| Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library |
| Marcus Tullius Cicero Pro Milone IntraText - Concordances (Hapax - words occurring once) |
Caput
2005 XXVIII | et dicat et sentiat? Non queo vetera illa populi Romani 2006 XXXIII | Et sunt qui de via Appia querantur, taceant de curia! et qui 2007 XXVII | ademit, orbem terrarum quibuscum voluit partitus est; eum 2008 XXII | nunc in atrio Libertatis. Quibusnam de servis? rogas? de P. 2009 | quicquam 2010 | quiddam 2011 VII | cum P. Africano domi suae quiescenti illa nocturna vis esset 2012 I | denuntiant; neque solum ut quieto, sed etiam ut magno animo 2013 V | senatu quattuor aut summum quinque sunt inventi qui Milonis 2014 XXXVII | alterum putant? Quid tibi, Quinte frater, qui nunc abes, consorti 2015 | quisque 2016 XXXVII | acquierunt: quo deprecante? me.~Quodnam ego concepi tantum scelus, 2017 X | superiore impetum: adversi raedarium occidunt. Cum autem hic 2018 XXIX | sed etiam ad supplicium rapi patiemini? Confiteretur, 2019 II | eorum quos P. Clodi furor rapinis et incendiis et omnibus 2020 XII | cuius illi conatus, ut ipse ratiocinabatur, nec cuperent reprimere 2021 XXIII | peccarint. ~Neque vero sine ratione certa causa Milonis semper 2022 XXIII | sapientissimi homines facti rationem, praesentiam animi, defensionis 2023 XIX | suspicionem caderent, tota denique rea citaretur Etruria.~Atque 2024 XXVII | incendit, ut memoriam publicam recensionis tabulis publicis impressam 2025 XXIII | vero obliti estis, iudices, recenti illo nuntio necis Clodianae, 2026 XIX | ille latronum occultator et receptor locus, cum neque muta solitudo 2027 VIII | videretur infirmior fides reconciliatae gratiae; multa etiam alia 2028 XXIII | exanimatum, Romam revertisse, recordamini (per deos immortalis!) quae 2029 I | esse oratori locum. Sed me recreat et reficit Cn. Pompei, sapientissimi 2030 II | virtutem, sapientiamque recreemur. ~Quid enim nobis duobus, 2031 X | gladiis eductis, partim recurrere ad raedam, ut a tergo Milonem 2032 XXXVI | erit tua, ducam meam? Non recuso, non abnuo; vosque obsecro, 2033 XXXIV | saepissime loquitur -- patriae reddidissem, mihi putarem in patria 2034 XXXII | pecunia se a iudicibus palam redemerat, vexarat in tribunatu senatum, 2035 XIX | Atque illo die certe Aricia rediens devertit Clodius ad Albanum. 2036 X | die Romani venturus erat, redire potuisset. Ob viam fit ei 2037 XXXVII | vos, acerbiorem mihi pati reditum esse, quam fuerit ille ipse 2038 XXXVII | fonte illo dolores. Quid me reducem esse voluistis? an ut inspectante 2039 XXXVII | exstinxi? Omnes in me meosque redundant ex fonte illo dolores. Quid 2040 XXIV | clivo Capitolino scutis referta, plena omnia malleolorum 2041 I | locum. Sed me recreat et reficit Cn. Pompei, sapientissimi 2042 III | quaestionis, videntur ea esse refutanda, quae et in senatu ab inimicis 2043 XXVIII | socios, exteras nationes, reges, tetrarchas; vota enim faceretis, 2044 XIV | quidem, ut scitis, me ad regiam paene confecit. ~Quid simile 2045 XVI | se ille interfecto Milone regnaturum putaret! Quid? (quod caput 2046 XXVII | in suspicionem incidit regni appetendi; non Ti. Gracchum, 2047 X | Cum autem hic de raeda reiecta paenula desiluisset, seque 2048 II | amplissimorum praemiorum ad rein publicam adducti, metu crudelissimorum 2049 IX | transtulit: non (ut fit) religione aliqua, sed ut haberet, 2050 XXIX | prope ad immortalitatis et religionem et memoriam consecrantur. 2051 II | amisimus, hoc saltem nobis ut relinquatur, ab inimicorum audacia telisque 2052 XX | dum hic veniret, locum relinquere noluit. ~ 2053 XVIII | Clodius Roma proficiscens reliquerat morientem? Una fui, testamentum 2054 XXXIII | est inventa apud eum cum reliquis legibus Clodianis] servos 2055 XIII | nocturnis canibus dilaniandum reliquisti. Qua re, etsi nefarie fecisti, 2056 IX | publicam quaereret, -- subito reliquit annum suum, seseque in annum 2057 XIII | liberare? At nunc, Clodio remoto, usitatis iam rebus enitendum 2058 XIII | iudices, Milonis erga me remque publicam meritorum memoria; 2059 XV | Quid? privato Milone et reo ad populum accusante P. 2060 XIX | inferenda, huius tantum in repellenda;~mortem ab illo denuntiatam 2061 IV | poena luenda sit, quam iusta repetenda. Etsi persapienter et quodam 2062 XXVIII | dextera a cervicibus vestris reppuli, per me ut unum ius, aequitas, 2063 XXII | praemiis, nescis inimici factum reprehendere.~Dixit enim hic idem, qui 2064 XVI | omnia, non modo quae reprehendi palam, sed etiam obscure 2065 XII | ratiocinabatur, nec cuperent reprimere si possent, cum tantum beneficium 2066 XXIV | paene credita, nec ante repudiata sunt quam quaesita.