV | me non sum passus; haec insidiata Pompeio est; haec istam 1224 IV | oblivisci non potestis, insidiatorem iure interfici posse. ~ 1225 IV | solutum periculo liberavit.~Insidiatori vero et latroni quae potest 1226 XVIII | Igitur ne Clodius quidem de insidiis cogitavit, quoniam fuit 1227 XXV | Caput XXV~Omnia falsa atque insidiose ficta comperta sunt. Cum 1228 XXI | nefario videretur, sed ad hanc insignem poenam reservatus. ~ 1229 XXXVII | milites: vobis non modo inspectantibus, sed etiam armatis et huic 1230 XXXII | sedibus ac fortunis eiecerat. Instabat, urgebat. Capere eius amentiam 1231 XXVII | sic per vestibulum sororis instituit ducere, sic agere fundamenta, 1232 XXV | illa omnia in hunc unum instituta, parata, intenta sunt, -- 1233 XXIX | quas res divinas talibus institutas viris! quos cantus, quae 1234 IV | non docti sed facti, non instituti sed imbuti sumus, -- ut, 1235 XXXV | Etruriae festos et actos et institutos dies: centesima lux est 1236 XII | praeclarum videlicet munus atque instrumentum tribunatus ad aliquem, si 1237 XXXII | illum in hanc rem publicam insultare pateretur. Polluerat stupro 1238 XXIII | luceat, pura mente atque integra Milonem, nullo scelere imbutum, 1239 XXII | hac quaestione dici potest integrius, quid incorruptius? ~ 1240 X | ante suum fundum, quod re intellectum est, Miloni insidias conlocaret. 1241 XXVI | sed praesidio esse, ut intellegatis contra hesternam illam contionem 1242 XXV | armata est.~Sed quis non intellegit omnis tibi rei publicae 1243 XXIV | gladiatoris probari.~Verum, ut intellego, cavebat magis Pompeius 1244 IX | certissimum consulem, idque intellexit non solum sermonibus, sed 1245 XIV | actionem perduellionis intenderat; et mihi videlicet in causa 1246 XXV | unum instituta, parata, intenta sunt, -- magna in hoc certe 1247 XIV | acceperat, conquievit? Haec intentata nobis est; huic ego vos 1248 XVII | testimonio Clodius eadem hora Interamnae fuerat et Romae, -- P. Clodium 1249 XVII | Dixit C. Causinius Schola, Interamnas, familiarissimus et idem 1250 VI | auctoritas senatus empta intercessione sublata est. ~At enim Cn. 1251 XXI | qui cum a tergo hostem interclusum reliquisset, nihil de eius 1252 | interdum 1253 XV | desiderio mei, quem qui tum interemisset, non de impunitate eius, 1254 XIII | ad Milonem. Quid Milonis intererat interfici Clodium? Quid 1255 XXI | Semper [ille] et quantum interesset P. Clodi se perire, et quanto 1256 XXVIII | audite, cives: P. Clodium interfeci; eius furores, quos nullis 1257 III | cum sua manu sororem esse interfectam fateretur.~An est quisquam 1258 XXIX | numquam esset. Huius ergo interfector si esset, in confitendo 1259 XXVII | seditionem abrogavit, quorum interfectores impleverunt orbem terrarum 1260 X | adorirentur; partim, quod hunc iam interfectum putarent, caedere incipiunt 1261 XXIV | sibi confessos esse de interficiendo Pompeio coniurasse, dein 1262 VII | quem ille ad Cn. Pompeium interficiendum collocarat: extorta est 1263 XIII | iudices, quantum Clodi interfuerit occidi Milonem: convertite 1264 X | Caput X~Interim cum sciret Clodius -- neque 1265 XXXIV | quidem, iudices, exanimant et interimunt hac voces Milonis, quas 1266 VI | defensionem dedit, is causam interitus quaerendam, non interitum 1267 V | ambusti tribuni plebis illae intermortuae contiones, quibus cotidie 1268 IX | sustineret. Convocabat tribus, se interponebat, Collinam novam dilectu 1269 III | plebis