Caput

 1 I    |    amantissime vixerat, quanta esset hominum vel admiratio vel
 2 III  |    adeptus est quod homini fas esset optare? qui summam spem
 3 IV   |      fit idem, quasi natus non esset omnino, quem tamen esse
 4 V    |        esse nos ut inter omnes esset societas quaedam, maior
 5 VI   |        sic loqui ut tecum? Qui esset tantus fructus in prosperis
 6 VI   |  adversas vero ferre difficile esset sine eo qui illas gravius
 7 VII  |   ignorante rege, uter Orestes esset, Pylades Orestem se esse
 8 VIII |       vicissimque redderet, an esset hoc quidem proprium amicitiae,
 9 VIII |    quantum illa res utilitatis esset habitura. Quod quidem quale
10 IX   |      natam volunt. Quod si ita esset, ut quisque minimum esse
11 IX   | arbitraretur, ita ad amicitiam esset aptissimus; quod longe secus
12 X    |      ab amicis quod rectum non esset postularetur, ut aut libidinis
13 XI   |  iurandum, contra rem publicam esset. Nam hoc quidem in talibus
14 XII  |  invidiam in exsilium expulsus esset, ingratae patriae iniuriam
15 XVI  |      oportere, ut si aliquando esset osurus; nec vero se adduci
16 XVI  |  crederet, qui sapiens habitus esset unus e septem; impuri cuiusdam
17 XXIII|  potestatem eriperet. Quis tam esset ferreus qui eam vitam ferre