~Laudabam 2067 XXXII | salute rei publicae gesta resciderat, me patria expulerat, bona 2068 XXI | ad hanc insignem poenam reservatus. ~ 2069 VI | insidiae, crimen iudicio reservavi, rem notavi. Quod si per 2070 XIX | occurrit, ne ille in villa resideret, nec eo in loco subsedit, 2071 VIII | principum munus esse ducebat resistere et levitati multitudinis 2072 XVIII | audisset, fuisse rediturum. Respiravi, liberatus sum; non vereor 2073 XXXVII | retinere non potero? Quid respondebo liberis meis, qui te parentem 2074 III | Gracchi morte sentiret, responderit iure caesum videri. Neque 2075 IX | spe fureret Milone vivo, respondit triduo illum aut summum 2076 XXVIII | quos totam rem publicam resque privatas omnium possideret?~ 2077 XXXIII | potuisse defendi, cuius non restiterit cadaveri curia! Excitate, 2078 XIV | fuisset igitur iusta causa restituendi mei, nisi fuisset iniusta 2079 XV | imploranti signum dedit, ut ad me restituendum Romam concurrerent; omnium 2080 XXIX | vitam si putetis per vos restitui posse, nolitis; et de eius 2081 XV | patronus publici consensus, restitutor salutis meae; septem praetores, 2082 XXXVII | Nam qui possum putare me restitutum esse, si distrahar ab his, 2083 II | vos debebit, ut eum civem retineatis, qui semper genus illud 2084 XXXVII | te in patria per eosdem retinere non potero? Quid respondebo 2085 XXI | videntur, et ius in illo suum retinuisse. Vos enim iam, Albani tumuli 2086 XIX | etiam si Romam illo die reverti vellet, ad villam suam, 2087 XXIII | conscientia exanimatum, Romam revertisse, recordamini (per deos immortalis!) 2088 XXIX | quaestio est, qui si lege eadem reviviscere posset, lata lex numquam 2089 XXIX | sed ita, si P. Clodius revixerit. Quid voltu extimuistis? 2090 XXXVII | miserum! O me infelicem! Revocare tu me in patriam, Milo, 2091 XXVII | convexit, dominoque trans ripam inspectante, non dubitavit 2092 XXXII | nefarium bellum indixerat, rnagistratuum privatorumque caedis effecerat, 2093 XXXVII | Est quodam incredibili robore animi. Exsilium ibi esse 2094 XXII | Libertatis. Quibusnam de servis? rogas? de P. Clodi. Quis eos postulavit? 2095 XVII | Patinam, familiarissimum suum, rogasset, scire potuit illo ipso 2096 VII | iudiciorumque texit.~Num quae rogatio lata, num quae nova quaestio 2097 XVII | hora Interamnae fuerat et Romae, -- P. Clodium illo die 2098 XXXIV | exstinctum acceperam, equitibus Romanis, quorum vires erant debiles, 2099 XXII | qualis quaestio? Heus tu, Rufio (verbi causa) cave sis mentiaris. 2100 XV | fuit! cum ille in saepta ruisset, gladios destringendos, 2101 XVI | cogitari possunt timemus, rumorem, fabulam fictam, levem perhorrescimus, 2102 | rursus 2103 XXX | maiorum sapientia, qui sacra, qui caerimonias, qui auspicia 2104 XXVII | non iniustis vindiciis ac sacramentis alienos fundos, sed castris, 2105 XXI | esse dicemus, ut ante ipsum sacrarium Bonae deae, quod est in 2106 XVII | Dictatoris Lanuvini stata sacrificia nosse negoti nihil erat. 2107 XXI | Albanorum obrutae arae, sacrorum populi Romani sociae et 2108 XV | potestas fuit! cum ille in saepta ruisset, gladios destringendos, 2109 I | salutaribus et necessariis saepti sumus, tamen ne non timere 2110 II | si cetera amisimus, hoc saltem nobis ut relinquatur, ab 2111 XIX | credidisset, quem esse omnes salvum etiam confitentem volunt. 2112 XXV | labantis, ut eas his armis sanares et confirmares, esse commissas? 2113 XXI | tuo edito monte, Latiaris sancte Iuppiter, cuius ille lacus, 2114 XXXII | pateretur. Polluerat stupro sanctissimas religiones, senatus gravissima 2115 XXX | caerimonias, qui auspicia et ipsi sanctissime coluerunt, et nobis suis 2116 XXIV | esse diceret. Nudavit se in sanctissimo templo, quoniam vita talis 2117 XXXIII | luctuosius vidimus? Templum sanctitatis, amplitudinis, mentis, consili 2118 XXXVII | qui multum pro re publica sanguinem effudistis: vos in viri 2119 VIII | quaestionem ferendam; sed homo sapiens atque alta et divina quadam 2120 IX | quaestioni, qui haec iuste sapienterque disceptet, -- reliquum est, 2121 XXX | quod maximum est) maiorum sapientia, qui sacra, qui caerimonias, 2122 I | telis militum dedere, nec sapientiae, temeritatem concitatae 2123 II | vestram fidem, virtutem, sapientiamque recreemur. ~Quid enim nobis 2124 XXXV | certe vera sunt: fortis et sapientis viros non tam praemia sequi 2125 III | solum divina, sed etiam sapientissimae deae sententia liberatum.