seditiose] in contione interrogaretur quid de Ti. Gracchi morte 1270 VII | alio obscuri necantur. Intersit inter vitae dignitatem summorurn 1271 XXXIV | audio adsidue et quibus intersum cotidie. Valeant, inquit, -- 1272 XIV | cruentavit; haec eadem longo intervallo conversa rursus est in me: 1273 XVI | ora omnium atque oculos intuemur. Nihil est enim tam molle, 1274 I | eorum quisquam, quos undique intuentis, unde aliqua fori pars aspici 1275 XXIX | cogitationes, et quae volunt sic intuentur ut ea cernimus quae videmus - 1276 III | videre possitis. Negant intueri lucem esse fas ei qui a 1277 XXXVI | iudices, mihi tantum dolorem inuretis -- etsi quis potest esse 1278 IX | omnis confessio facti est inusitata, neque de causa nostra quicquam 1279 XII | impositurus nobis omnibus atque inusturus? Exhibe, quaeso, Sexte Clodi, 1280 XXII | indagamus hic: quod tormentis invenire vis, id fatemur. Manu vero 1281 XXXIII | teneret: lege nova [quae est inventa apud eum cum reliquis legibus 1282 V | aut summum quinque sunt inventi qui Milonis causam non probarent? 1283 XXIV | nuper in Capitolio senator inventus est qui Milonem cum telo 1284 XXXVII | vos in viri et in civis invicti appello periculo, centuriones, 1285 XXXV | omnes a meis inimicis faces invidiae meae subiciantur, tamen 1286 XXX | gloria, periculum quoque et invidiam nostram putaremus. Nam quae 1287 V | quibus cotidie meam potentiam invidiose criminabatur, eum diceret 1288 IX | petitionem ipse solus etiam invitis illis gubernaret, tota ut 1289 XXI | perfecta. Religiones me hercule ipsae, quae illam beluam cadere 1290 XVI | qui non modo improbitati irascuntur candidatorum, sed etiam 1291 XXIII | rediturum.~Sive enim illud animo irato ac percito fecisset, ut 1292 XIII | Caput XIII~Quid? tu me tibi iratum, Sexte, putas, cuius inimicissimum 1293 XIII | At valuit odium, fecit iratus, fecit inimicus, fuit ultor 1294 XXI | primum mentem iniecit, ut vi irritare ferroque lacessere fortissimum 1295 IX | voluit, et ei lecti iudices isque praepositus est quaestioni, 1296 | istam 1297 | istis 1298 | isto 1299 XXVIII | populum Romanum, cunctam Italiam, nationes omnis adfecisse 1300 XVII | proficisci. Dixit hoc comes item P. Clodi, C. Clodius. ~ 1301 XVII | Ergo illi ne causa quidem itineris, etiam causa manendi: Miloni 1302 IV | arma; nec se exspectari iubent, cum ei qui exspectare velit, 1303 II | civibus potestas [vobis] iudicandi fuit, si denique umquam 1304 XXXVII | gentibus omnibus. At quibus iudicantibus non potuisse? Eis qui maxime 1305 XXV | unius viri vires atque opes iudicantur, si quidem in hunc unum 1306 XXVII | vitae civium conservatorem iudicarant, servorum armis exterminavit; 1307 II | ordinibus amplissimi viri iudicarent, numquam existimavi spem 1308 II | vobis voce praeirent quid iudicaretis. Quorum clamor si qui forte 1309 IV | occidendi causa habuisse telum iudicaretur. Quapropter hoc maneat in 1310 VIII | tulisset, vos tamen fortiter iudicaturos. Itaque delegit ex florentissimis 1311 XXVII | fortissimum atque optimum civem, iudicem nostrum, pellere possessionibus 1312 XI | improbum iudicare, quin simul iudicetis omnibus, qui in latrones 1313 I | fori et pristinum morem iudiciorum requirunt.~Non enim corona 1314 VII | parietibus, non iure legum iudiciorumque texit.