Caput

 1 I    |              accepissemus a patribus maxime memorabilem C. Laeli et
 2 III  |        medicina, me ipse consolor et maxime illo solacio quod eo errore
 3 V    |      amicitiae sit, ex hoc intellegi maxime potest, quod ex infinita
 4 VIII |           mihi de amicitia cogitanti maxime illud considerandum videri
 5 IX   |      plurimum confidit et ut quisque maxime virtute et sapientia sic
 6 IX   |     amicitiis expetendis colendisque maxime excellit. Quid enim? Africanus
 7 XI   |        sumenda sunt, et eorum quidem maxime qui ad sapientiam proxime
 8 XIII |               ita amicitias appetere maxime; ex eo fieri ut mulierculae
 9 XIII |         videas rebus iniustis iustos maxime dolere, imbellibus fortes,
10 XVI  |    constituendus est, si prius, quid maxime reprehendere Scipio solitus
11 XVII |       amicitia praestiterit, hunc ex maxime raro genere hominum iudicare
12 XXI  |              Ita pulcherrima illa et maxime naturali carent amicitia
13 XXII |           neglegentia plectimur, tum maxime in amicis et diligendis
14 XXIII|            magis vituperanda est rei maxime necessariae tanta incuria.
15 XXIII|          acerbitatis suae. Atque hoc maxime iudicaretur, si quid tale
16 XXV  |               tum amicitiae repugnat maxime; delet enim veritatem, sine
17 XXVI | assentatoribus patefaciat aures suas maxime, qui ipse sibi assentetur
18 XXVI |           ipse sibi assentetur et se maxime ipse delectet. ~Omnino est
19 XXVII|          alia ex alia aetas oriatur, maxime quidem optandum est, ut