~ 2126 XXXVIII| iudicibus legendis optimum et sapientissimum et fortissimum quemque elegit. ~ 2127 XXI | nostram ipsam mentem qua sapimus, qua providemus, qua haec 2128 XXII | inimici mentem oculosque satiavit. Quos nisi manu misisset, 2129 V | quo Gaius, aut quo arma Saturnini oppressa sunt, etiam si 2130 XV | cum se ille fugiens in scalarum tenebris abdidisset, magnum 2131 XXVII | quid enim ego de muliercula Scantia, quid de adulescente P. 2132 XXXVIII| dixerim; metuo enim ne scelerate dicam in te quod pro Milone 2133 XII | possent frangere hominis sceleratissimi conroboratam iam vetustate 2134 III | non nefarius haberi, si sceleratos civis interfici nefas esset. 2135 XXX | arbitrarer? Quae mulier sceleratum ac perniciosum civem interficere 2136 XVII | vestrorum. Dixit C. Causinius Schola, Interamnas, familiarissimus 2137 X | est -- nec imperante nec sciente nec praesente domino, quod 2138 XVII | fuit. Quid? si, ut ille scivit Milonem fore eo die in via, 2139 XXI | Ille, qui semper secum scorta, semper exoletos, semper 2140 XVIII | et illum heredem et me scripserat. Quem pridie hora tertia 2141 IV | igitur haec, iudices, non scripta, sed nata lex; quam non 2142 XXIV | domus in clivo Capitolino scutis referta, plena omnia malleolorum 2143 XXIV | vir neglegere potuisset! Scutorum, gladiorum, frenorum, pilorumque 2144 VIII | quod non nulli dictitant, secrevit in iudicibus legendis amicos 2145 X | undecima, aut non multo secus. Statim complures cum telis 2146 XXXIV | Ubi nunc senatus est, quem secuti sumus? ubi equites Romani 2147 XV | gravissimam et ornatissimam secutus est, qui populum Romanum 2148 XXXIII | portum omnium gentium, sedem ab universo populo concessam 2149 XX | in raeda paenulatus, una sederet uxor. Quid horum non impeditissimum? 2150 XXVI | praesidiorum copiis circumfusus sedet, satis declarat se non terrorem 2151 XXIX | fecisset. Eius igitur mortis sedetis ultores, cuius vitam si 2152 XXXII | vastarat Etruriam, multos sedibus ac fortunis eiecerat. Instabat, 2153 XXVII | conlegae magistratum per seditionem abrogavit, quorum interfectores 2154 III | Carbone [tribuno plebis seditiose] in contione interrogaretur 2155 XIII | enim odisset Clodium Milo, segetem ac materiem suae gloriae, 2156 XXX | morte, poena, qui nihilo segnius rem publicam defendit, is 2157 | semel 2158 XIII | laudatione, infelicissimis lignis semiustilatum, nocturnis canibus dilaniandum 2159 VIII | ordo, tota civitas confecta senio est, squalent municipia, 2160 XXVII | sum demens tamque vestri sensus ignarus atque expers, ut 2161 XVI | quam voluntas erga nos sensusque civium, qui non modo improbitati 2162 XV | reditus, illius hostis, cuius sententiam senatus [omnis] de salute 2163 XIII | tum vos mirifice moveri sentiebam; sed plus multo valebat 2164 VI | illum tribunum senatui quod sentiebat perficere licuisset, novam 2165 XXXVIII| sententiis ferendis, quod sentietis id audeatis. Vestram virtutem, 2166 XXI | plane qualis aut ubi sit sentire possimus. Ea vis igitur 2167 XI | Sin hoc nemo vestrum ita sentit, non illud iam in iudicium 2168 XXII | abrepti in quaestionem, tamen separantur a ceteris et in arcas coniciuntur, 2169 XV | restitutor salutis meae; septem praetores, octo tribuni 2170 XXXVIII| corporis in Italia nullum sepulcrum esse patiemini? Hunc sua 2171 X | reiecta paenula desiluisset, seque acri animo defenderet, illi 2172 XXXV | sapientis viros non tam praemia sequi solere recte factorum, quam 2173 V | Caput V~Sequitur illud, quod a Milonis inimicis 2174 XXI | vobis vestro in conspectu serae, sed iustae tamen et debitae 2175 XXI | deae, quod est in fundo T. Sergi Galli, in primis honesti 2176 IX | idque intellexit non solum sermonibus, sed etiam suffragiis populi 2177 XI | una rem publicam vosque servaret. Si id iure fieri non potuit, 2178 XIV | meis consiliis periculisque servatos, pro me obici nolui.~Vidi 2179 III | enim posset aut Ahala ille Servilius, aut P. Nasica, aut L. Opimius, 2180 XVII | videte quid vobis largiar: servum etiam, ut Q. Arrius, meus 2181 VII | Comprehensus est in templo Castoris servus P. Clodi, quem ille ad Cn. 2182 IX | subito reliquit annum suum, seseque in annum proximum transtulit: 2183 XIV | egregio et viro fortissimo, P. Sestio, conlega suo, volnerato? 2184 XXII | Di boni! quid potest agi severius? [De servis nulla lege quaestio 2185 XXXIII | uno ex suis satellitibus [Sex. Clodio] duce, curiam incenderit? 2186 XVIII | Me videlicet latronem ac sicarium abiecti homines et perditi 2187 XI | Caput XI~Haec, sicuti evi, ita gesta sunt, iudices. 2188 XXXIII | sit ustor pro mortuo, quid signifer pro vivo non esset ausus? 