~Num quae rogatio 1315 VII | patronus, avunculus huius iudicis nostri, fortissimi viri, 1316 XIV | maerentibus vobis urbe cessi, iudiciumne timui? non servos, non arma, 1317 I | esse, quem reum sententiis iudicum tradidisset, eundem telis 1318 XI | iugulari a vobis, quia se non iugulandum illi tradidisset. Sin hoc 1319 XI | turn primum petitum, quam iugulari a vobis, quia se non iugulandum 1320 XI | optabilius Miloni fuit dare iugulum P. Clodio, non semel ab 1321 XXI | edito monte, Latiaris sancte Iuppiter, cuius ille lacus, nemora 1322 XXVII | stuprum fecisse L. Lucullus iuratus se quaestionibus habitis 1323 VI | fateri, neque quaeri umquam iussisset, nec vobis tam hanc salutarem 1324 XXI | in conspectu serae, sed iustae tamen et debitae poenae 1325 IX | est quaestioni, qui haec iuste sapienterque disceptet, -- 1326 VIII | Neque enim hoc cogitavit vir iustissimus; neque in bonis viris legendis 1327 I | consilium, qui profecto nec iustitiae suae putaret esse, quem 1328 XXV | si vigiliae, si dilecta iuventus quae tuum corpus domumque 1329 IV | Caput IV~Atqui si tempus est ullum 1330 IX | Caput IX~Quam ob rem, iudices, ut 1331 XV | iudici laqueos declinantem, jam inretitam teneret, qui locus, 1332 X | necessarium ante diem xiii. Kalendas Februarias Miloni esse Lanuvium 1333 XXV | publicae partis aegras et labantis, ut eas his armis sanares 1334 XIII | consulatus, qui vivo Clodio labefactari non poterat, mortuo denique 1335 II | enim nobis duobus, iudices, laboriosius, quid magis sollicitum, 1336 XXXV | corpus hoc sit non, inquit, laboro, quoniam omnibus in terris 1337 XXXII | loco potius mortem eius lacerari quam in quo vita esset damnata. ~ 1338 XXI | ut vi irritare ferroque lacessere fortissimum virum auderet, 1339 XIII | memoria; valebant preces et lacrimae nostrae, quibus ego tum 1340 XXXIV | nostro omnium fletu nullam lacrimam aspexistis Milonis, si voltum 1341 XXVII | impetrasset ut sibi insulam in lacu Prilio venderet, repente 1342 XXI | sancte Iuppiter, cuius ille lacus, nemora finisque saepe omni 1343 XXX | solum prop ter quem ceteri laetarentur?~Quamquam boc animo semper 1344 XXX | grata res publica esset, laetaretur: si ingrata, tamen in gravi 1345 XXX | quid esset ingratius quam laetari ceteros, lugere eum solum 1346 XXVIII | neque tam diuturnam attulit laetitiam nec tantam.~Mandate hoc 1347 XXXII | ludis, sine exsequiis, sine lamentis, sine laudationibus, sine 1348 XV | gladios destringendos, lapides iaciendos curavisset; dein 1349 XV | atque illam beluam, iudici laqueos declinantem, jam inretitam 1350 XVII | sane -- videte quid vobis largiar: servum etiam, ut Q. Arrius, 1351 VIII | familiaritatibus continetur, quae late patere non possunt, propterea 1352 XXIV | servorum audiri, volnus in latere, quod acu punctum videretur, 1353 XXI | Tuque ex tuo edito monte, Latiaris sancte Iuppiter, cuius ille 1354 IX | senatu iudicatum est, et lator ipse legis, cum esset controversia 1355 XXI | latrone, non numquam etiam latro a viatore occiditur: quia, 1356 VII | sed ubi impune sui posteri latrocinarentur! ~Itaque in eadem ista Appia 1357 XXI | Quia non semper viator a latrone, non numquam etiam latro 1358 XVIII | maioris alicuius. Me videlicet latronem ac sicarium abiecti homines 1359 XI | iudicetis omnibus, qui in latrones inciderint, aut illorum 1360 IV | liberavit.~Insidiatori vero et latroni quae potest inferri iniusta 1361 XI | incertum est. De hoc igitur latum est ut quaereretur. Ita 1362 XXIV | repudiata sunt quam quaesita.