Caput

 1 III |        funeris indicatum est. Quid igitur hunc paucorum annorum accessio
 2 V   |    sapienti posse concedi. ~Agamus igitur pingui, ut aiunt, Minerva.
 3 VI  |        nusquam reperiuntur. ~Talis igitur inter viros amicitia tantas
 4 VIII|      quidem obsistere. ~Saepissime igitur mihi de amicitia cogitanti
 5 XI  |     iustasque persolvit. Nulla est igitur excusatio peccati, si amici
 6 XI  | Coruncanium memoriae proditum est. Igitur ne suspicari quidem possumus
 7 XII |                     Caput XII~Haec igitur lex in amicitia sanciatur,
 8 XII |         conatur. Praecipiendum est igitur bonis ut, si in eius modi
 9 XIII|                    Caput XIII~Haec igitur prima lex amicitiae sanciatur,
10 XIV |      militiae Scipio eguisset? Non igitur utilitatem amicitia, sed
11 XVI |         fortunae fractior. Non est igitur amici talem esse in eum
12 XVI |    cogitationemque meliorem.~Alius igitur finis verae amicitiae constituendus
13 XVII|                     Caput XVII~His igitur finibus utendum arbitror,
14 XVII|           idonei, iudicarent. Sunt igitur firmi et stabiles et constantes
15 XVII|        experiendi potestatem. ~Est igitur prudentis sustinere ut cursum,
16 XVII|         aut in malis deserunt. Qui igitur utraque in re gravem, constantem,
17 XX  |                        Caput XX~Ut igitur ii qui sunt in amicitiae
18 XXI |            redundet infamia. Tales igitur amicitiae sunt remissione
19 XXIV|          obsequio impellitur. Omni igitur hac in re habenda ratio
20 XXV |                       Caput XXV~Ut igitur et monere et moneri proprium
21 XXVI|           suarum putant. Nulla est igitur haec amicitia, cum alter