2189 II | quae voltu et verbis saepe significassent, re et sententiis declararent -- 2190 IX | non posse, vitam posse. Significavit hoc saepe in senatu, dixit 2191 XXVII | sed castris, exercitu, signis inferendis petebat; qui 2192 XXIII | tot tam claris argumentis signisque luceat, pura mente atque 2193 XXX | neque sol ille nec caeli signorumque motus nec vicissitudines 2194 XV | et eius fidem imploranti signum dedit, ut ad me restituendum 2195 VII | honesti atque innocentis viri silebatur, eadem nunc crebro usurpatur, 2196 IV | esset expediendae salutis.~Silent enim leges inter arma; nec 2197 XXXIII | disturbari, cum audiretur silentio M. Caelius, tribunus plebis, 2198 I | defensioni meae, verum etiam silentium pollicentur. Reliqua vero 2199 IX | agrestis et barbaros, quibus silvas publicas depopulatus erat 2200 | sim 2201 XIV | regiam paene confecit. ~Quid simile Milonis? cuius vis omnis 2202 XXVI | amicis, quam ad tempus aptae simulationes, quantae in periculis fugae 2203 | simus 2204 XXXV | meritis in rem publicam singularibus. Senatus erga se benevolentiam 2205 XIII | tueatur dignitatern suam: singularis illa et huic uni concessa 2206 XXVIII | bona esse visuros: in eis singulis ita semper existimabitis, 2207 | sis 2208 XXI | sacrorum populi Romani sociae et aequales, quas ille praeceps 2209 XXXIII | publici, caput urbis, aram sociorum, portum omnium gentium, 2210 XXVIII | nactus esset, -- omitto socios, exteras nationes, reges, 2211 XXX | imperi nostri magnitudo neque sol ille nec caeli signorumque 2212 XXXIV | obsecrantis etiam odisse solemus, fortis atque animosos et 2213 XXXII | cui cedere inimici etiam solent, ambureretur abiectus. Non 2214 XIX | receptor locus, cum neque muta solitudo indicasset neque caeca nox 2215 X | difficile scire -- iter sollemne, legitimum, necessarium 2216 XXVII | cuius supplicio senatus sollemnis religiones expiandas saepe 2217 XVI | ambitio, quantaque et quam sollicita sit cupiditas consulatus -- 2218 II | laboriosius, quid magis sollicitum, magis exercitum dici aut 2219 IX | totam ut petitionem ipse solus etiam invitis illis gubernaret, 2220 XXI | tamen et debitae poenae solutae sunt.~Nisi forte hoc etiam 2221 IV | ille summus vir scelere solutum periculo liberavit.~Insidiatori 2222 XII | si ille huic, ut scelere solvamur. ~Quonam igitur pacto probari 2223 XXVII | censuit -- eum quem cum sorore germana nefarium stuprum 2224 XXVII | parietem sic per vestibulum sororis instituit ducere, sic agere 2225 XVI | quos mihi divina quaedam sors dedit iudices. Vos ex M. 2226 XXVII | liceret: Occidi, occidi, non Sp. Maelium, qui annona levanda 2227 XXXVIII| dictator esset, potius quam hoc spectaculum viderem!~O di immortales! 2228 VI | videtur quid vos in iudicando spectare oporteret. Nam qui non poenam 2229 IX | qui non honoris gradum spectaret, ut ceteri, sed et L. Paulum 2230 XII | adiuvantibus at coniventibus certe, speraret posse se eludere in illis 2231 XXV | habere semper amicissimos sperasse, te tuo beneficio, me suo. 2232 XXII | certa crux. Nullas fecit: sperata libertas. Quid hac quaestione 2233 XVI | Hunc igitur diem campi speratum atque exoptatum sibi proponens 2234 XXXIV | mihi suscepti labores! O spes fallaces et cogitationes 2235 XXXIII | taceant de curia! et qui ab eo spirante forum putent potuisse defendi, 2236 XXVII | qui, cum ab equite Romano splendido et forti, M. Paconio, non 2237 XXI | Martemque communem, qui saepe spoliantem iam et exsultantem evertit 2238 XIX | ibi multi ab illo violati, spoliati, bonis expulsi, multi haec 2239 XIII | in publicum abiecisti; tu spoliatum imaginibus, exsequiis, pompa, 2240 XXXII | oblitus cruore et luto, spoliatus illius supremi diei celebritate, 2241 VI | dicet profecto, quod sua sponte fecit, Publione Clodio tribuendum 2242 VIII | civitas confecta senio est, squalent municipia, adflictantur 2243 XXXIV | si vocem, si orationem stabilem ac non mutatam videtis, 2244 XXXIII | templa atque ipsa moenia stare eo vivo tam diu et consulatum 2245 XVII | modo. Dictatoris Lanuvini stata sacrificia nosse negoti 2246 II | potestatem omnem vos habetis, ut statuatis utrum nos, qui semper vestrae 2247 VI | Milonem iudicasse, sed etiam statuisse videtur quid vos in iudicando 2248 IX | attendite. ~P. Clodius cum statuisset omni scelere in praetura 2249 XXXIV | sint florentes, sint beati: stet haec urbs praeclara mihique 2250 I | non usitata frequentia stipati sumus: non illa praesidia, 2251 XXXVI | nullum a ille amoris, nullum studi, nullum pietatis officium 2252 V | sententiis suis solum, sed etiam studiis comprobavit. Quotiens enim 2253 VIII | arbitraretur, non potuit legere non studiosos mei.