~Laudabam equidem incredibilem diligentiam 1363 XIII | imaginibus, exsequiis, pompa, laudatione, infelicissimis lignis semiustilatum, 1364 XXXII | exsequiis, sine lamentis, sine laudationibus, sine funere, oblitus cruore 1365 XIV | fecisset, cuncta civitas eam laudem pro sua vindicaret? ~ 1366 XXVIII | qui non probet, qui non laudet, qui non unum post hominum 1367 XXX | fateri ex quo etiam praemia laudis essent petenda? nisi vero 1368 XXX | quae mihi ipsi tribuenda laus esset, cum tantum in consulatu 1369 IX | disceptationem esse voluit, et ei lecti iudices isque praepositus 1370 XXI | neminem, nisi ut virum a viro lectum esse diceres. Cur igitur 1371 VIII | arbitraretur, non potuit legere non studiosos mei.~Quod 1372 VIII | quibus ille cum optimos viros legeret, idque maxime ad fidem suam 1373 IV | non didicimus, accepimus, legimus, verum ex natura ipsa adripuimus, 1374 IX | iudicatum est, et lator ipse legis, cum esset controversia 1375 XVII | amicus, dixit, corruperit. Legite testimonia testium vestrorum. 1376 X | scire -- iter sollemne, legitimum, necessarium ante diem xiii. 1377 XV | consul, inimicus Clodio, [P. Lentulus,] ultor sceleris illius, 1378 V | oppugnationem aedium M. Lepidi, caedem hanc ipsam contra 1379 XXVII | Sp. Maelium, qui annona levanda iacturisque rei familiaris, 1380 XVI | rumorem, fabulam fictam, levem perhorrescimus, ora omnium 1381 VIII | esse ducebat resistere et levitati multitudinis et perditorum 1382 XIV | concitarat, facti illius gloriam libens agnovisset, ut, etiam si 1383 XXIX | fecisset, et magno animo et libenter fecisse se libertatis omnium 1384 XXIX | inimicitiarum mearum inflammatus libentius haec in illum evomere videar 1385 XXIX | Clodi. Fingite animis -- liberae sunt enim nostrae cogitationes, 1386 XXXIV | tetigero bene moratam et liberam civitatem, in ea conquiescam.~ 1387 XXVII | cum patriam periculo suo liberasset -- cuius nefandum adulterium 1388 III | sapientissimae deae sententia liberatum.~Quod si duodecim tabulae 1389 XVIII | confectae. Primum certe liberatur Milo non eo consilio profectus 1390 XXIX | eisne poenam timeret quos liberavisset?~Graeci homines deorum honores 1391 IV | scelere solutum periculo liberavit.~Insidiatori vero et latroni 1392 XXVI | licere vobis quod sentiatis libere iudicare. ~ 1393 XV | ut Miloni uti virtute sua liberet. ~ 1394 XXXVI | bona, fortunas meas ac liberorum meorum in communionem tuorum 1395 XXXII | diripuerat, domum incenderat, liberos, coniugem meam vexarat, 1396 XXVIII | iudices. Spero multa vos liberosque vestros in re publica bona 1397 XXII | auctoritate placata est, non libertate solum, sed etiam omnibus 1398 XXXIII | Clodianis] servos nostros libertos suos fecisset: postremo, 1399 XXVII | nec in facinore nec in libidine; eum qui aedem Nympharum 1400 XXVIII | numquam ille effrenatas suas libidines cohibuisset. Fingi haec 1401 XII | quaeso, Sexte Clodi, exhibe librarium illud legum vestrarum, quod 1402 XXVIII | consule, compressa hominum licentia, cupiditatibus fractis, 1403 XXI | habiturus esset impunitatem et licentiam sempiternam.~Non est humano 1404 XXVI | hesternam illam contionem licere vobis quod sentiatis libere 1405 | licet 1406 XXIV | etiam fuit audiendus popa Licinius nescio qui de Circo maximo, 1407 XXXIV | bona re publica frui non licuerit, at carebo mala, et quam 1408 VI | quod sentiebat perficere licuisset, novam quaestionem nullam 1409 XIII | laudatione, infelicissimis lignis semiustilatum, nocturnis 1410 XXVII | privaret, sed omni aditu et limine. ~ 1411 XXVII | termini; qui non calumnia litium, non iniustis vindiciis 1412 VI | hanc salutarem in iudicando litteram quam illam tristem dedisset. 