~Quod vero te, L. Domiti, 2254 VIII | Caput VIII~Sed stulti sumus qui Drusum, qui Africanum, 2255 III | tandem urbe hoc homines stultissimi disputant? nempe in ea quae 2256 XXVII | sorore germana nefarium stuprum fecisse L. Lucullus iuratus 2257 XVIII | fuisse qui in hac rogatione suadenda dicerent Milonis manu caedem 2258 | suarum 2259 | suas 2260 XXXVIII| ille debitas luerit: nos subeamus, si ita necesse est, non 2261 XVI | contentio et dies comitiorum subesset, quo quidem tempore -- scio 2262 II | semper putavi Miloni esse subeundas, quia semper pro bonis contra 2263 XXXV | inimicis faces invidiae meae subiciantur, tamen omni in hominum coetu 2264 VI | senatus empta intercessione sublata est. ~At enim Cn. Pompeius 2265 III | accusatoribus, ut omni errore sublato, rem plane quae veniat in 2266 XIX | resideret, nec eo in loco subsedit, quo ille noctu venturus 2267 XIX | nocte accessurum sciebat, subsidendum atque exspectandum fuit.~ 2268 XX | fundo propter insanas illas substructiones facile hominum mille versabantur 2269 XXI | prostratisque sanctissimis lucis, substructionum insanis molibus oppresserat. 2270 X | pugnari viderent, domino succurrere prohiberentur, Milonem occisum 2271 XIII | exercitationem virtutis, suffragationem consulatus, fontem perennem 2272 XIII | eo fiebat magis; nec me suffragatore meliore utebatur quam Clodio. 2273 XIII | Romanus, quis dubitaret suffragio suo se metu, periculo rem 2274 VII | certe haec in illa causa summa omnia fuerunt. Insidiator 2275 XV | Nuper vero cum M. Antonius summam spem salutis bonis omnibus 2276 IV | maluit. Atque hunc ille summus vir scelere solutum periculo 2277 XI | sunt, iudices. Insidiator superatus est, vi victa vis, vel potius 2278 XX | adversari atque excelso loco, superiorem se fore putarat Milo, et 2279 XXXVI | ego me plurimis pro te supplicem abieci; bona, fortunas meas 2280 XXXIV | atque fortuna timidos atque supplices et ut vivere liceat obsecrantis 2281 XXX | publica civis; viri fortis ne suppliciis quidem moveri ut fortiter 2282 XXVII | comprehenderunt;~eum cuius supplicio senatus sollemnis religiones 2283 II | adducti, metu crudelissimorum suppliciorum carere non possumus? Equidem 2284 XXIX | adficietis, sed etiam ad supplicium rapi patiemini? Confiteretur, 2285 | supra 2286 XXXII | et luto, spoliatus illius supremi diei celebritate, cui cedere 2287 XV | publicae partem fortissime suscepisset, atque illam beluam, iudici 2288 XXXIV | O frustra, inquit, mihi suscepti labores! O spes fallaces 2289 VI | iuris tamen defensionem suscipi posse. Quod nisi vidisset 2290 XXIII | audienti, magna metuenti, multa suspicanti, non nulla credenti. Magna 2291 XXIII | obliviscuntur, sed etiam nefarias suspicantur!~Ergo illa falsa fuerunt, 2292 XXV | penitus inhaesisset ista suspicio nullo ut evelli modo posset, 2293 XXIV | patriaeque custodis tanta suspicione non metu exanimari; sed 2294 XXV | possis -- tuas, tuas, inquam, suspiciones perhorrescimus: si Milonem 2295 XXXVI | Nunc me una consolatio sustentat, quod tibi, T. Anni, nullum 2296 IX | suis, ut dictitabat, umeris sustineret. Convocabat tribus, se interponebat, 2297 XXXIII | impetum vivi, cuius vix sustinetis furias insepulti? Nisi vero 2298 XIX | etiam confitentem volunt. Sustinuisset hoc crimen primum ipse ille 2299 XXXIII | furias insepulti? Nisi vero sustinuistis eos qui cum facibus ad curiam 2300 XII | nocturna tamquam Palladium sustulisse, ut praeclarum videlicet 2301 XXI | illam perniciem exstinxit ac sustulit; cui primum mentem iniecit, 2302 XXI | numquam, tum casu pueros symphoniacos uxoris ducebat et ancillarum 2303 III | liberatum.~Quod si duodecim tabulae nocturnum furem quoquo modo, 2304 XXVII | memoriam publicam recensionis tabulis publicis impressam exstingueret;~ 2305 XXXIII | de via Appia querantur, taceant de curia! et qui ab eo spirante 2306 XXIV | fidem non faciebat, ut eo tacente res ipsa loqueretur. ~ 2307 IV | persapienter et quodam modo tacite dat ipsa lex potestatem 2308 V | universi ordinis, quam nec tacitis nec occultis! Quando enim 2309 XXV | dignitate fugisse; cum ipsa illa taeterrima peste se saepissime pro 2310 XXI | illud volnus acciperet, quo taeterrimam mortem obiret; ut non absolutus 2311 XXXII | clarissimorum virorum formas illi taeterrimo parricidae aliquid decoris 2312 XXIX | Graeciae! quas res divinas talibus institutas viris! quos cantus, 2313 XXVII | movet, nec tam sum demens tamque vestri sensus ignarus atque 2314 XIX | ad villam suam, quae viam tangeret, deversurum. Cur neque ante 2315 | tantus 2316 XX | vesperi: quid necesse est? tarde: qui convenit, praesertim 2317 II | et procellas in illis dum taxat fluctibus contionum semper 2318 XXVIII | vestras possessiones, vestra tecta, vestras pecunias: -- pecunias 2319 XXXVI | isdem audientibus haec ego tecum, Milo: Te quidem, cum isto 2320 IV | insidias, si in vim et in tela aut latronum aut inimicorum 2321 II | relinquatur, ab inimicorum audacia telisque vitam ut impune liceat defendere. ~ 2322 I | dedere, nec sapientiae, temeritatem concitatae multitudinis 2323 VIII | multitudinis et perditorum temeritati. Ex consularibus te creavit 2324 II | possumus? Equidem ceteras tempestates et procellas in illis dum 2325 XXXIII | consul, -- si modo haec templa atque ipsa moenia stare 2326 I | illa praesidia, quae pro templis omnibus cernitis, etsi contra 2327 XXXIII | quid luctuosius vidimus? Templum sanctitatis, amplitudinis, 2328 XIII | poterat, mortuo denique temptari coeptus est. Non modo igitur 2329 X | nisi obire facinoris locum tempusque voluisset, numquam reliquisset.~ 2330 VII | per scelus isdem et poenis teneatur et legibus. Nisi forte magis 2331 XV | ille fugiens in scalarum tenebris abdidisset, magnum Miloni 2332 XXVIII | rem si cruentum gladium tenens clamaret T. Annius: Adeste, 2333 XXVIII | nota sunt omnibus, quae tenentur? servorum exercitus illum 2334 XVI | est enim tam molle, tam tenerum, tam aut fragile aut flexibile, 2335 XXVIII | arbitretur? Quid? ea quae tenetis, privata atque vestra, dominante 2336 XXX | ceteros, lugere eum solum prop ter quem ceteri laetarentur?~ 2337 XX | Quid ergo erat? morae et tergiversationes: dum hic veniret, locum 2338 XXVII | Alpibus spem possessionum terminarat suarum; qui, cum ab equite 2339 XXVII | ius, nulli possessionum termini; qui non calumnia litium, 2340 XXXVIII| vobis ad se vocabunt?~O terram illam beatam, quae hunc 2341 I | haec novi iudici nova forma terret oculos, qui, quocumque inciderunt, 2342 XXVI | sedet, satis declarat se non terrorem inferre vobis -- quid enim 2343 XVIII | scripserat. Quem pridie hora tertia animam efflantem reliquisset, 2344 XVI | Milonem triduo. Post diem tertium gesta res est quam dixerat. 2345 XVIII | describebant. Iacent suis testibus [ei] qui Clodium negant 2346 XVII | dixit, corruperit. Legite testimonia testium vestrorum. Dixit 2347 XVIII | iudices, quantae res his testimoniis sint confectae. Primum certe 2348 XVII | Clodi, -- cuius iam pridem testimonio Clodius eadem hora Interamnae 2349 XVII | corruperit. Legite testimonia testium vestrorum. Dixit C. Causinius 2350 XVI | fortissimum civem: te, M. Cato, testor, quos mihi divina quaedam 2351 XXXIV | carebo mala, et quam primum tetigero bene moratam et liberam 2352 XXVIII | exteras nationes, reges, tetrarchas; vota enim faceretis, ut 2353 VII | iure legum iudiciorumque texit.~Num quae rogatio lata, 2354 XVII | tribuno plebis concitata: quem them ille, quam contionem, quos 2355 XXIV | villam Ocriculanam devecta Tiberi, domus in clivo Capitolino 2356 XV | perterritus, fugeret ad Tiberim, vos et omnes boni vota 2357 XXIII | utramque partem, ut neque timeant qui nihil commiserint, et 2358 XXIV | cavebat magis Pompeius quam timebat, non ea solum quae timenda 2359 XXIV | timebat, non ea solum quae timenda erant, sed omnia, ne vos 2360 XIX | expulsi, multi haec etiam timentes in suspicionem caderent, 2361 XXIX | Caput XXIX~Non, timeo, iudices, ne odio inimicitiarum 2362 XXIV | sed omnia, ne vos aliquid timeretis. Oppugnata domus C. Caesaris, 2363 XXV | perhorrescimus: si Milonem times; si hunc de tua vita nefarie 2364 XXXV | patrimoniis deleniret; nec timet ne, cum plebem muneribus 2365 XVI | tempore -- scio enim quam timida sit ambitio, quantaque et 2366 XXXV | fecisse se quae fecerit; timidis et omnia circumspicientibus 2367 XXVI | fugae proximorum, quantae timiditates. Erit, erit illud profecto 2368 XXXIV | condicione atque fortuna timidos atque supplices et ut vivere 2369 XXIV | praestantissima virtute virum, timidum suspicari: diligentiam, 2370 XIII | periculorum impendentium timor. Quis enim erat civium qui 2371 I | timere quidem sine aliquo timore possimus. Quae si opposita 2372 II | adeste animis, iudices, et timorem si quem habetis deponite. 2373 XIV | vobis urbe cessi, iudiciumne timui? non servos, non arma, non 2374 VIII | si etiam ipse gauderet, timuit ne videretur infirmior fides 2375 XXIV | immortales! Sustinuit? immo vero tit contempsit ac pro nihilo 2376 XXVI | vindicandis, qui vi iudicia ipsa tolleret? Satis iudicatum est a Pompeio, 2377 XXI | confiteri. Quid opus est tortore? quid quaeris? Occideritne? 