1413 XX | exspectatus ab eo qui ipsius loci spe facere impetum cogitarat? 1414 XXVIII | publicam, in privatos, in longinquos, in propinquos, in alienos, 1415 XIV | Papiri cruentavit; haec eadem longo intervallo conversa rursus 1416 XXIII | Catilinam atque illa portenta loquebantur: Erumpet, occupabit aliquem 1417 XXXV | Romanus, semper omnes gentes loquentur, nulla umquam obmutescet 1418 XXIV | ut eo tacente res ipsa loqueretur. ~ 1419 XXXVIII| neque enim prae lacrimis iam loqui possum, et hic se lacrimis 1420 II | illius insidiae clariores hac luce fuerint, tum denique obsecrabo 1421 XXIII | claris argumentis signisque luceat, pura mente atque integra 1422 III | possitis. Negant intueri lucem esse fas ei qui a se hominem 1423 XXI | iam, Albani tumuli atque luci, vos, inquam, imploro atque 1424 XXI | prostratisque sanctissimis lucis, substructionum insanis 1425 XXXIII | miserius, quid acerbius, quid luctuosius vidimus? Templum sanctitatis, 1426 XXVII | nefarium stuprum fecisse L. Lucullus iuratus se quaestionibus 1427 XXXII | imaginibus, sine cantu atque ludis, sine exsequiis, sine lamentis, 1428 IV | velit, ante iniusta poena luenda sit, quam iusta repetenda. 1429 XXXVIII| vero poenas ille debitas luerit: nos subeamus, si ita necesse 1430 II | dediti fuimus, semper miseri lugeamus, an, diu vexati a perditissimis 1431 XXX | ingratius quam laetari ceteros, lugere eum solum prop ter quem 1432 VIII | animo ferre nemo potest. Luget senatus, maeret equester 1433 XXXVI | non id meo capite potius luitur quam Milonis? Praeclare 1434 VIII | florentissimis ordinibus ipsa lumina: neque vero, quod non nulli 1435 XXVII | Prilio venderet, repente luntribus in eam insulam materiem, 1436 XXI | semper exoletos, semper lupas duceret, tum neminem, nisi 1437 XXXII | funere, oblitus cruore et luto, spoliatus illius supremi 1438 XXXV | institutos dies: centesima lux est haec ab interitu P. 1439 XXI | nefario stupro et scelere macularat, aliquando ad eum poeniendum 1440 XXVII | Occidi, occidi, non Sp. Maelium, qui annona levanda iacturisque 1441 XIV | Quid? ego, iudices, cum maerentibus vobis urbe cessi, iudiciumne 1442 VIII | nemo potest. Luget senatus, maeret equester ordo, tota civitas 1443 V | caede vel de vi; nec tantum maerorem ac luctum senatui mors P. 1444 XXVII | Gracchum, qui conlegae magistratum per seditionem abrogavit, 1445 XII | Milonis morte propositam, magnas utilitates fuisse. Itaque 1446 XXV | est et ita consuevit: te, Magne, tamen antestaretur, quod 1447 XIII | Quid? si haec non dico maiora fuerunt in Clodio quam in 1448 XXXVI | magis divina virtus, eo maiore a te dolore divellor. Nec 1449 XXII | violatis quaeritur. Sed tamen maiores nostri in dominum [de servo] 1450 XVIII | esse factam, consilio vero maioris alicuius. Me videlicet latronem 1451 XXXVI | eripient, sed amicissimi; non male aliquando de me meriti, 1452 XXII | vero nihil habet in his malis quod minus moleste ferat, 1453 XXIV | scutis referta, plena omnia malleolorum ad urbis incendia comparatorum: 1454 IV | periculose quam perpeti turpiter maluit. Atque hunc ille summus 1455 IX | integrum.~Occurrebat ei mancam ac debilem praeturam futuram 1456 XXVIII | attulit laetitiam nec tantam.~Mandate hoc memoriae, iudices. Spero 1457 XIX | autem si postridie Romam mane venisset? Atque ut illi 1458 IV | iudicaretur. Quapropter hoc maneat in causa, iudices, non enim 1459 XXVIII | pudor, pudicitia in civitate maneret! esset vero timendum, quonam 1460 VIII | beneficum, tam salutarem, tam mansuetum civem desiderant.~Non fuit 1461 XVII | Clodium illo die in Albano mansurum fuisse; sed subito ei esse 1462 XVIII | quoniam fuit in Albano mansurus. Si quidem exiturus ad caedem 1463 IV | militaris in exercitu C. Mari, propinquus eius imperatoris, 1464 XXI | incertos exitus pugnarum Martemque communem, qui saepe spoliantem 1465 III | patris ulciscendi causa matrem necavisset, variatis hominum 1466 II | illud hominum clamoresque maximos prae vestra salute neglexit. ~ 1467 XXX | ordines movent, neque (id quod maximum est) maiorum sapientia, 1468 XXIX | iudices, ne odio inimicitiarum mearum inflammatus libentius haec 1469 | meas 1470 XII | aiunt eripuisse e domo et ex mediis armis turbaque nocturna 1471 XXI | est humano consilio, ne mediocri quidem, iudices, deorum 1472 V | magna in rem publicam merita mediocris in bonis causis auctoritas, 1473 XXIV | congesta, quae quemvis etiam mediocrium delictorum conscientia perculissent, 1474 XIII | magis; nec me suffragatore meliore utebatur quam Clodio. Valebat 1475 IV | defensionem meam, si id memineritis quod oblivisci non potestis, 1476 XXXIII | crudelissime vexatam esse meminisset? Oppressisset omnia, possideret, 1477 XXXV | secum ablaturum esse dicit.~Meminit etiam sibi vocem praeconis 1478 XXXVII | mecum temporum illorum? Mene non potuisse Milonis salutem 1479 IX | superiore, ut non multos mensis praeturam gerere posset, -- 1480 XXII | Rufio (verbi causa) cave sis mentiaris. Clodius insidias fecit 1481 XXVII | Miloni palam clamare ac mentiri gloriose liceret: Occidi, 1482 XXXIII | sanctitatis, amplitudinis, mentis, consili publici, caput 1483 XXXVI | fortunas meas ac liberorum meorum in communionem tuorum temporum 1484 XXXVII | protuli, exstinxi? Omnes in me meosque redundant ex fonte illo 1485 XVII | insanissima contio ab ipsius mercenario tribuno plebis concitata: 1486 XXXVI | non male aliquando de me meriti, sed semper optime. Nullum 1487 XIII | erga me remque publicam meritorum memoria; valebant preces 1488 XXII | accidat, esse tamen illis meritum praemium persolutum. ~Sed 1489 XXI | Cur igitur eos manu misit? Metuebat scilicet ne indicaretur, 1490 XIX | ad urbem nocturnum fuisse metuendum. ~ 1491 XXIII | praesertim omnia audienti, magna metuenti, multa suspicanti, non nulla 1492 XIII | adepti estis, ne quem civem metueretis: hic exercitationem virtutis, 1493 XXV | comperta sunt. Cum tamen, si metuitur etiam nunc Milo, non iam 1494 XXXVIII| pace tua, patria, dixerim; metuo enim ne scelerate dicam 1495 | meus 1496 XXXIV | auxilio, vox atque defensio? mihine ea soli, qui pro te totiens 1497 XXXIV | stet haec urbs praeclara mihique patria carissima, quoquo 1498 XX | villam ut perspiceret? miliens in ea fuerat. Quid ergo 1499 IV | eriperet militi tribunus militaris in exercitu C. Mari, propinquus 1500 XXXVII | periculo, centuriones, vosque milites: vobis non modo inspectantibus, 1501 IV | Pudicitiam cum eriperet militi tribunus militaris in exercitu 1502 I | tradidisset, eundem telis militum dedere, nec sapientiae, 1503 XX | substructiones facile hominum mille versabantur valentium, edito 1504 XII | solebat cum omnibus omnia minabatur. Movet me quippe lumen curiae! ~