2378 XXI | Iure an iniuria? nihil ad tortorem: facti enim in eculeo quaestio 2379 XXXIV | mihine ea soli, qui pro te totiens morti me obtuli, nihil potest 2380 | totius 2381 XXXIII | ad Castoris, cum gladiis toto foro volitarunt. Caedi vidistis 2382 IX | publicam, videretque ita tracta esse comitia anno superiore, 2383 VII | eiusdem Appiae nomen quantas tragoedias excitat! Quae cruentata 2384 XXXIV | modo erit merita de me. Tranquilla re publica mei cives, quoniam 2385 XXVII | arma convexit, dominoque trans ripam inspectante, non dubitavit 2386 IX | seseque in annum proximum transtulit: non (ut fit) religione 2387 XXXIV | iudices, ut eam misericordiam tribuatis fortissimo viro, quam ipse 2388 XXX | putaremus. Nam quae mihi ipsi tribuenda laus esset, cum tantum in 2389 VI | sponte fecit, Publione Clodio tribuendum putarit an tempori. ~ 2390 XII | munus atque instrumentum tribunatus ad aliquem, si nactus esses, 2391 XXIX | Graeci homines deorum honores tribuunt eis viris qui tyrannos necaverunt. 2392 VI | iudicando litteram quam illam tristem dedisset. Mihi vero Cn. 2393 XXII | esse et [domini] morte ipsa tristius. In reum de servo accusatoris 2394 XXIII | fecisset, ut incensus odio trucidaret inimicum, arbitrabantur 2395 | tuam 2396 XIII | enitendum est Miloni, ut tueatur dignitatern suam: singularis 2397 XXXVII | potuisse Milonis salutem tueri per eosdem, per quos nostram 2398 XXXIV | ubi denique tua illa, M. Tulli, quae plurimis fuit auxilio, 2399 XXI | retinuisse. Vos enim iam, Albani tumuli atque luci, vos, inquam, 2400 XXI | omni scelere polluerat. Tuque ex tuo edito monte, Latiaris 2401 XIV | cum mihi adesset: qua in turba C. Vibienus senator, vir 2402 XII | domo et ex mediis armis turbaque nocturna tamquam Palladium 2403 XXII | fortiter, M. Cato, et dixit in turbulenta contione, quae tamen huius 2404 X | profectus est, ut contionem turbulentam, in qua eius furor desideratus 2405 XI | non semel ab illo neque turn primum petitum, quam iugulari 2406 I | Etsi vereor, iudices, ne turpe sit pro fortissimo viro 2407 IV | periculose quam perpeti turpiter maluit. Atque hunc ille 2408 XXXV | vestris imminebat, eam, quo tutior esset vestra vita, se fecisse 2409 | tuum 2410 XXIX | honores tribuunt eis viris qui tyrannos necaverunt. Quae ego vidi 2411 XIII | vixit. Quo tandem animo hoc tyrannum illum tulisse creditis? 2412 III | prodiderunt, eum qui patris ulciscendi causa matrem necavisset, 2413 XIV | oppugnante defenderet, iure se ulcisci? Potuitne, civi egregio 2414 VII | esse mortem! Num igitur ulla quaestio de Africani morte 2415 II | numquam existimavi spem ullam esse habituros Milonis inimicos, 2416 XXXII | aliquid decoris adferre, neque ullo in loco potius mortem eius 2417 XXXVII | dignior locus in terris ullus qui hanc virtutem excipiat, 2418 XXXIII | res publica suo iure esset ulta. Senatus (credo) praetorem 2419 XXIX | conservatorem populi, tanti sceleris ultorem non modo honoribus nullis 2420 IX | comitia suis, ut dictitabat, umeris sustineret. Convocabat tribus, 2421 | unam 2422 X | ante fundum eius hora fere undecima, aut non multo secus. Statim 2423 I | neque eorum quisquam, quos undique intuentis, unde aliqua fori 2424 V | senatu! quibus adsensionibus universi ordinis, quam nec tacitis 2425 XXXIII | omnium gentium, sedem ab universo populo concessam uni ordini, 2426 XIII | Milonem unum esse cum sentiret universus populus Romanus, quis dubitaret 2427 XXXVIII| urbe expellet, quem omnes urbes expulsum a vobis ad se vocabunt?~ 2428 XXI | saepe incredibilis huic urbi felicitates atque opes attulit, 2429 XXIX | vidi Athenis! quae aliis in urbibus Graeciae! quas res divinas 2430 XXII | persolutum. ~Sed quaestiones urgent Milonem, quae sunt habitae 2431 I | cinctus est, ut solebat; non usitata frequentia stipati sumus: 2432 XIII | At nunc, Clodio remoto, usitatis iam rebus enitendum est 2433 XXXVIII| Hicine vir, patriae natus, usquam nisi in patria morietur? 2434 | usque 2435 XXXIII | Qui cum tantum ausus sit ustor pro mortuo, quid signifer 2436 XXVIII | sed nescio quo modo iam usu obduruerat et percalluerat 2437 VII | silebatur, eadem nunc crebro usurpatur, postea quam latronis et 2438 IV | defendendi causa telo esset usus non minis occidendi causa 2439 V | ita sane, dum modo ea nos utamur pro salute bonorum contra 2440 XIII | me suffragatore meliore utebatur quam Clodio. Valebat apud 2441 XIX | omnia: -- Miloni etiam utile fuisse Clodium vivere, illi 2442 XII | morte propositam, magnas utilitates fuisse. Itaque illud Cassianum 2443 XXIII | conscientiae, iudices, et magna in utramque partem, ut neque timeant 2444 XXVII | P. Apinio dicam? quorum utrique mortem est minitatus, nisi 2445 | utrum 2446 XXI | casu pueros symphoniacos uxoris ducebat et ancillarum greges. 2447 V | Caput V~Sequitur illud, quod a Milonis 2448 XXVI | commutabilisque ratio, quam vaga volubilisque fortuna, quantae 2449 XII | bono fuerit in his personis valeat; etsi boni nullo emolumento 2450 XIII | publicam meritorum memoria; valebant preces et lacrimae nostrae, 2451 XX | hominum mille versabantur valentium, edito adversari atque excelso 2452 XX | ipsa, iudices, quae semper valet plurimum.~Si haec non gesta 2453 XXVI | Caput XXVI~Vide quam sit varia vitae commutabilisque ratio, 2454 III | causa matrem necavisset, variatis hominum sententiis, non 2455 XXVII | contempserat -- sed hunc P. Varium, fortissimum atque optimum 2456 XXXII | mei fratris incenderat, vastarat Etruriam, multos sedibus 2457 XX | impeditissimum? vestitus an vehiculum an comes? Quid minus promptum 2458 IV | iubent, cum ei qui exspectare velit, ante iniusta poena luenda 2459 V | quod sentiret, sed quod ego vellem decernere. Quae quidem si 2460 IX | nostra quicquam aliter ac nos vellemus a senatu iudicatum est, 2461 XII | debere arbitrarentur; et, si vellent, fortasse vix possent frangere 2462 XXX | confessione, si grati esse velletis, honores adsequeretur amplissimos. 2463 XXVII | sibi insulam in lacu Prilio venderet, repente luntribus in eam 2464 IX | aliquando ad causam crimenque veniamus, -- si neque omnis confessio 2465 III | sublato, rem plane quae veniat in iudicium videre possitis. 2466 XVI | augusta centuriarum auspicia veniebat? Quam hoc non credibile 2467 III | ante quam ad eam orationem venio quae est propria vestrae 2468 XX | tergiversationes: dum hic veniret, locum relinquere noluit. ~ 2469 XIX | si postridie Romam mane venisset? Atque ut illi nocturnus 2470 XXII | quaestio? Heus tu, Rufio (verbi causa) cave sis mentiaris. 2471 II | bonos civis, quae voltu et verbis saepe significassent, re 2472 XXX | publicam defendit, is vir vere putandus est. Populi grati 2473 XXIII | quod non posset honeste vereque defendere. ~ 2474 XXVIII | quem ad modum confido) verissimam sumus adducti, hunc ipsum 2475 XXIX | illum evomere videar quam verius. Etenim si praecipuum esse 2476 XX | substructiones facile hominum mille versabantur valentium, edito adversari 2477 XII | vos hospites in hac urbe versamini? vestrae peregrinantur aures, 2478 XII | pervagato civitatis sermone versantur, quas ille leges -- si leges 2479 XXIX | communi odio paene aequaliter versaretur odium meum. Non potest dici 2480 XXIII | poenam semper ante oculos versari putent qui peccarint. ~Neque 2481 XXXV | omnibus in terris et iam versatur et semper habitabit nominis 2482 XXVI | detrimenti caperet (quo uno versiculo satis armati semper consules 2483 XX | egredientem e villa, subito: cur? vesperi: quid necesse est? tarde: 2484 I | Non enim corona consessus vester cinctus est, ut solebat; 2485 XXVII | deiecit; qui parietem sic per vestibulum sororis instituit ducere, 2486 X | domum venit; calceos et vestimenta mutavit; paulisper, dum 2487 XX | horum non impeditissimum? vestitus an vehiculum an comes? Quid 2488 XII | exhibe librarium illud legum vestrarum, quod te aiunt eripuisse 2489 XXI | aperuisti. Vobis illae, vobis vestro in conspectu serae, sed 2490 XXVIII | Spero multa vos liberosque vestros in re publica bona esse 2491 | vestrum 2492 XXVIII | dicat et sentiat? Non queo vetera illa populi Romani gaudia 2493 VI | haberemus. Decernebat enim, ut veteribus legibus, tantum modo extra 2494 XXXV | nulla umquam obmutescet vetustas. Quin hoc tempore ipso, 2495 XII | sceleratissimi conroboratam iam vetustate audaciam. ~An vero, iudices, 2496 IX | omni scelere in praetura vexare rem publicam, videretque 2497 XXXIII | consularem crudelissime vexatam esse meminisset? Oppressisset 2498 II | miseri lugeamus, an, diu vexati a perditissimis civibus, 2499 XIII | defensorem salutis meae, deinde vexatorem furoris, domitorem armorum 2500 XXI | victus est? Quia non semper viator a latrone, non numquam etiam 2501 XXI | non numquam etiam latro a viatore occiditur: quia, quamquam 2502 XIV | adesset: qua in turba C. Vibienus senator, vir optimus, cum 2503 XXXV | qui beneficio civis suos vicerint; sed tamen ex omnibus praemiis 2504 XXI | vincereturque ab eo, quem si vicisset habiturus esset impunitatem 2505 XIII | convertite animos nunc vicissim ad Milonem. Quid Milonis 2506 XXX | caeli signorumque motus nec vicissitudines rerum atque ordines movent,